1 Consolai, consolai o meu povo, diz o vosso Deus.

2 Falai benignamente a Jerusalém, e bradai-lhe que já a sua milícia é acabada, que a sua iniquidade está expiada e que já recebeu em dobro da mão do Senhor, por todos os seus pecados.

3 Voz do que clama no deserto: Preparai o caminho do Senhor; endireitai no ermo vereda a nosso Deus.

4 Todo o vale será exaltado, e todo o monte e todo o outeiro será abatido; e o que é torcido se endireitará, e o que é áspero se aplainará.

5 E a glória do Senhor se manifestará, e toda a carne juntamente a verá, pois a boca do Senhor o disse.

6 Uma voz diz: Clama; e alguém disse: Que hei de clamar? Toda a carne é erva e toda a sua beleza como a flor do campo.

7 Seca-se a erva, e cai a flor, soprando nela o Espírito do Senhor. Na verdade o povo é erva.

8 Seca-se a erva, e cai a flor, porém a palavra de nosso Deus subsiste eternamente.

9 Tu, ó Sião, que anuncias boas novas, sobe a um monte alto. Tu, ó Jerusalém, que anuncias boas novas, levanta a tua voz fortemente; levanta-a, não temas, e dize às cidades de Judá: Eis aqui está o vosso Deus.

10 Eis que o Senhor Deus virá com poder e seu braço dominará por ele; eis que o seu galardão está com ele, e o seu salário diante da sua face.

11 Como pastor apascentará o seu rebanho; entre os seus braços recolherá os cordeirinhos, e os levará no seu regaço; as que amamentam guiará suavemente.

12 Quem mediu na concha da sua mão as águas, e tomou a medida dos céus aos palmos, e recolheu numa medida o pó da terra e pesou os montes com peso e os outeiros em balanças?

13 Quem guiou o Espírito do Senhor, ou como seu conselheiro o ensinou?

14 Com quem tomou ele conselho, que lhe desse entendimento, e lhe ensinasse o caminho do juízo, e lhe ensinasse conhecimento, e lhe mostrasse o caminho do entendimento?

15 Eis que as nações são consideradas por ele como a gota de um balde, e como o pó miúdo das balanças; eis que ele levanta as ilhas como a uma coisa pequeníssima.

16 Nem todo o Líbano basta para o fogo, nem os seus animais bastam para holocaustos.

17 Todas as nações são como nada perante ele; ele as considera menos do que nada e como uma coisa vã.

18 A quem, pois, fareis semelhante a Deus, ou com que o comparareis?

19 O artífice funde a imagem, e o ourives a cobre de ouro, e forja para ela cadeias de prata.

20 O empobrecido, que não pode oferecer tanto, escolhe madeira que não se apodrece; artífice sábio busca, para gravar uma imagem que não se pode mover.

21 Porventura não sabeis? Porventura não ouvis, ou desde o princípio não se vos notificou, ou não atentastes para os fundamentos da terra?

22 Ele é o que está assentado sobre o círculo da terra, cujos moradores são para ele como gafanhotos; é ele o que estende os céus como cortina, e os desenrola como tenda, para neles habitar;

23 O que reduz a nada os príncipes, e torna em coisa vã os juízes da terra.

24 E mal se tem plantado, mal se tem semeado, e mal se tem enraizado na terra o seu tronco, já se secam, quando ele sopra sobre eles, e um tufão os leva como a pragana.

25 A quem, pois, me fareis semelhante, para que eu lhe seja igual? Diz o Santo.

26 Levantai ao alto os vossos olhos, e vede quem criou estas coisas; foi aquele que faz sair o exército delas segundo o seu número; ele as chama a todas pelos seus nomes; por causa da grandeza das suas forças, e porquanto é forte em poder, nenhuma delas faltará.

27 Por que dizes, ó Jacó, e tu falas, ó Israel: O meu caminho está encoberto ao Senhor, e o meu juízo passa despercebido ao meu Deus?

28 Não sabes, não ouviste que o eterno Deus, o Senhor, o Criador dos fins da terra, nem se cansa nem se fatiga? É insondável o seu entendimento.

29 Dá força ao cansado, e multiplica as forças ao que não tem nenhum vigor.

30 Os jovens se cansarão e se fatigarão, e os moços certamente cairão;

31 Mas os que esperam no Senhor renovarão as forças, subirão com asas como águias; correrão, e não se cansarão; caminharão, e não se fatigarão.

