1 Eu disse: Guardarei os meus caminhos para não pecar com a minha língua; guardarei a boca com um freio, enquanto o ímpio estiver diante de mim.

2 Com o silêncio fiquei mudo; calava-me mesmo acerca do bem, e a minha dor se agravou.

3 Esquentou-se-me o coração dentro de mim; enquanto eu meditava se acendeu um fogo; então falei com a minha língua:

4 Faze-me conhecer, Senhor, o meu fim, e a medida dos meus dias qual é, para que eu sinta quanto sou frágil.

5 Eis que fizeste os meus dias como a palmos; o tempo da minha vida é como nada diante de ti; na verdade, todo homem, por mais firme que esteja, é totalmente vaidade. (Selá.)

6 Na verdade, todo homem anda numa vã aparência; na verdade, em vão se inquietam; amontoam riquezas, e não sabem quem as levará.

7 Agora, pois, Senhor, que espero eu? A minha esperança está em ti.

8 Livra-me de todas as minhas transgressões; não me faças o opróbrio dos loucos.

9 Emudeci; não abro a minha boca, porquanto tu o fizeste.

10 Tira de sobre mim a tua praga; estou desfalecido pelo golpe da tua mão.

11 Quando castigas o homem, com repreensões por causa da iniquidade, fazes com que a sua beleza se consuma como a traça; assim todo homem é vaidade. (Selá.)

12 Ouve, Senhor, a minha oração, e inclina os teus ouvidos ao meu clamor; não te cales perante as minhas lágrimas, porque sou um estrangeiro contigo e peregrino, como todos os meus pais.

13 Poupa-me, até que tome alento, antes que me vá, e não seja mais.

1 In finem. Psalmus ipsi David.

2 [Exspectans exspectavi Dominum,et intendit mihi.

3 Et exaudivit preces meas,et eduxit me de lacu miseri et de luto fcis.Et statuit super petram pedes meos,et direxit gressus meos.

4 Et immisit in os meum canticum novum,carmen Deo nostro.Videbunt multi, et timebunt,et sperabunt in Domino.

5 Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus,et non respexit in vanitates et insanias falsas.

6 Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua ;et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi.Annuntiavi et locutus sum :multiplicati sunt super numerum.

7 Sacrificium et oblationem noluisti ;aures autem perfecisti mihi.Holocaustum et pro peccato non postulasti ;

8 tunc dixi : Ecce venio.In capite libri scriptum est de me,

9 ut facerem voluntatem tuam.Deus meus, volui,et legem tuam in medio cordis mei.

10 Annuntiavi justitiam tuam in ecclesia magna ;ecce labia mea non prohibebo : Domine, tu scisti.

11 Justitiam tuam non abscondi in corde meo ;veritatem tuam et salutare tuum dixi ;non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo.

12 Tu autem, Domine, ne longe facias miserationes tuas a me ;misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me.

13 Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus ;comprehenderunt me iniquitates me, et non potui ut viderem.Multiplicat sunt super capillos capitis mei,et cor meum dereliquit me.

14 Complaceat tibi, Domine, ut eruas me ;Domine, ad adjuvandum me respice.

15 Confundantur et revereantur simul,qui qurunt animam meam ut auferant eam ;convertantur retrorsum et revereantur,qui volunt mihi mala.

16 Ferant confestim confusionem suam,qui dicunt mihi : Euge, euge !

17 Exsultent et ltentur super te omnes qurentes te ;et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.

18 Ego autem mendicus sum et pauper ;Dominus sollicitus est mei.Adjutor meus et protector meus tu es ;Deus meus, ne tardaveris.]