1 O rei Nabucodonosor fez uma estátua de ouro, cuja altura era de sessenta côvados, e a sua largura de seis côvados; levantou-a no campo de Dura, na província de Babilônia.

2 Então o rei Nabucodonosor mandou reunir os príncipes, os prefeitos, os governadores, os conselheiros, os tesoureiros, os juízes, os capitães, e todos os oficiais das províncias, para que viessem à consagração da estátua que o rei Nabucodonosor tinha levantado.

3 Então se reuniram os príncipes, os prefeitos e governadores, os capitães, os juízes, os tesoureiros, os conselheiros, e todos os oficiais das províncias, à consagração da estátua que o rei Nabucodonosor tinha levantado; e estavam em pé diante da imagem que Nabucodonosor tinha levantado.

4 E o arauto apregoava em alta voz: Ordena-se a vós, ó povos, nações e línguas:

5 Quando ouvirdes o som da trombeta, da flauta, da harpa, da sambuca, do saltério, da gaita de foles, e de toda a espécie de música, prostrar-vos-eis, e adorareis a estátua de ouro que o rei Nabucodonosor tem levantado.

6 E qualquer que não se prostrar e não a adorar, será na mesma hora lançado dentro da fornalha de fogo ardente.

7 Portanto, no mesmo instante em que todos os povos ouviram o som da trombeta, da flauta, da harpa, da sambuca, do saltério e de toda a espécie de música, prostraram-se todos os povos, nações e línguas, e adoraram a estátua de ouro que o rei Nabucodonosor tinha levantado.

8 Por isso, no mesmo instante chegaram perto alguns caldeus, e acusaram os judeus.

9 E responderam, dizendo ao rei Nabucodonosor: Ó rei, vive eternamente!

10 Tu, ó rei, fizeste um decreto, pelo qual todo homem que ouvisse o som da trombeta, da flauta, da harpa, da sambuca, do saltério, e da gaita de foles, e de toda a espécie de música, se prostrasse e adorasse a estátua de ouro;

11 E, qualquer que não se prostrasse e adorasse, seria lançado dentro da fornalha de fogo ardente.

12 Há uns homens judeus, os quais constituíste sobre os negócios da província de Babilônia: Sadraque, Mesaque e Abednego; estes homens, ó rei, não fizeram caso de ti; a teus deuses não servem, nem adoram a estátua de ouro que levantaste.

13 Então Nabucodonosor, com ira e furor, mandou trazer a Sadraque, Mesaque e Abednego. E trouxeram a estes homens perante o rei.

14 Falou Nabucodonosor, e lhes disse: É de propósito, ó Sadraque, Mesaque e Abednego, que vós não servis a meus deuses nem adorais a estátua de ouro que levantei?

15 Agora, pois, se estais prontos, quando ouvirdes o som da trombeta, da flauta, da harpa, da sambuca, do saltério, da gaita de foles, e de toda a espécie de música, para vos prostrardes e adorardes a estátua que fiz, bom é; mas, se não a adorardes, sereis lançados, na mesma hora, dentro da fornalha de fogo ardente. E quem é o Deus que vos poderá livrar das minhas mãos?

16 Responderam Sadraque, Mesaque e Abednego, e disseram ao rei Nabucodonosor: Não necessitamos de te responder sobre este assunto.

17 Eis que o nosso Deus, a quem nós servimos, é que nos pode livrar; ele nos livrará da fornalha de fogo ardente, e da tua mão, ó rei.

18 E, se não, fica sabendo ó rei, que não serviremos a teus deuses nem adoraremos a estátua de ouro que levantaste.

19 Então Nabucodonosor se encheu de furor, e mudou-se o aspecto do seu semblante contra Sadraque, Mesaque e Abednego; falou, e ordenou que a fornalha se aquecesse sete vezes mais do que se costumava aquecer.

20 E ordenou aos homens mais poderosos, que estavam no seu exército, que atassem a Sadraque, Mesaque e Abednego, para lançá-los na fornalha de fogo ardente.

21 Então estes homens foram atados, vestidos com as suas capas, suas túnicas, e seus chapéus, e demais roupas, e foram lançados dentro da fornalha de fogo ardente.

22 E, porque a palavra do rei era urgente, e a fornalha estava sobremaneira quente, a chama do fogo matou aqueles homens que carregaram a Sadraque, Mesaque, e Abednego.

23 E estes três homens, Sadraque, Mesaque e Abednego, caíram atados dentro da fornalha de fogo ardente.

24 Então o rei Nabucodonosor se espantou, e se levantou depressa; falou, dizendo aos seus conselheiros: Não lançamos nós, dentro do fogo, três homens atados? Responderam e disseram ao rei: É verdade, ó rei.

