1 Ouve, ó Deus, o meu clamor; atende à minha oração.

2 Desde o fim da terra clamarei a ti, quando o meu coração estiver desmaiado; leva-me para a rocha que é mais alta do que eu.

3 Pois tens sido um refúgio para mim, e uma torre forte contra o inimigo.

4 Habitarei no teu tabernáculo para sempre; abrigar-me-ei no esconderijo das tuas asas. (Selá.)

5 Pois tu, ó Deus, ouviste os meus votos; deste-me a herança dos que temem o teu nome.

6 Prolongarás os dias do rei; e os seus anos serão como muitas gerações.

7 Ele permanecerá diante de Deus para sempre; prepara-lhe misericórdia e verdade que o preservem.

8 Assim cantarei louvores ao teu nome perpetuamente, para pagar os meus votos de dia em dia.

1 Εισακουσον, Θεε, της κραυγης μου· προσεξον εις την προσευχην μου.

2 Απο των περατων της γης προς σε θελω κραζει, οταν λιποθυμη η καρδια μου. Οδηγησον με εις την πετραν, ητις ειναι παραπολυ υψηλη δι' εμε.

3 Διοτι συ εγεινες καταφυγη μου, πυργος ισχυρος εμπροσθεν του εχθρου.

4 Εν τη σκηνη σου θελω παροικει διαπαντος· θελω καταφυγει υπο την σκεπην των πτερυγων σου. Διαψαλμα.

5 Διοτι συ, Θεε, εισηκουσας των ευχων μου· εδωκας μοι την κληρονομιαν των φοβουμενων το ονομα σου.

6 Θελεις προσθεσει ημερας εις τας ημερας του βασιλεως· τα ετη αυτου ας ηναι εις γενεαν και γενεαν.

7 Θελει διαμενει εις τον αιωνα ενωπιον του Θεου· καμε να διαφυλαττωσιν αυτον το ελεος και η αληθεια.

8 Ουτω θελω ψαλμωδει διαπαντος το ονομα σου, δια να εκπληρω τας ευχας μου καθ' ημεραν.