1 Então Davi reuniu em Jerusalém todos os príncipes de Israel, os príncipes das tribos, e os capitães das turmas, que serviam o rei, e os capitães dos milhares, e os capitães das centenas, e os administradores de toda a fazenda e possessão do rei, e de seus filhos, como também os oficiais, os poderosos, e todo o homem valente.

2 E pôs-se o rei Davi em pé, e disse: Ouvi-me, irmãos meus, e povo meu; em meu coração propus eu edificar uma casa de repouso para a arca da aliança do Senhor e para o estrado dos pés do nosso Deus, e eu tinha feito o preparo para a edificar.

3 Porém Deus me disse: Não edificarás casa ao meu nome, porque és homem de guerra, e derramaste muito sangue.

4 E o Senhor Deus de Israel escolheu-me de toda a casa de meu pai, para que eternamente fosse rei sobre Israel; porque a Judá escolheu por soberano, e a casa de meu pai na casa de Judá; e entre os filhos de meu pai se agradou de mim para me fazer reinar sobre todo o Israel.

5 E, de todos os meus filhos (porque muitos filhos me deu o Senhor), escolheu ele o meu filho Salomão para se assentar no trono do reino do Senhor sobre Israel.

6 E me disse: Teu filho Salomão, ele edificará a minha casa e os meus átrios; porque o escolhi para filho, e eu lhe serei por pai.

7 E estabelecerei o seu reino para sempre, se perseverar em cumprir os meus mandamentos e os meus juízos, como até ao dia de hoje.

8 Agora, pois, perante os olhos de todo o Israel, a congregação do Senhor, e perante os ouvidos de nosso Deus, guardai e buscai todos os mandamentos do Senhor vosso Deus, para que possuais esta boa terra, e a façais herdar a vossos filhos depois de vós, para sempre.

9 E tu, meu filho Salomão, conhece o Deus de teu pai, e serve-o com um coração perfeito e com uma alma voluntária; porque esquadrinha o Senhor todos os corações, e entende todas as imaginações dos pensamentos; se o buscares, será achado de ti; porém, se o deixares, rejeitar-te-á para sempre.

10 Olha, pois, agora, porque o Senhor te escolheu para edificares uma casa para o santuário; esforça-te, e faze a obra.

11 E deu Davi a Salomão, seu filho, a planta do alpendre com as suas casas, e as suas tesourarias, e os seus cenáculos, e as suas recâmaras interiores, como também da casa do propiciatório.

12 E também a planta de tudo quanto tinha em mente, a saber: dos átrios da casa do Senhor, e de todas as câmaras ao redor, para os tesouros da casa de Deus, e para os tesouros das coisas sagradas;

13 E para as turmas dos sacerdotes, e para os levitas, e para toda a obra do ministério da casa do Senhor, e para todos os utensílios do ministério da casa do Senhor.

14 E deu ouro, segundo o peso do ouro, para todos os utensílios de cada ministério; também a prata, por peso, para todos os utensílios de prata, para todos os utensílios de cada ministério.

15 E o peso para os castiçais de ouro, e suas candeias de ouro segundo o peso de cada castiçal e as suas candeias; também para os castiçais de prata, segundo o peso do castiçal e as suas candeias, segundo o uso de cada castiçal.

16 Também deu o ouro por peso para as mesas da proposição, para cada mesa; como também a prata para as mesas de prata.

17 E ouro puro para os garfos, e para as bacias, e para os jarros, e para as taças de ouro, para cada taça seu peso; como também para as taças de prata, para cada taça seu peso.

18 E para o altar do incenso, ouro purificado, por seu peso; como também o ouro para o modelo do carro, a saber, dos querubins, que haviam de estender as asas, e cobrir a arca da aliança do Senhor.

19 Tudo isto, disse Davi, fez-me entender o Senhor, por escrito da sua mão, a saber, todas as obras desta planta.

20 E disse Davi a Salomão seu filho: Esforça-te e tem bom ânimo, e faze a obra; não temas, nem te apavores; porque o Senhor Deus, meu Deus, há de ser contigo; não te deixará, nem te desamparará, até que acabes toda a obra do serviço da casa do Senhor.