25 Respondeu, dizendo: Eu, porém, vejo quatro homens soltos, que andam passeando dentro do fogo, sem sofrer nenhum dano; e o aspecto do quarto é semelhante ao Filho de Deus.

26 Então chegando-se Nabucodonosor à porta da fornalha de fogo ardente, falou, dizendo: Sadraque, Mesaque e Abednego, servos do Deus Altíssimo, saí e vinde! Então Sadraque, Mesaque e Abednego saíram do meio do fogo.

27 E reuniram-se os príncipes, os capitães, os governadores e os conselheiros do rei e, contemplando estes homens, viram que o fogo não tinha tido poder algum sobre os seus corpos; nem um só cabelo da sua cabeça se tinha queimado, nem as suas capas se mudaram, nem cheiro de fogo tinha passado sobre eles.

28 Falou Nabucodonosor, dizendo: Bendito seja o Deus de Sadraque, Mesaque e Abednego, que enviou o seu anjo, e livrou os seus servos, que confiaram nele, pois violaram a palavra do rei, preferindo entregar os seus corpos, para que não servissem nem adorassem algum outro deus, senão o seu Deus.

29 Por mim, pois, é feito um decreto, pelo qual todo o povo, e nação e língua que disser blasfêmia contra o Deus de Sadraque, Mesaque e Abednego, seja despedaçado, e as suas casas sejam feitas um monturo; porquanto não há outro Deus que possa livrar como este.

30 Então o rei fez prosperar a Sadraque, Mesaque e Abednego, na província de Babilônia.

1 Nabuchodonosor rex fecit statuam auream, altitudine cubitorum sexaginta, latitudine cubitorum sex, et statuit eam in campo Dura, provinci Babylonis.

2 Itaque Nabuchodonosor rex misit ad congregandos satrapas, magistratus, et judices, duces, et tyrannos, et prfectos, omnesque principes regionum, ut convenirent ad dedicationem statu quam erexerat Nabuchodonosor rex.

3 Tunc congregati sunt satrap, magistratus, et judices, duces, et tyranni, et optimates, qui erant in potestatibus constituti, et universi principes regionum, ut convenirent ad dedicationem statu, quam erexerat Nabuchodonosor rex. Stabant autem in conspectu statu, quam posuerat Nabuchodonosor rex :

4 et prco clamabat valenter : Vobis dicitur populis, tribubus, et linguis :

5 in hora qua audieritis sonitum tub, et fistul, et cithar, sambuc, et psalterii, et symphoni, et universi generis musicorum, cadentes adorate statuam auream, quam constituit Nabuchodonosor rex.

6 Si quis autem non prostratus adoraverit, eadem hora mittetur in fornacem ignis ardentis.

7 Post hc igitur, statim ut audierunt omnes populi sonitum tub, fistul, et cithar, sambuc, et psalterii, et symphoni, et omnis generis musicorum, cadentes omnes populi, tribus, et lingu adoraverunt statuam auream, quam constituerat Nabuchodonosor rex.

8 Statimque in ipso tempore accedentes viri Chaldi accusaverunt Judos :

9 dixeruntque Nabuchodonosor regi : Rex, in ternum vive !

10 tu, rex, posuisti decretum, ut omnis homo, qui audierit sonitum tub, fistul, et cithar, sambuc, et psalterii, et symphoni, et universi generis musicorum, prosternat se, et adoret statuam auream :

11 si quis autem non procidens adoraverit, mittatur in fornacem ignis ardentis.

12 Sunt ergo viri Judi, quos constituisti super opera regionis Babylonis, Sidrach, Misach, et Abdenago : viri isti contempserunt, rex, decretum tuum : deos tuos non colunt, et statuam auream, quam erexisti, non adorant.

13 Tunc Nabuchodonosor, in furore et in ira, prcepit ut adducerentur Sidrach, Misach, et Abdenago : qui confestim adducti sunt in conspectu regis.

14 Pronuntiansque Nabuchodonosor rex, ait eis : Verene Sidrach, Misach, et Abdenago, deos meos non colitis, et statuam auream, quam constitui, non adoratis ?

15 nunc ergo si estis parati, quacumque hora audieritis sonitum tub, fistul, cithar, sambuc, et psalterii, et symphoni, omnisque generis musicorum, prosternite vos, et adorate statuam, quam feci : quod si non adoraveritis, eadem hora mittemini in fornacem ignis ardentis : et quis est Deus, qui eripiet vos de manu mea ?

16 Respondentes Sidrach, Misach, et Abdenago, dixerunt regi Nabuchodonosor : Non oportet nos de hac re respondere tibi.

17 Ecce enim Deus noster, quem colimus, potest eripere nos de camino ignis ardentis, et de manibus tuis, o rex, liberare.

