1 E Pasur, filho de Imer, o sacerdote, que havia sido nomeado presidente na casa do Senhor, ouviu a Jeremias, que profetizava estas palavras.

2 E feriu Pasur ao profeta Jeremias, e o colocou no cepo que está na porta superior de Benjamim, na casa do Senhor.

3 E sucedeu que no dia seguinte Pasur tirou a Jeremias do cepo. Então disse-lhe Jeremias: O Senhor não chama o teu nome Pasur, mas, Terror por todos os lados.

4 Porque assim diz o Senhor: Eis que farei de ti um terror para ti mesmo, e para todos os teus amigos. Eles cairão à espada de seus inimigos, e teus olhos o verão. Entregarei todo o Judá na mão do rei de Babilônia; ele os levará presos a Babilônia, e feri-los-á à espada.

5 Também entregarei toda a riqueza desta cidade, e todo o seu trabalho, e todas as suas coisas preciosas, sim, todos os tesouros dos reis de Judá entregarei na mão de seus inimigos, e saqueá-los-ão, e tomá-los-ão e levá-los-ão a Babilônia.

6 E tu, Pasur, e todos os moradores da tua casa ireis para o cativeiro; e virás a Babilônia, e ali morrerás, e ali serás sepultado, tu, e todos os teus amigos, aos quais profetizaste falsamente.

7 Persuadiste-me, ó Senhor, e persuadido fiquei; mais forte foste do que eu, e prevaleceste; sirvo de escárnio todo o dia; cada um deles zomba de mim.

8 Porque desde que falo, grito, clamo: Violência e destruição; porque se tornou a palavra do Senhor um opróbrio e ludíbrio todo o dia.

9 Então disse eu: Não me lembrarei dele, e não falarei mais no seu nome; mas isso foi no meu coração como fogo ardente, encerrado nos meus ossos; e estou fatigado de sofrer, e não posso mais.

10 Porque ouvi a murmuração de muitos, terror de todos os lados: Denunciai, e o denunciaremos; todos os que têm paz comigo aguardam o meu manquejar, dizendo: Bem pode ser que se deixe persuadir; então prevaleceremos contra ele e nos vingaremos dele.

11 Mas o Senhor está comigo como um valente temível; por isso tropeçarão os meus perseguidores, e não prevalecerão; ficarão muito confundidos; porque não se houveram prudentemente, terão uma confusão perpétua que nunca será esquecida.

12 Tu, pois, ó Senhor dos Exércitos, que provas o justo, e vês as entranhas e o coração, permite que eu veja a tua vingança contra eles; pois já te revelei a minha causa.

13 Cantai ao Senhor, louvai ao Senhor; pois livrou a alma do necessitado da mão dos malfeitores.

14 Maldito o dia em que nasci; não seja bendito o dia em que minha mãe me deu à luz.

15 Maldito o homem que deu as novas a meu pai, dizendo: Nasceu-te um filho; alegrando-o com isso grandemente.

16 E seja esse homem como as cidades que o Senhor destruiu e não se arrependeu; e ouça clamor pela manhã, e ao tempo do meio-dia um alarido.

17 Por que não me matou na madre? Assim minha mãe teria sido a minha sepultura, e teria ficado grávida perpetuamente!

18 Por que saí da madre, para ver trabalho e tristeza, e para que os meus dias se consumam na vergonha?

1 Et audivit Phassur filius Emmer, sacerdos, qui constitutus erat princeps in domo Domini, Jeremiam prophetantem sermones istos.

2 Et percussit Phassur Jeremiam prophetam, et misit eum in nervum quod erat in porta Benjamin superiori, in domo Domini.

3 Cumque illuxisset in crastinum, eduxit Phassur Jeremiam de nervo, et dixit ad eum Jeremias : Non Phassur vocavit Dominus nomen tuum, sed Pavorem undique.

4 Quia hc dicit Dominus : [Ecce ego dabo te in pavorem,te et omnes amicos tuos :et corruent gladio inimicorum suorum,et oculi tui videbunt :et omnem Judam dabo in manum regis Babylonis,et traducet eos in Babylonem,et percutiet eos gladio.

5 Et dabo universam substantiam civitatis hujus,et omnem laborem ejus, omneque pretium,et cunctos thesauros regum Judadabo in manu inimicorum eorum :et diripient eos, et tollent,et ducent in Babylonem.

6 Tu autem, Phassur, et omnes habitatores domus tu,ibitis in captivitatem :et in Babylonem venies,et ibi morieris, ibique sepelieristu, et omnes amici tui,quibus prophetasti mendacium.]

7 [Seduxisti me, Domine, et seductus sum :fortior me fuisti, et invaluisti :factus sum in derisum tota die,omnes subsannant me.

8 Quia jam olim loquor,vociferans iniquitatem, et vastitatem clamito :et factus est mihi sermo Domini in opprobrium,et in derisum tota die.

9 Et dixi : Non recordabor ejus,neque loquar ultra in nomine illius :et factus est in corde meo quasi ignis exstuans,claususque in ossibus meis,et defeci, ferre non sustinens.

10 Audivi enim contumelias multorum,et terrorem in circuitu :Persequimini, et persequamur eum,ab omnibus viris qui erant pacifici mei,et custodientes latus meum :si quomodo decipiatur, et prvaleamus adversus eum,et consequamur ultionem ex eo.

11 Dominus autem mecum est, quasi bellator fortis :idcirco qui persequuntur me cadent,et infirmi erunt :confundentur vehementer,quia non intellexerunt opprobrium sempiternum,quod numquam delebitur.

12 Et tu, Domine exercituum, probator justi,qui vides renes et cor,videam, quso, ultionem tuam ex eis :tibi enim revelavi causam meam.

13 Cantate Domino,laudate Dominum,quia liberavit animam pauperis de manu malorum.

14 Maledicta dies in qua natus sum !dies in qua peperit me mater meanon sit benedicta !

15 Maledictus vir qui annuntiavit patri meo,dicens : Natus est tibi puer masculus,et quasi gaudio ltificavit eum !

16 Sit homo ille ut sunt civitates qu subvertit Dominus,et non pnituit eum :audiat clamorem mane,et ululatum in tempore meridiano :

17 qui non me interfecit a vulva,ut fieret mihi mater mea sepulchrum,et vulva ejus conceptus ternus !

18 Quare de vulva egressus sum,ut viderem laborem et dolorem,et consumerentur in confusione dies mei ?]