1 Ouvi esta palavra vós, vacas de Basã, que estais no monte de Samaria, que oprimis aos pobres, que esmagais os necessitados, que dizeis a vossos senhores: Dai cá, e bebamos.
2 Jurou o Senhor Deus, pela sua santidade, que dias estão para vir sobre vós, em que vos levarão com ganchos e a vossos descendentes com anzóis de pesca.
3 E saireis pelas brechas, uma após outra, e sereis lançadas para Harmom, disse o Senhor.
4 Vinde a Betel, e transgredi; a Gilgal, e multiplicai as transgressões; e cada manhã trazei os vossos sacrifícios, e os vossos dízimos de três em três dias.
5 E oferecei o sacrifício de louvores do que é levedado, e apregoai as ofertas voluntárias, publicai-as; porque disso gostais, ó filhos de Israel, disse o Senhor Deus.
6 Por isso também vos dei limpeza de dentes em todas as vossas cidades, e falta de pão em todos os vossos lugares; contudo não vos convertestes a mim, disse o Senhor.
7 Além disso, retive de vós a chuva quando ainda faltavam três meses para a ceifa; e fiz que chovesse sobre uma cidade, e não chovesse sobre a outra cidade; sobre um campo choveu, mas o outro, sobre o qual não choveu, secou-se.
8 E andaram errantes duas ou três cidades, indo a outra cidade para beberem água, mas não se saciaram; contudo não vos convertestes a mim, disse o Senhor.
9 Feri-vos com queimadura, e com ferrugem; a multidão das vossas hortas, e das vossas vinhas, e das vossas figueiras, e das vossas oliveiras, comeu a locusta; contudo não vos convertestes a mim, disse o Senhor.
10 Enviei a peste contra vós, à maneira do Egito; os vossos jovens matei à espada, e os vossos cavalos deixei levar presos, e o mau cheiro dos vossos arraiais fiz subir às vossas narinas; contudo não vos convertestes a mim, disse o Senhor.
11 Subverti a alguns dentre vós, como Deus subverteu a Sodoma e Gomorra, e vós fostes como um tição arrebatado do incêndio; contudo não vos convertestes a mim, disse o Senhor.
12 Portanto, assim te farei, ó Israel! E porque isso te farei, prepara-te, ó Israel, para te encontrares com o teu Deus.
13 Porque eis aqui o que forma os montes, e cria o vento, e declara ao homem qual seja o seu pensamento, o que faz da manhã trevas, e pisa os altos da terra; o Senhor, o Deus dos Exércitos, é o seu nome.
1 [Audite verbum hoc, vacc pingues,qu estis in monte Samari,qu calumniam facitis egeniset confringitis pauperes ;qu dicitis dominis vestris : Afferte, et bibemus.
2 Juravit Dominus Deus in sancto suo,quia ecce dies venient super vos,et levabunt vos in contis,et reliquias vestras in ollis ferventibus.
3 Et per aperturas exibitis altera contra alteram,et projiciemini in Armon,dicit Dominus.]
4 [Venite ad Bethel, et impie agite ;ad Galgalam, et multiplicate prvaricationem :et afferte mane victimas vestras,tribus diebus decimas vestras.
5 Et sacrificate de fermentato laudem,et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate ;sic enim voluistis, filii Isral,dicit Dominus Deus.
6 Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris,et indigentiam panum in omnibus locis vestris ;et non estis reversi ad me,dicit Dominus.
7 Ego quoque prohibui a vobis imbrem,cum adhuc tres menses superessent usque ad messem :et plui super unam civitatem,et super alteram civitatem non plui ;pars una compluta est,et pars super quam non plui, aruit.
8 Et venerunt du et tres civitates ad unam civitatemut biberent aquam, et non sunt satiat ;et non redistis ad me,dicit Dominus.
9 Percussi vos in vento urente, et in aurugine :multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum,oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca :et non redistis ad me,dicit Dominus.
10 Misi in vos mortem in via gypti ;percussi in gladio juvenes vestros,usque ad captivitatem equorum vestrorum,et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras :et non redistis ad me,dicit Dominus.
11 Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham,et facti estis quasi torris raptus ab incendio :et non redistis ad me,dicit Dominus.
12 Quapropter hc faciam tibi, Isral :postquam autem hc fecero tibi,prparare in occursum Dei tui, Isral.
13 Quia ecce formans montes,et creans ventum,et annuntians homini eloquium suum,faciens matutinam nebulam,et gradiens super excelsa terr :Dominus Deus exercituum nomen ejus.]