18 Quod si noluerit, notum sit tibi, rex, quia deos tuos non colimus, et statuam auream, quam erexisti, non adoramus.

19 Tunc Nabuchodonosor repletus est furore, et aspectus faciei illius immutatus est super Sidrach, Misach, et Abdenago : et prcepit ut succenderetur fornax septuplum quam succendi consueverat.

20 Et viris fortissimis de exercitu suo jussit ut ligatis pedibus Sidrach, Misach, et Abdenago, mitterent eos in fornacem ignis ardentis.

21 Et confestim viri illi vincti, cum braccis suis, et tiaris, et calceamentis, et vestibus, missi sunt in medium fornacis ignis ardentis :

22 nam jussio regis urgebat. Fornax autem succensa erat nimis : porro viros illos, qui miserant Sidrach, Misach, et Abdenago, interfecit flamma ignis.

23 Viri autem hi tres, id est, Sidrach, Misach, et Abdenago, ceciderunt in medio camino ignis ardentis, colligati.

24 Et ambulabant in medio flamm, laudantes Deum, et benedicentes Domino.

25 Stans autem Azarias oravit sic, aperiensque os suum in medio ignis, ait :

26 [Benedictus es, Domine Deus patrum nostrorum,et laudabile, et gloriosum nomen tuum in scula :

27 quia justus es in omnibus, qu fecisti nobis,et universa opera tua vera, et vi tu rect,et omnia judicia tua vera.

28 Judicia enim vera fecistijuxta omnia, qu induxisti super nos,et super civitatem sanctam patrum nostrorum Jerusalem :quia in veritate et in judicio induxisti omnia hcpropter peccata nostra.

29 Peccavimus enim, et inique egimus recedentes a te,et deliquimus in omnibus :

30 et prcepta tua non audivimus,nec observavimus,nec fecimus sicut prceperas nobisut bene nobis esset.

31 Omnia ergo, qu induxisti super nos,et universa qu fecisti nobis,in vero judicio fecisti ;

32 et tradidisti nos in manibus inimicorum nostrorum iniquorum,et pessimorum, prvaricatorumque,et regi injusto, et pessimo ultra omnem terram.

33 Et nunc non possumus aperire os :confusio, et opprobrium facti sumus servis tuis,et his qui colunt te.

34 Ne, qusumus, tradas nos in perpetuum propter nomen tuum,et ne dissipes testamentum tuum :

35 neque auferas misericordiam tuam a nobis,propter Abraham, dilectum tuum,et Isaac, servum tuum,et Isral, sanctum tuum,

36 quibus locutus es pollicens quod multiplicares semen eorumsicut stellas cli,et sicut arenam qu est in littore maris ;

37 quia, Domine, imminuti sumus plus quam omnes gentes,sumusque humiles in universa terra hodiepropter peccata nostra.

38 Et non est in tempore hoc princeps, et dux, et propheta,neque holocaustum, neque sacrificium,neque oblatio, neque incensum,neque locus primitiarum coram te,

39 ut possimus invenire misericordiam tuam,sed in animo contrito, et spiritu humilitatis suscipiamur.

40 Sicut in holocausto arietum, et taurorum,et sicut in millibus agnorum pinguium,sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi,quoniam non est confusio confidentibus in te.

41 Et nunc sequimur te in toto corde ;et timemus te, et qurimus faciem tuam.

42 Nec confundas nos,sed fac nobiscum juxta mansuetudinem tuam,et secundum multitudinem misericordi tu.

43 Et erue nos in mirabilibus tuis,et da gloriam nomini tuo, Domine ;

44 et confundantur omnes qui ostendunt servis tuis mala :confundantur in omni potentia tua,et robur eorum conteratur :

45 et sciant quia tu es Dominus Deus solus,et gloriosus super orbem terrarum.]

46 Et non cessabant qui miserant eos ministri regis succendere fornacem, naphtha, et stuppa, et pice, et malleolis,

47 et effundebatur flamma super fornacem cubitis quadraginta novem :

48 et erupit, et incendit quos reperit juxta fornacem de Chaldis.

49 Angelus autem Domini descendit cum Azaria, et sociis ejus in fornacem : et excussit flammam ignis de fornace,

50 et fecit medium fornacis quasi ventum roris flantem, et non tetigit eos omnino ignis, neque contristavit, nec quidquam molesti intulit.

51 Tunc hi tres quasi ex uno ore laudabant, et glorificabant, et benedicebant Deum in fornace, dicentes :

52 [Benedictus es, Domine Deus patrum nostrorum :et laudabilis, et gloriosus, et superexaltatus in scula.Et benedictum nomen glori tu sanctum :et laudabile, et superexaltatum in omnibus sculis.

