1 Então respondeu Elifaz, o temanita, dizendo:

2 Porventura será o homem de algum proveito a Deus? Antes a si mesmo o prudente será proveitoso.

3 Ou tem o Todo-Poderoso prazer em que tu sejas justo, ou algum lucro em que tu faças perfeitos os teus caminhos?

4 Ou te repreende, pelo temor que tem de ti, ou entra contigo em juízo?

5 Porventura não é grande a tua malícia, e sem termo as tuas iniquidades?

6 Porque sem causa penhoraste a teus irmãos, e aos nus despojaste as vestes.

7 Não deste ao cansado água a beber, e ao faminto retiveste o pão.

8 Mas para o poderoso era a terra, e o homem tido em respeito habitava nela.

9 As viúvas despediste vazias, e os braços dos órfãos foram quebrados.

10 Por isso é que estás cercado de laços, e te perturba um pavor repentino,

11 Ou trevas em que nada vês, e a abundância de águas que te cobre.

12 Porventura Deus não está na altura dos céus? Olha para a altura das estrelas; quão elevadas estão.

13 Se dizes: Que sabe Deus? Porventura julgará ele através da escuridão?

14 As nuvens são esconderijo para ele, para que não veja; e passeia pelo circuito dos céus.

15 Porventura queres guardar a vereda antiga, que pisaram os homens iníquos?

16 Eles foram arrebatados antes do seu tempo; sobre o seu fundamento um dilúvio se derramou.

17 Diziam a Deus: Retira-te de nós. E: Que foi que o Todo-Poderoso nos fez?

18 Contudo ele encheu de bens as suas casas; mas o conselho dos ímpios esteja longe de mim.

19 Os justos o veem, e se alegram, e o inocente escarnece deles.

20 Porquanto o nosso adversário não foi destruído, mas o fogo consumiu o que restou deles.

21 Apega-te, pois, a ele, e tem paz, e assim te sobrevirá o bem.

22 Aceita, peço-te, a lei da sua boca, e põe as suas palavras no teu coração.

23 Se te voltares ao Todo-Poderoso, serás edificado; se afastares a iniquidade da tua tenda,

24 E deitares o teu tesouro no pó, e o ouro de Ofir nas pedras dos ribeiros,

25 Então o Todo-Poderoso será o teu tesouro, e a tua prata acumulada.

26 Porque então te deleitarás no Todo-Poderoso, e levantarás o teu rosto para Deus.

27 Orarás a ele, e ele te ouvirá, e pagarás os teus votos.

28 Determinarás tu algum negócio, e ser-te-á firme, e a luz brilhará em teus caminhos.

29 Quando te abaterem, então tu dirás: Haja exaltação! E Deus salvará ao humilde.

30 E livrará até ao que não é inocente; porque será libertado pela pureza de tuas mãos.

1 Temanas Elifazas atsakydamas tarė:

2 "Ar gali žmogus būti naudingas Dievui? Išminčiaus nauda yra jam pačiam.

3 Ar Visagaliui malonu, jei esi teisus? Ar Jis turi naudos, jei tavo kelias nepeiktinas?

4 Ar dėl to, kad Jo bijai, Jis bara tave ir patraukia tave į teismą?

5 Ar ne dėl tavo didelės nedorybės ir nesuskaičiuojamų kalčių?

6 Ėmei užstatą iš savo brolių už nieką, nuplėšei nuogiesiems drabužius,

7 nepagirdei ištroškusio, alkano nepamaitinai.

8 Savo jėga įsigijai nuosavybę, būdamas galingas, pasilaikei ją.

9 Našles išvarei be nieko ir našlaičius palikai tuščiomis rankomis.

10 Todėl tu patekai į spąstus ir netikėta baimė vargina tave,

11 tamsoje tu negali matyti; vandens gausybė apdengė tave.

12 Argi Dievo nėra dangaus aukštybėje? Žiūrėk, kaip aukštai yra žvaigždės.

13 Tu sakai: ‘Ką Dievas žino? Ar Jis gali teisti pro tamsius debesis?

14 Tamsūs debesys dengia Jį, Jis nieko nemato vaikščiodamas dangaus skliautu’.

15 Ar vis dar laikaisi seno kelio, kuriuo piktadariai vaikščiojo?

16 Todėl jie nelaiku žuvo, jų pamatą nunešė tvanas.

17 Jie sakė Dievui: ‘Atsitrauk nuo mūsų’. Ką Visagalis padarys jiems?

18 Jis pripildė jų namus gėrybių, tačiau nedorėlių patarimas yra toli nuo manęs.

19 Teisusis mato tai ir džiaugiasi, nekaltieji tyčiojasi iš jų:

20 ‘Mūsų turtai nepražuvo, o tai, ką jie turėjo, suėdė ugnis’.

21 Susitaikyk su Juo ir nusiramink; tuomet ateis tau gerovė.

22 Priimk Jo pamokymus ir įsidėk Jo žodžius į širdį.

23 Jei grįši prie Visagalio, būsi sutvirtintas ir pašalinsi nedorybę iš savo palapinių,

24 tada krausi auksą kaip dulkes, Ofyro auksą kaip upelių akmenis.

25 Visagalis bus tau apsauga ir tu turėsi gausybę sidabro.

26 Tada gėrėsies Visagaliu ir pakelsi savo akis į Dievą.

27 Kai tu melsi Jį, Jis tave išklausys, ir tu ištesėsi savo įžadus.

28 Tu nuspręsi, ir bus tau, šviesa švies tau kelyje.

29 Kai žmogus pažemintas, tu sakysi: ‘Yra išaukštinimas’, ir Jis išgelbės nuolankų žmogų.

30 Jis išgelbės ir kaltą; jis bus išgelbėtas dėl tavo rankų švarumo".