1 Depois veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:
2 E tu, ó filho do homem, assim diz o Senhor Deus acerca da terra de Israel: Vem o fim, o fim vem sobre os quatro cantos da terra.
3 Agora vem o fim sobre ti, e enviarei sobre ti a minha ira, e te julgarei conforme os teus caminhos, e trarei sobre ti todas as tuas abominações.
4 E não te poupará o meu olho, nem terei piedade de ti, mas porei sobre ti os teus caminhos, e as tuas abominações estarão no meio de ti; e sabereis que eu sou o Senhor.
5 Assim diz o Senhor Deus: Um mal, eis que um só mal vem.
6 Vem o fim, o fim vem, despertou-se contra ti; eis que vem.
7 A manhã vem para ti, ó habitante da terra. Vem o tempo; chegado é o dia da turbação, e não mais o sonido de alegria dos montes.
8 Agora depressa derramarei o meu furor sobre ti, e cumprirei a minha ira contra ti, e te julgarei conforme os teus caminhos, e porei sobre ti todas as tuas abominações.
9 E não te poupará o meu olho, nem terei piedade de ti; conforme os teus caminhos, assim te punirei, e as tuas abominações estarão no meio de ti; e sabereis que eu, o Senhor, é que firo.
10 Eis aqui o dia, eis que vem; veio a manhã, já floresceu a vara, já reverdeceu a soberba.
11 A violência se levantou em vara de impiedade; nada restará deles, nem da sua multidão, nem do seu rumor, nem haverá lamentação por eles.
12 Vem o tempo, é chegado o dia; o que compra não se alegre, e o que vende não se entristeça; porque a ira ardente está sobre toda a multidão deles.
13 Porque o que vende não tornará a possuir o que vendeu, ainda que esteja entre os viventes; porque a visão, sobre toda a sua multidão, não tornará para trás, nem ninguém fortalecerá a sua vida com a sua iniquidade.
14 Já tocaram a trombeta, e tudo prepararam, mas não há quem vá à peleja, porque a minha ardente ira está sobre toda a sua multidão.
15 Fora está a espada, e dentro a peste e a fome; o que estiver no campo morrerá à espada, e o que estiver na cidade a fome e a peste o consumirão.
16 E escaparão os que fugirem deles, mas estarão pelos montes, como pombas dos vales, todos gemendo, cada um por causa da sua iniquidade.
17 Todas as mãos se enfraquecerão, e todos os joelhos serão débeis como água.
18 E cingir-se-ão de sacos, e o terror os cobrirá; e sobre todos os rostos haverá vergonha, e sobre todas as suas cabeças, calva.
19 A sua prata lançarão pelas ruas, e o seu ouro será removido; nem a sua prata nem o seu ouro os poderá livrar no dia do furor do Senhor; eles não fartarão a sua alma, nem lhes encherão o estômago, porque isto foi o tropeço da sua iniquidade.
20 E a glória do seu ornamento ele a pôs em magnificência, mas eles fizeram nela imagens das suas abominações e coisas detestáveis; por isso eu lha tenho feito coisa imunda.
21 E entregá-la-ei por presa, na mão dos estrangeiros, e aos ímpios da terra por despojo; e a profanarão.
22 E desviarei deles o meu rosto, e profanarão o meu lugar oculto; porque entrarão nele saqueadores, e o profanarão.
23 Faze uma cadeia, porque a terra está cheia de crimes de sangue, e a cidade está cheia de violência.
24 E farei vir os piores dentre os gentios e possuirão as suas casas; e farei cessar a arrogância dos fortes, e os seus lugares santos serão profanados.
25 Vem a destruição; eles buscarão a paz, mas não há nenhuma.
26 Miséria sobre miséria virá, e se levantará rumor sobre rumor; então buscarão do profeta uma visão, mas do sacerdote perecerá a lei e dos anciãos o conselho.
