1 Dai graças ao Senhor; invocai o seu nome; fazei conhecidos os seus feitos entre os povos.
2 Cantai-lhe, cantai-lhe louvores; falai de todas as suas maravilhas.
3 Gloriai-vos no seu santo nome; regozije-se o coração daqueles que buscam ao Senhor.
4 Buscai ao Senhor e a sua força; buscai a sua face continuamente.
5 Lembrai-vos das maravilhas que ele tem feito, dos seus prodígios e dos juízos da sua boca,
6 vós, descendência de Abraão, seu servo, vós, filhos de Jacó, seus escolhidos.
7 Ele é o Senhor nosso Deus; os seus juízos estão em toda a terra.
8 Lembra-se perpetuamente do seu pacto, da palavra que ordenou para mil gerações;
9 do pacto que fez com Abraão, e do seu juramento a Isaque;
10 o qual ele confirmou a Jacó por estatuto, e a Israel por pacto eterno,
11 dizendo: A ti darei a terra de Canaã, como porção da vossa herança.
12 Quando eles eram ainda poucos em número, de pouca importância, e forasteiros nela,
13 andando de nação em nação, dum reino para outro povo,
14 não permitiu que ninguém os oprimisse, e por amor deles repreendeu reis, dizendo:
15 Não toqueis nos meus ungidos, e não maltrateis os meus profetas.
16 Chamou a fome sobre a terra; retirou-lhes todo o sustento do pão.
17 Enviou adiante deles um varão; José foi vendido como escravo;
18 feriram-lhe os pés com grilhões; puseram-no a ferro,
19 até o tempo em que a sua palavra se cumpriu; a palavra do Senhor o provou.
20 O rei mandou, e fez soltá-lo; o governador dos povos o libertou.
21 Fê-lo senhor da sua casa, e governador de toda a sua fazenda,
22 para, a seu gosto, dar ordens aos príncipes, e ensinar aos anciãos a sabedoria.
23 Então Israel entrou no Egito, e Jacó peregrinou na terra de Cam.
24 E o Senhor multiplicou sobremodo o seu povo, e o fez mais poderoso do que os seus inimigos.
25 Mudou o coração destes para que odiassem o seu povo, e tratassem astutamente aos seus servos.
26 Enviou Moisés, seu servo, e Arão, a quem escolhera,
27 os quais executaram entre eles os seus sinais e prodígios na terra de Cam.
28 Mandou à escuridão que a escurecesse; e foram rebeldes à sua palavra.
29 Converteu-lhes as águas em sangue, e fez morrer os seus peixes.
30 A terra deles produziu rãs em abundância, até nas câmaras dos seus reis.
31 Ele falou, e vieram enxames de moscas em todo o seu termo.
32 Deu-lhes saraiva por chuva, e fogo abrasador na sua terra.
33 Feriu-lhes também as vinhas e os figueirais, e quebrou as árvores da sua terra.
34 Ele falou, e vieram gafanhotos, e pulgões em quantidade inumerável,
35 que comeram toda a erva da sua terra, e devoraram o fruto dos seus campos.
36 Feriu também todos os primogênitos da terra deles, as primícias de toda a sua força.
37 E fez sair os israelitas com prata e ouro, e entre as suas tribos não havia quem tropeçasse.
38 O Egito alegrou-se quando eles saíram, porque o temor deles o dominara.
39 Estendeu uma nuvem para os cobrir, e um fogo para os alumiar de noite.
40 Eles pediram, e ele fez vir codornizes, e os saciou com pão do céu.
41 Fendeu a rocha, e dela brotaram águas, que correram pelos lugares áridos como um rio.
42 Porque se lembrou da sua santa palavra, e de Abraão, seu servo.
43 Fez sair com alegria o seu povo, e com cânticos de júbilo os seus escolhidos.
44 Deu-lhes as terras das nações, e eles herdaram o fruto do trabalho dos povos,
45 para que guardassem os seus preceitos, e observassem as suas leis. Louvai ao Senhor
1 Loof die HERE, roep sy Naam aan, maak onder die volke sy dade bekend.
2 Sing, psalmsing tot sy eer, spreek van al sy wonders.
3 Beroem julle in sy heilige Naam; laat die hart van die wat die HERE soek, bly wees.
4 Vra na die HERE en sy sterkte; soek sy aangesig altyddeur.
5 Dink aan sy wonders wat Hy gedoen het, aan sy wondertekens en die oordele van sy mond,
6 o nageslag van Abraham, sy kneg, o kinders van Jakob, sy uitverkorenes!
