1 A ti, ó Deus, espera o louvor em Sião, e a ti se pagará o voto.

2 Ó tu que ouves as orações, a ti virá toda a carne.

3 Prevalecem as iniqüidades contra mim; porém tu limpas as nossas transgressões.

4 Bem-aventurado aquele a quem tu escolhes, e fazes chegar a ti, para que habite em teus átrios; nós seremos fartos da bondade da tua casa e do teu santo templo.

5 Com coisas tremendas em justiça nos responderás, ó Deus da nossa salvação; tu és a esperança de todas as extremidades da terra, e daqueles que estão longe sobre o mar.

6 O que pela sua força consolida os montes, cingido de fortaleza;

7 O que aplaca o ruído dos mares, o ruído das suas ondas, e o tumulto dos povos.

8 E os que habitam nos fins da terra temem os teus sinais; tu fazes alegres as saídas da manhã e da tarde.

9 Tu visitas a terra, e a refrescas; tu a enriqueces grandemente com o rio de Deus, que está cheio de água; tu lhe preparas o trigo, quando assim a tens preparada.

10 Enches de água os seus sulcos; tu lhe aplanas as leivas; tu a amoleces com a muita chuva; abençoas as suas novidades.

11 Coroas o ano com a tua bondade, e as tuas veredas destilam gordura.

12 Destilam sobre os pastos do deserto, e os outeiros os cingem de alegria.

13 Os campos se vestem de rebanhos, e os vales se cobrem de trigo; eles se regozijam e cantam.

1 Σε προσμενει υμνος, Θεε, εν Σιων· και εις σε θελει αποδοθη η ευχη.

2 Ω ακουων προσευχην, εις σε θελει ερχεσθαι πασα σαρξ.

3 Λογοι ανομιας υπερισχυσαν κατ' εμου· συ θελεις καθαρισει τας παραβασεις ημων.

4 Μακαριος εκεινος, τον οποιον εξελεξας και προσελαβες, δια να κατοικη εν ταις αυλαις σου· θελομεν χορτασθη απο των αγαθων του οικου σου, του αγιου ναου σου.

5 Δια τρομερων πραγματων μετα δικαιοσυνης θελεις αποκρινεσθαι προς ημας, Θεε της σωτηριας ημων, η ελπις παντων των περατων της γης, και των μακραν εν θαλασση·

6 ο στερεονων δια της δυναμεως σου τα ορη, ο περιεζωσμενος ισχυν·

7 ο κατασιγαζων τον ηχον της θαλασσης, τον ηχον των κυματων αυτης και τον θορυβον των λαων.

8 και αυτοι οι κατοικουντες τα περατα φοβουνται τα σημεια σου· χαροποιεις τας αρχας της αυγης και της εσπερας.

9 Επισκεπτεσαι την γην και ποτιζεις αυτην· υπερπλουτιζεις αυτην· ο ποταμος του Θεου ειναι πληρης υδατων· ετοιμαζεις τον σιτον αυτων, επειδη ουτω διεταξας.

10 Τα αυλακια αυτης ποτιζεις· εξομαλιζεις τους βωλους αυτης· απαλυνεις αυτην δια σταλακτης βροχης· ευλογεις τα βλαστηματα αυτης.

11 Στεφανονεις το ετος με τα αγαθα σου· και τα ιχνη σου σταλαζουσι παχος.

12 Σταλαζουσιν αι βοσκαι της ερημου και οι λοφοι περιζωνονται χαραν.

13 Αι πεδιαδες ειναι ενδεδυμεναι ποιμνια και αι κοιλαδες εσκεπασμεναι υπο σιτου· αλαλαζουσι και ετι υμνολογουσι.