53 Benedictus es in templo sancto glori tu :et superlaudabilis, et supergloriosus in scula.

54 Benedictus es in throno regni tui :et superlaudabilis, et superexaltatus in scula.

55 Benedictus es, qui intueris abyssos, et sedes super cherubim :et laudabilis, et superexaltatus in scula.

56 Benedictus es in firmamento cli :et laudabilis et gloriosus in scula.

57 Benedicite, omnia opera Domini, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

58 Benedicite, angeli Domini, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

59 Benedicite, cli, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

60 Benedicite, aqu omnes, qu super clos sunt, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

61 Benedicite, omnes virtutes Domini, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

62 Benedicite, sol et luna, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

63 Benedicite, stell cli, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

64 Benedicite, omnis imber et ros, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

65 Benedicite, omnes spiritus Dei, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

66 Benedicite, ignis et stus, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

67 Benedicite, frigus et stus, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

68 Benedicite, rores et pruina, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

69 Benedicite, gelu et frigus, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

70 Benedicite, glacies et nives, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

71 Benedicite, noctes et dies, Dominolaudate et superexaltate eum in scula.

72 Benedicite, lux et tenebr, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

73 Benedicite, fulgura et nubes, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

74 Benedicat terra Dominum :laudet et superexaltet eum in scula.

75 Benedicite, montes et colles, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

76 Benedicite, universa germinantia in terra, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

77 Benedicite, fontes, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

78 Benedicite, maria et flumina, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

79 Benedicite, cete, et omnia qu moventur in aquis, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

80 Benedicite, omnes volucres cli, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

81 Benedicite, omnes besti et pecora, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

82 Benedicite, filii hominum, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

83 Benedicat Isral Dominum :laudet et superexaltet eum in scula.

84 Benedicite, sacerdotes Domini, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

85 Benedicite, servi Domini, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

86 Benedicite, spiritus et anim justorum, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

87 Benedicite, sancti et humiles corde, Domino :laudate et superexaltate eum in scula.

88 Benedicite, Anania, Azaria, Misal, Domino :laudate et superexaltate eum in scula :quia eruit nos de inferno,et salvos fecit de manu mortis :et liberavit nos de medio ardentis flamm,et de medio ignis eruit nos.

89 Confitemini Domino, quoniam bonus :quoniam in sculum misericordia ejus.

90 Benedicite, omnes religiosi, Domino Deo deorum :laudate et confitemini ei, quia in omnia scula misericordia ejus.]

91 Tunc Nabuchodonosor rex obstupuit, et surrexit propere, et ait optimatibus suis : Nonne tres viros misimus in medium ignis compeditos ? Qui respondentes regi, dixerunt : Vere, rex.

92 Respondit, et ait : Ecce ego video quatuor viros solutos, et ambulantes in medio ignis, et nihil corruptionis in eis est, et species quarti similis filio Dei.

93 Tunc accessit Nabuchodonosor ad ostium fornacis ignis ardentis, et ait : Sidrach, Misach, et Abdenago, servi Dei excelsi, egredimini, et venite. Statimque egressi sunt Sidrach, Misach, et Abdenago de medio ignis.

94 Et congregati satrap, et magistratus, et judices, et potentes regis contemplabantur viros illos, quoniam nihil potestatis habuisset ignis in corporibus eorum, et capillus capitis eorum non esset adustus, et sarabala eorum non fuissent immutata, et odor ignis non transisset per eos.

95 Et erumpens Nabuchodonosor, ait : Benedictus Deus eorum, Sidrach videlicet, Misach, et Abdenago : qui misit angelum suum, et eruit servos suos, qui crediderunt in eum : et verbum regis immutaverunt, et tradiderunt corpora sua ne servirent, et ne adorarent omnem deum, excepto Deo suo.

96 A me ergo positum est hoc decretum : ut omnis populus, tribus, et lingua, qucumque locuta fuerit blasphemiam contra Deum Sidrach, Misach, et Abdenago, dispereat, et domus ejus vastetur : neque enim est alius deus, qui possit ita salvare.

97 Tunc rex promovit Sidrach, Misach, et Abdenago in provincia Babylonis.

98 Nabuchodonosor rex, omnibus populis, gentibus, et linguis, qui habitant in universa terra, pax vobis multiplicetur.

99 Signa, et mirabilia fecit apud me Deus excelsus. Placuit ergo mihi prdicare

100 signa ejus, quia magna sunt : et mirabilia ejus, quia fortia : et regnum ejus regnum sempiternum, et potestas ejus in generationem et generationem.