1 [Consolamini, consolamini, popule meus,dicit Deus vester.

2 Loquimini ad cor Jerusalem,et advocate eam,quoniam completa est malitia ejus,dimissa est iniquitas illius :suscepit de manu Domini dupliciapro omnibus peccatis suis.

3 Vox clamantis in deserto :Parate viam Domini,rectas facite in solitudine semitas Dei nostri.

4 Omnis vallis exaltabitur,et omnis mons et collis humiliabitur,et erunt prava in directa,et aspera in vias planas :

5 et revelabitur gloria Domini,et videbit omnis caro pariterquod os Domini locutum est.

6 Vox dicentis : Clama.Et dixi : Quid clamabo ?Omnis caro fnum,et omnis gloria ejus quasi flos agri.

7 Exsiccatum est fnum, et cecidit flos,quia spiritus Domini sufflavit in eo.Vere fnum est populus :

8 exsiccatum est fnum, et cecidit flos ;verbum autem Domini nostri manet in ternum.

9 Super montem excelsum ascende,tu qui evangelizas Sion ;exalta in fortitudine vocem tuam,qui evangelizas Jerusalem :exalta, noli timere.Dic civitatibus Juda :Ecce Deus vester :

10 ecce Dominus Deus in fortitudine veniet,et brachium ejus dominabitur :ecce merces ejus cum eo,et opus illius coram illo.

11 Sicut pastor gregem suum pascet,in brachio suo congregabit agnos,et in sinu suo levabit ;ftas ipse portabit.

12 Quis mensus est pugillo aquas,et clos palmo ponderavit ?quis appendit tribus digitis molem terr,et liberavit in pondere montes,et colles in statera ?

13 Quis adjuvit spiritum Domini ?aut quis consiliarius ejus fuit, et ostendit illi ?

14 cum quo iniit consilium, et instruxit eum,et docuit eum semitam justiti,et erudivit eum scientiam,et viam prudenti ostendit illi ?

15 Ecce gentes quasi stilla situl,et quasi momentum stater reputat sunt ;ecce insul quasi pulvis exiguus.

16 Et Libanus non sufficiet ad succendendum,et animalia ejus non sufficient ad holocaustum.

17 Omnes gentes quasi non sint, sic sunt coram eo,et quasi nihilum et inane reputat sunt ei.]

18 [Cui ergo similem fecisti Deum ?aut quam imaginem ponetis ei ?

19 Numquid sculptile conflavit faber ?aut aurifex auro figuravit illud,et laminis argenteis argentarius ?

20 Forte lignum et imputribile elegit ;artifex sapiens quritquomodo statuat simulacrum, quod non moveatur.

21 Numquid non scitis ? numquid non audistis ?numquid non annuntiatum est vobis ab initio ?numquid non intellexistis fundamenta terr ?

22 Qui sedet super gyrum terr,et habitatores ejus sunt quasi locust ;qui extendit velut nihilum clos,et expandit eos sicut tabernaculum ad inhabitandum ;

23 qui dat secretorum scrutatores quasi non sint,judices terr velut inane fecit.

24 Et quidem neque plantatus, neque satus,neque radicatus in terra truncus eorum ;repente flavit in eos, et aruerunt,et turbo quasi stipulam auferet eos.

25 Et cui assimilastis me, et adquastis ?dicit Sanctus.

26 Levate in excelsum oculos vestros, et videtequis creavit hc :qui educit in numero militiam eorum,et omnes ex nomine vocat ;pr multitudine fortitudinis et roboris, virtutisque ejus,neque unum reliquum fuit.

27 Quare dicis, Jacob,et loqueris, Isral :Abscondita est via mea a Domino,et a Deo meo judicium meum transivit ?

28 Numquid nescis, aut non audisti ?Deus sempiternus Dominus,qui creavit terminos terr :non deficiet, neque laborabit,nec est investigatio sapienti ejus.

29 Qui dat lasso virtutem,et his qui non sunt, fortitudinem et robur multiplicat.

30 Deficient pueri, et laborabunt,et juvenes in infirmitate cadent ;

31 qui autem sperant in Domino mutabunt fortitudinem,assument pennas sicut aquil :current et non laborabunt,ambulabunt et non deficient.]