1 Provérbios de Salomão: O filho sábio alegra a seu pai, mas o filho insensato é a tristeza de sua mãe.

2 Os tesouros da impiedade de nada aproveitam; mas a justiça livra da morte.

3 O Senhor não deixa o justo passar fome, mas rechaça a aspiração dos perversos.

4 O que trabalha com mão displicente empobrece, mas a mão dos diligentes enriquece.

5 O que ajunta no verão é filho ajuizado, mas o que dorme na sega é filho que envergonha.

6 Bênçãos há sobre a cabeça do justo, mas a violência cobre a boca dos perversos.

7 A memória do justo é abençoada, mas o nome dos perversos apodrecerá.

8 O sábio de coração aceita os mandamentos, mas o insensato de lábios ficará transtornado.

9 Quem anda em sinceridade, anda seguro; mas o que perverte os seus caminhos ficará conhecido.

10 O que acena com os olhos causa dores, e o tolo de lábios ficará transtornado.

11 A boca do justo é fonte de vida, mas a violência cobre a boca dos perversos.

12 O ódio excita contendas, mas o amor cobre todos os pecados.

13 Nos lábios do entendido se acha a sabedoria, mas a vara é para as costas do falto de doutrina.

14 Os sábios entesouram a sabedoria; mas a boca do tolo o aproxima da ruína.

15 Os bens do rico são a sua cidade forte, a pobreza dos pobres a sua ruína.

16 A obra do justo conduz à vida, o fruto do perverso, ao pecado.

17 O caminho para a vida é daquele que guarda a instrução, mas o que deixa a repreensão comete erro.

18 O que encobre o ódio tem lábios falsos, e o que divulga má fama é um insensato.

19 Na multidão de palavras não falta pecado, mas o que modera os seus lábios é sábio.

20 Prata escolhida é a língua do justo; o coração dos perversos é de nenhum valor.

21 Os lábios do justo apascentam a muitos, mas os tolos morrem por falta de entendimento.

22 A bênção do Senhor é que enriquece; e não traz consigo dores.

23 Para o tolo, o cometer desordem é divertimento; mas para o homem entendido é o ter sabedoria.

24 Aquilo que o perverso teme sobrevirá a ele, mas o desejo dos justos será concedido.

25 Como passa a tempestade, assim desaparece o perverso, mas o justo tem fundamento perpétuo.

26 Como vinagre para os dentes, como fumaça para os olhos, assim é o preguiçoso para aqueles que o mandam.

27 O temor do Senhor aumenta os dias, mas os perversos terão os anos da vida abreviados.

28 A esperança dos justos é alegria, mas a expectação dos perversos perecerá.

29 O caminho do Senhor é fortaleza para os retos, mas ruína para os que praticam a iniquidade.

30 O justo nunca jamais será abalado, mas os perversos não habitarão a terra.

31 A boca do justo jorra sabedoria, mas a língua da perversidade será cortada.

32 Os lábios do justo sabem o que agrada, mas a boca dos perversos, só perversidades.

1 De spreuken van Salomo. Een wijs zoon verblijdt den vader; maar een zot zoon is zijner moeder droefheid.

2 Schatten der goddeloosheid doen geen nut; maar de gerechtigheid redt van den dood.

3 De HEERE laat de ziel des rechtvaardigen niet hongeren; maar de have der goddelozen stoot Hij weg.

4 Die met een bedriegelijke hand werkt, wordt arm; maar de hand der vlijtigen maakt rijk.

5 Die in den zomer vergadert, is een verstandig zoon; maar die in den oogst vast slaapt, is een zoon die beschaamd maakt.

6 Zegeningen zijn op het hoofd des rechtvaardigen; maar het geweld bedekt den mond der goddelozen.

7 De gedachtenis des rechtvaardigen zal tot zegening zijn; maar de naam der goddelozen zal verrotten.

8 Die wijs van hart is, neemt de geboden aan; maar die dwaas is van lippen, zal omgeworpen worden.

9 Die in oprechtheid wandelt, wandelt zeker; maar die zijn wegen verkeert, zal bekend worden.

10 Die met het oog wenkt, richt smart aan; en een dwaas van lippen zal omgeworpen worden.

11 De mond des rechtvaardigen is een springader des levens; maar het geweld bedekt den mond der goddelozen.

12 Haat verwekt krakelen; maar de liefde dekt alle overtredingen toe.

13 In de lippen des verstandigen wordt wijsheid gevonden; maar op den rug des verstandelozen de roede.

14 De wijzen leggen wetenschap weg; maar den mond des dwazen is de verstoring nabij.

15 Des rijken goed is een stad zijner sterkte; de armoede der geringen is hun verstoring.

16 Het werk des rechtvaardigen is ten leven; de inkomst des goddelozen is ter zonde.

17 Het pad tot het leven is desgenen die de tucht bewaart; maar die de bestraffing verlaat, doet dwalen.

18 Die den haat bedekt, is van valse lippen, en die een kwaad gerucht voortbrengt, is een zot.

19 In de veelheid der woorden ontbreekt de overtreding niet; maar die zijn lippen wederhoudt, is kloek verstandig.

20 De tong des rechtvaardigen is uitgelezen zilver; het hart der goddelozen is weinig waard.

21 De lippen des rechtvaardigen voeden er velen; maar de dwazen sterven door gebrek van verstand.

22 De zegen des HEEREN, die maakt rijk; en Hij voegt er geen smart bij.

23 Het is voor den zot als spel, schandelijkheid te doen; maar voor een man van verstand, wijsheid te plegen.

24 De vreze des goddelozen, die zal hem overkomen; maar de begeerte der rechtvaardigen zal God geven.

25 Gelijk een wervelwind voorbijgaat, alzo is de goddeloze niet meer; maar de rechtvaardige is een eeuwige grondvest.

26 Gelijk edik den tanden, en gelijk rook den ogen is zo is de luie dengenen, die hem uitzenden.

27 De vreze des HEEREN vermeerdert de dagen; maar de jaren der goddelozen worden verkort.

28 De hoop der rechtvaardigen is blijdschap; maar de verwachting der goddelozen zal vergaan.

29 De weg des HEEREN is voor den oprechte sterkte; maar voor de werkers der ongerechtigheid verstoring.

30 De rechtvaardige zal in eeuwigheid niet bewogen worden; maar de goddelozen zullen de aarde niet bewonen.

31 De mond des rechtvaardigen brengt overvloediglijk wijsheid voort; maar de tong der verkeerdheden zal uitgeroeid worden.

32 De lippen des rechtvaardigen weten wat welgevallig is; maar de mond der goddelozen enkel verkeerdheid.