21 E eis que aí tens as turmas dos sacerdotes e dos levitas para todo o ministério da casa de Deus; estão também contigo, para toda a obra, voluntários com sabedoria de toda a espécie para todo o ministério; como também todos os príncipes, e todo o povo, para todos os teus mandados.

1 Daavid kutsui Jerusalemiin koolle kaikki Israelin johtomiehet, heimojen johtajat, kuningasta palvelevien osastojen päälliköt, tuhannen- ja sadanpäälliköt, kuninkaan ja hänen poikiensa omaisuuden ja karjan ylivalvojat sekä hoviherrat ja suurimmat ja urheimmat soturit.

3 Mutta Jumala sanoi minulle: 'Sinä et saa rakentaa minulle temppeliä, sillä olet sotinut paljon ja vuodattanut paljon verta.'

4 Herra, Israelin Jumala, on kuitenkin valinnut isäni suvusta juuri minut olemaan ikuisesti Israelin kuninkaana, sillä koko Israelin johtajaksi hän valitsi Juudan, Juudan heimosta hän valitsi isäni suvun, ja isäni pojista hän näki hyväksi valita minut ja teki minut koko Israelin kuninkaaksi.

5 Ja kaikista pojistani -- sillä Herra on antanut minulle monta poikaa -- hän valitsi poikani Salomon nousemaan Herran oman kansan valtaistuimelle ja hallitsemaan Israelia.

6 Hän sanoi minulle näin: 'Poikasi Salomo rakentaa minulle temppelin ja sen esipihat. Hänet minä olen valinnut pojakseni, ja minä olen oleva hänelle isä.

7 Minä vahvistan hänen kuninkuutensa ikiajoiksi, jos hän edelleenkin noudattaa käskyjäni ja säädöksiäni yhtä uskollisesti kuin nyt.'

9 Ja sinä, poikani Salomo, opi tuntemaan isäsi Jumala ja palvele häntä alttiisti ja koko sydämestäsi, sillä Herra tutkii kaikki sydämet ja ymmärtää kaikki ajatukset ja pyrkimykset. Jos etsit häntä, löydät hänet, mutta jos hylkäät hänet, hän hylkää sinut ikiajoiksi.

11 Daavid antoi pojalleen Salomolle temppelin eteishallin, koko temppelirakennuksen, varastokammioiden, ylähuoneiden ja sisähuoneiden suunnitelman sekä suunnitelman huoneesta, jossa liitonarkku oli.

12 Hän esitti tarkoin, miten hän oli Hengen johtamana suunnitellut Herran temppelin esipihat ja niiden ympärille tulevat huoneet. Niissä piti säilyttää temppelin aarteita, pyhiä lahjoja,

13 ja pappien ja leeviläisten oli määrä toimittaa niissä jumalanpalvelukseen liittyviä tehtäviä ja säilyttää temppelissä tarvittavia esineitä.

14 Hän määräsi myös, miten paljon kultaa tuli käyttää kuhunkin jumalanpalveluksessa tarvittavaan kultaesineeseen ja miten paljon hopeaa kuhunkin hopeaesineeseen,

15 miten paljon kultaa kultaisiin lampunjalkoihin ja niiden lamppuihin ja miten paljon hopeaa hopeisiin lampunjalkoihin ja niiden lamppuihin, aina kunkin lampunjalan käytön mukaan.

16 Samoin Daavid määräsi, miten paljon kultaa oli käytettävä kuhunkin niistä pöydistä, joille uhrileivät asetettiin, ja miten paljon hopeaa hopeisiin pöytiin,

17 minkä verran puhdasta kultaa haarukoihin, vihmontamaljoihin ja kannuihin, minkä verran kultaa kuhunkin kultamaljaan ja hopeaa kuhunkin hopeamaljaan

18 sekä minkä verran puhdasta kultaa suitsutusalttariin. Hän määräsi myös, millaisiksi oli tehtävä vaunut ja kultaiset kerubit, joiden levällään olevien siipien tuli peittää Herran liitonarkku.

19 Kaiken tämän, kirjoitetut ohjeet kaikesta mitä oli tehtävä, Daavid oli saanut Herralta.