7 Hy, die HERE, is onse God; oor die hele aarde is sy oordele.
8 Hy dink vir ewig aan sy verbond, aan die woord wat Hy ingestel het vir duisend geslagte --
9 die verbond wat Hy met Abraham gesluit het, en sy eed aan Isak;
10 wat Hy ook vir Jakob as insetting bekragtig het, vir Israel as 'n ewige verbond,
11 met die woorde: Ek sal aan jou die land Kana„n gee, julle aangewese erfdeel.
12 Toe hulle min mense was, min en vreemdelinge daarin,
13 en hulle getrek het van nasie tot nasie, van die een koninkryk na die ander volk,
14 het Hy geen mens toegelaat om hulle te verdruk nie; ook het Hy konings om hulle ontwil gestraf en gesê:
15 Raak my gesalfdes nie aan en doen my profete geen kwaad nie.
16 En Hy het 'n hongersnood oor die land geroep: elke staf van brood het Hy verbreek.
17 Hy het 'n man voor hulle uit gestuur: Josef is as slaaf verkoop.
18 Hulle het sy voete in boeie geknel, hy self het in die ysters gekom,
19 tot op die tyd dat sy woord uitgekom het, die woord van die HERE hom beproef verklaar het.
20 Die koning het gestuur en hom losgemaak, die heerser van die volke, en hom losgelaat.
21 Hy het hom aangestel as heer oor sy huis en as heerser oor al sy goed;
22 om sy vorste te bind na sy begeerte, en aan sy oudstes moes hy wysheid leer.
23 Toe het Israel na Egipte gekom, en Jakob het as vreemdeling vertoef in die land van Gam.
24 En Hy het sy volk baie vrugbaar gemaak en dit meer versterk as sy teëstanders.
25 Hy het hulle hart verander, om sy volk te haat, om listig teen sy knegte te handel.
26 Hy het Moses, sy kneg, gestuur en A„ron wat Hy uitgekies het.
27 Di, het onder hulle sy aangekondigde tekens gedoen en wonders in die land van Gam.
28 Hy het duisternis gestuur en dit donker gemaak; en hulle was teen sy woorde nie wederstrewig nie.
29 Hy het hulle waters verander in bloed en hulle visse laat sterwe.
30 Hulle land het gewemel van paddas, in die kamers van hulle konings.
31 Hy het gespreek, en daar het steekvlieë gekom, muskiete in hulle hele grondgebied.
32 Hy het hulle reëns hael gemaak, vuurvlamme in hulle land.
33 En Hy het hulle wingerdstok en hulle vyeboom geslaan en die bome van hulle grondgebied verbreek.
34 Hy het gespreek, en daar het sprinkane gekom en voetgangers sonder getal,
35 wat al die plante in hulle land opgeëet het, ja, opgeëet het die vrugte van hulle grond.
36 Hy het ook al die eersgeborenes in hulle land getref, die eerstelinge van al hulle krag.
37 Toe het Hy hulle laat uitgaan met silwer en goud, en onder sy stamme was daar niemand wat struikel nie.
38 Egipte was bly toe hulle uittrek, want vrees vir hulle het op hulle geval.
39 Hy het 'n wolk uitgebrei as bedekking en vuur om die nag te verlig.
40 Hulle het gebid: toe laat Hy kwartels kom; en Hy het hulle versadig met hemelbrood.
41 Hy het 'n rots oopgemaak, en waters het gevloei; dit het geloop deur die dor plekke -- 'n rivier!
42 Want Hy het gedink aan sy heilige woord, aan Abraham, sy kneg.
43 En Hy het sy volk laat uitgaan met vreugde, sy uitverkorenes met gejubel.
44 En Hy het aan hulle die lande van die heidene gegee, en wat deur volke met moeite verwerf is, het hulle in besit geneem,
45 dat hulle sy insettinge kan onderhou en sy wette bewaar. Halleluja!