1 Então Jó respondeu, dizendo:

2 Sem dúvida vós sois o povo, e convosco morrerá a sabedoria.

3 Mas eu tenho entendimento como, vos; eu não vos sou inferior. Quem não sabe tais coisas como essas?

4 Sou motivo de riso para os meus amigos; eu, que invocava a Deus, e ele me respondia: o justo e reto servindo de irrisão!

5 No pensamento de quem está seguro há desprezo para a desgraça; ela está preparada para aquele cujos pés resvalam.

6 As tendas dos assoladores têm descanso, e os que provocam a Deus estão seguros; os que trazem o seu deus na mão!

7 Mas, pergunta agora às alimárias, e elas te ensinarão; e às aves do céu, e elas te farão saber;

8 ou fala com a terra, e ela te ensinará; até os peixes o mar to declararão.

9 Qual dentre todas estas coisas não sabe que a mão do Senhor fez isto?

10 Na sua mão está a vida de todo ser vivente, e o espírito de todo o gênero humano.

11 Porventura o ouvido não prova as palavras, como o paladar prova o alimento?

12 Com os anciãos está a sabedoria, e na longura de dias o entendimento.

13 Com Deus está a sabedoria e a força; ele tem conselho e entendimento.

14 Eis que ele derriba, e não se pode reedificar; ele encerra na prisão, e não se pode abrir.

15 Ele retém as águas, e elas secam; solta-as, e elas inundam a terra.

16 Com ele está a força e a sabedoria; são dele o enganado e o enganador.

17 Aos conselheiros leva despojados, e aos juízes faz desvairar.

18 Solta o cinto dos reis, e lhes ata uma corda aos lombos.

19 Aos sacerdotes leva despojados, e aos poderosos transtorna.

20 Aos que são dignos da confiança emudece, e tira aos anciãos o discernimento.

21 Derrama desprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos fortes.

22 Das trevas descobre coisas profundas, e traz para a luz a sombra da morte.

23 Multiplica as nações e as faz perecer; alarga as fronteiras das nações, e as leva cativas.

24 Tira o entendimento aos chefes do povo da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.

25 Eles andam nas trevas às apalpadelas, sem luz, e ele os faz cambalear como um ébrio.

1 Maar Job het geantwoord en gesê:

2 Waarlik, ja, julle is die regte mense, en saam met julle sterf die wysheid uit!

3 Ook ek het verstand soos julle; ek staan nie vir julle terug nie; en wie weet sulke dinge nie?

4 Ek moet 'n belagging wees vir my vriend, ek wat God aangeroep en verhoring gevind het -- 'n belagging is die regverdige, die opregte!

5 Vir die ongeluk is daar veragting volgens die gedagte van hom wat lekker lewe; dit staan klaar vir hulle wie se voet wankel.

6 Rustig staan die tente van die verwoesters, en sekerheid is die deel van hulle wat God vertoorn, van hom wat sy god in sy hand dra.

7 Maar vra tog vir die diere, dat hulle jou leer; en die voëls van die hemel, dat hulle jou te kenne gee;

8 of spreek die aarde aan, dat dit jou leer, en laat die visse van die see jou vertel.

9 Wie weet nie deur al hierdie dinge dat die hand van die HERE dit gemaak het nie?

10 In wie se hand die siel is van alles wat leef, en die gees van alle menslike vlees.

11 Moet die oor nie woorde toets soos die verhemelte spys proe nie?

12 By die grysaards is wysheid, en in lengte van dae is verstand.

13 By Hom is wysheid en mag; Hy het raad en verstand.

14 Kyk, Hy breek af, en daar word nie opgebou nie; Hy sluit 'n man as gevangene op, en daar word nie oopgemaak nie.

15 Kyk, Hy hou die waters terug, en hulle verdroog; ook laat Hy hulle los, en hulle keer die aarde om.

16 By Hom is krag en beleid; syne is die verdwaalde en hy wat laat dwaal.

17 Hy voer raadsmanne uitgeplunder weg, en regters maak Hy tot dwase.

18 Hy maak die band los waar konings mee bind, en bind 'n lyfdoek om hulle heupe.

19 Hy voer priesters uitgeplunder weg en bring wie vasstaan, tot 'n val.

20 Hy neem die spraak van die betroubare mense weg en beroof die ou mense van hul oordeel.

21 Hy stort veragting uit oor die edeles en maak die gordel van die magtiges slap.

22 Hy openbaar dieptes uit die duisternis uit, en doodskaduwee bring Hy uit in die lig.

23 Hy maak nasies groot en laat hulle omkom; Hy brei nasies uit en voer hulle weg.

24 Hy neem die verstand weg van die volkshoofde van die land en laat hulle ronddwaal in 'n wildernis, sonder pad.

25 Hulle tas in die duisternis, sonder lig; en Hy laat hulle ronddwaal soos 'n dronk man.