27 O rei lamentará, e o príncipe se vestirá de desolação, e as mãos do povo da terra se conturbarão; conforme o seu caminho lhes farei, e conforme os seus merecimentos os julgarei; e saberão que eu sou o Senhor.
1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :
2 Et tu, fili hominis, hc dicit Dominus Deus terr Isral : [Finis venit : venit finis super quatuor plagas terr.
3 Nunc finis super te, et immittam furorem meum in te :et judicabo te juxta vias tuas,et ponam contra te omnes abominationes tuas.
4 Et non parcet oculus meus super te, et non miserebor :sed vias tuas ponam super te, et abominationes tu in medio tui erunt,et scietis quia ego Dominus.
5 Hc dicit Dominus Deus :Afflictio una, afflictio ecce venit.
6 Finis venit, venit finis :evigilavit adversum te, ecce venit.
7 Venit contritio super te, qui habitas in terra :venit tempus, prope est dies occisionis,et non glori montium.
8 Nunc de propinquo effundam iram meam super te,et complebo furorem meum in te :et judicabo te juxta vias tuas,et imponam tibi omnia scelera tua,
9 et non parcet oculus meus,nec miserebor :sed vias tuas imponam tibi,et abominationes tu in medio tui erunt,et scietis quia ego sum Dominus percutiens.
10 Ecce dies, ecce venit :egressa est contritio,floruit virga, germinavit superbia,
11 iniquitas surrexit in virga impietatis :non ex eis, et non ex populo,neque ex sonitu eorum :et non erit requies in eis.
12 Venit tempus, appropinquavit dies :qui emit, non ltetur,et qui vendit, non lugeat :quia ira super omnem populum ejus.
13 Quia qui vendit, ad id quod vendidit non revertetur :et adhuc in viventibus vita eorum :visio enim ad omnem multitudinem ejus non regredietur,et vir in iniquitate vit su non confortabitur.]
14 [Canite tuba, prparentur omnes :et non est qui vadat ad prlium :ira enim mea super universum populum ejus.
15 Gladium foris, et pestis et fames intrinsecus :qui in agro est, gladio morietur,et qui in civitate, pestilentia et fame devorabuntur.
16 Et salvabuntur qui fugerint ex eis :et erunt in montibus quasi columb convallium omnes trepidi,unusquisque in iniquitate sua.
17 Omnes manus dissolventur,et omnia genua fluent aquis.
18 Et accingent se ciliciis,et operiet eos formido :et in omni facie confusio,et in universis capitibus eorum calvitium.
19 Argentum eorum foras projicietur,et aurum eorum in sterquilinium erit :argentum eorum et aurum eorumnon valebit liberare eos in die furoris Domini :animam suam non saturabunt,et ventres eorum non implebuntur,quia scandalum iniquitatis eorum factum est.
20 Et ornamentum monilium suorum in superbiam posuerunt,et imagines abominationum suarum et simulacrorum fecerunt ex eo :propter hoc dedi eis illud in immunditiam.
21 Et dabo illud in manus alienorum ad diripiendum,et impiis terr in prdam,et contaminabunt illud.
22 Et avertam faciem meam ab eis,et violabunt arcanum meum :et introibunt in illud emissarii,et contaminabunt illud.
23 Fac conclusionem,quoniam terra plena est judicio sanguinum,et civitas plena iniquitate.
24 Et adducam pessimos de gentibus,et possidebunt domos eorum :et quiescere faciam superbiam potentium,et possidebunt sanctuaria eorum.
25 Angustia superveniente, requirent pacem,et non erit.
26 Conturbatio super conturbationem veniet,et auditus super auditum :et qurent visionem de propheta,et lex peribit a sacerdote,et consilium a senioribus.
27 Rex lugebit, et princeps induetur mrore,et manus populi terr conturbabuntur :secundum viam eorum faciam eis,et secundum judicia eorum judicabo eos,et scient quia ego Dominus.]