1 Então respondeu Zofar, o naamatita, dizendo:

2 Não se dará resposta à multidão de palavras? ou será justificado o homem falador?

3 Acaso as tuas jactâncias farão calar os homens? e zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?

4 Pois dizes: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.

5 Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti,

6 e te fizesse saber os segredos da sabedoria, pois é multiforme o seu entendimento; sabe, pois, que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniqüidade.

7 Poderás descobrir as coisas profundas de Deus, ou descobrir perfeitamente o Todo-Poderoso?

8 Como as alturas do céu é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? Mais profunda é ela do que o Seol; que poderás tu saber?

9 Mais comprida é a sua medida do que a terra, e mais larga do que o mar.

10 Se ele passar e prender alguém, e chamar a juízo, quem o poderá impedir?

11 Pois ele conhece os homens vãos; e quando vê a iniqüidade, não atentará para ela?

12 Mas o homem vão adquirirá entendimento, quando a cria do asno montês nascer homem.

13 Se tu preparares o teu coração, e estenderes as mãos para ele;

14 se há iniqüidade na tua mão, lança-a para longe de ti, e não deixes a perversidade habitar nas tuas tendas;

15 então levantarás o teu rosto sem mácula, e estarás firme, e não temerás.

16 Pois tu te esquecerás da tua miséria; apenas te lembrarás dela como das águas que já passaram.

17 E a tua vida será mais clara do que o meio-dia; a escuridão dela será como a alva.

18 E terás confiança, porque haverá esperança; olharás ao redor de ti e repousarás seguro.

19 Deitar-te-ás, e ninguém te amedrontará; muitos procurarão obter o teu favor.

20 Mas os olhos dos ímpios desfalecerão, e para eles não haverá refúgio; a sua esperança será o expirar.

1 Respondens autem Sophar Naamathites dixit:

2 " Numquid illi, qui multa loquitur, non et respondetur?Aut vir verbosus iustificabitur?

3 Vaniloquium tuum viros tacere faciet,et, cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?

4 Dixisti enim: "Purus est sermo meus,et mundus sum in conspectu tuo".

5 Atque utinam Deus ipse loqueretur tecumet aperiret labia sua tibi,

6 ut ostenderet tibi secreta sapientiaeet arcana consilia eius,et intellegeres quod multo minora quaerat a te,quam meretur iniquitas tua.

7 Forsitan vestigia Dei comprehendeset usque ad perfectum Omnipotentem reperies?

8 Excelsior caelo est, et quid facies?Profundior inferno, et quid cognosces?

9 Longior terra mensura eiuset latior mari.

10 Si subverterit vel concluserit et coarctaverit,quis contradicet ei?

11 Ipse enim novit hominum vanitatem;et videns iniquitatem nonne considerat?

12 Sed et vir vacuus cordatus fit,et homo tamquam pullum onagri nascitur.

13 Tu autem, si cor tuum firmaveriset expanderis ad eum manus tuas,

14 si iniquitatem, quae est in manu tua, abstuleris a te,et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia,

15 tunc levare poteris faciem tuam absque maculaet eris stabilis et non timebis.

16 Miseriae quoque oblivisceriset quasi aquarum, quae praeterierunt, recordaberis.

17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam,et, cum te caligine tectum putaveris, orieris ut lucifer.

18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe,et defossus securus dormies.

19 Requiesces, et non erit qui te exterreat;et deprecabuntur faciem tuam plurimi.

20 Oculi autem impiorum deficient,et effugium peribit ab eis;et spes illorum exhalatio animae ".