1 E esta é a lei da expiação da culpa; coisa santíssima é.

2 No lugar onde degolam o holocausto, degolarão a oferta pela expiação da culpa, e o seu sangue se aspergirá sobre o altar em redor.

3 E dela se oferecerá toda a sua gordura; a cauda, e a gordura que cobre a fressura.

4 Também ambos os rins, e a gordura que neles há, que está junto aos lombos, e o redenho sobre o fígado, com os rins se tirará;

5 E o sacerdote os queimará sobre o altar em oferta queimada ao Senhor; expiação da culpa é.

6 Todo o varão entre os sacerdotes a comerá; no lugar santo se comerá; coisa santíssima é.

7 Como a expiação pelo pecado, assim será a expiação da culpa; uma mesma lei haverá para elas; será do sacerdote que houver feito propiciação com ela.

8 Também o sacerdote, que oferecer o holocausto de alguém, o mesmo sacerdote terá para si o couro do holocausto que oferecer.

9 Como também toda a oferta que se cozer no forno, com tudo que se preparar na frigideira e na caçoula, será do sacerdote que a oferecer.

10 Também toda a oferta amassada com azeite, ou seca, será de todos os filhos de Arão, assim de um como de outro.

11 E esta é a lei do sacrifício pacífico que se oferecerá ao Senhor:

12 Se o oferecer por oferta de ação de graças, com o sacrifício de ação de graças, oferecerá bolos ázimos amassados com azeite; e coscorões ázimos amassados com azeite; e os bolos amassados com azeite serão fritos, de flor de farinha.

13 Com os bolos oferecerá por sua oferta pão levedado, com o sacrifício de ação de graças da sua oferta pacífica.

14 E de toda a oferta oferecerá uma parte por oferta alçada ao Senhor, que será do sacerdote que aspergir o sangue da oferta pacífica.

15 Mas a carne do sacrifício de ação de graças da sua oferta pacífica se comerá no dia do seu oferecimento; nada se deixará dela até à manhã.

16 E, se o sacrifício da sua oferta for voto, ou oferta voluntária, no dia em que oferecer o seu sacrifício se comerá; e o que dele ficar também se comerá no dia seguinte;

17 E o que ainda ficar da carne do sacrifício ao terceiro dia será queimado no fogo.

18 Porque, se da carne do seu sacrifício pacífico se comer ao terceiro dia, aquele que a ofereceu não será aceito, nem lhe será imputado; coisa abominável será, e a pessoa que dela comer levará a sua iniquidade.

19 E a carne que tocar alguma coisa imunda não se comerá; com fogo será queimada; mas da outra carne, qualquer que estiver limpo, comerá dela.

20 Porém, se alguma pessoa comer a carne do sacrifício pacífico, que é do Senhor, tendo ela sobre si a sua imundícia, aquela pessoa será extirpada do seu povo.

21 E, se uma pessoa tocar alguma coisa imunda, como imundícia de homem, ou gado imundo, ou qualquer abominação imunda, e comer da carne do sacrifício pacífico, que é do Senhor, aquela pessoa será extirpada do seu povo.

22 Depois falou o Senhor a Moisés, dizendo:

23 Fala aos filhos de Israel, dizendo: Nenhuma gordura de boi, nem de carneiro, nem de cabra comereis;

24 Porém pode-se usar da gordura de corpo morto, e da gordura do dilacerado por feras, para toda a obra, mas de nenhuma maneira a comereis;

25 Porque qualquer que comer a gordura do animal, do qual se oferecer ao Senhor oferta queimada, a pessoa que a comer será extirpada do seu povo.

26 E nenhum sangue comereis em qualquer das vossas habitações, quer de aves quer de gado.

27 Toda a pessoa que comer algum sangue, aquela pessoa será extirpada do seu povo.

28 Falou mais o Senhor a Moisés, dizendo:

29 Fala aos filhos de Israel, dizendo: Quem oferecer ao Senhor o seu sacrifício pacífico, trará a sua oferta ao Senhor do seu sacrifício pacífico.

30 As suas próprias mãos trarão as ofertas queimadas do Senhor; a gordura do peito com o peito trará para movê-lo por oferta movida perante o Senhor.

31 E o sacerdote queimará a gordura sobre o altar, porém o peito será de Arão e de seus filhos.

32 Também a espádua direita dareis ao sacerdote por oferta alçada dos vossos sacrifícios pacíficos.

33 Aquele dos filhos de Arão que oferecer o sangue do sacrifício pacífico, e a gordura, esse terá a espádua direita para a sua porção;

34 Porque o peito movido e a espádua alçada tomei dos filhos de Israel dos seus sacrifícios pacíficos, e os dei a Arão, o sacerdote, e a seus filhos, por estatuto perpétuo dos filhos de Israel.

35 Esta é a porção de Arão e a porção de seus filhos das ofertas queimadas do Senhor, desde o dia em que ele os apresentou para administrar o sacerdócio ao Senhor.

36 O que o Senhor ordenou que se lhes desse dentre os filhos de Israel no dia em que os ungiu; estatuto perpétuo é pelas suas gerações.

37 Esta é a lei do holocausto, da oferta de alimentos, e da expiação do pecado, e da expiação da culpa, e da oferta das consagrações, e do sacrifício pacífico,

38 Que o Senhor ordenou a Moisés no monte Sinai, no dia em que ordenou aos filhos de Israel que oferecessem as suas ofertas ao Senhor, no deserto de Sinai.

2 Siinä paikassa, jossa polttouhrieläimet teurastetaan, teurastettakoon myös hyvitysuhrieläin, ja sen veri vihmottakoon joka puolelle alttaria.

3 Eläimestä uhrattakoon kaikki rasva, rasvahäntä ja sisälmyksiä peittävä rasva,

4 munuaiset ja se rasva, joka on niiden ympärillä lantiolihaksissa, sekä maksan takalohko, joka irrotetaan munuaisten vierestä.

5 Pappi polttakoon kaikki nämä alttarilla tuliuhrina Herralle. Tämä on hyvitysuhri.

6 Jokainen miespuolinen pappissuvun jäsen saa syödä sitä, mutta se on syötävä pyhässä paikassa, sillä se uhri on erityisen pyhä.

8 Kun pappi toimittaa jonkun puolesta polttouhrin, hän saa pitää uhraamansa eläimen nahan.

9 Samoin pappi, joka toimittaa ruokauhrin, olipa uhri uunissa paistettua tai pannussa tai levyllä valmistettua, saa pitää loput omanaan.

10 Jokainen muu ruokauhri, olkoon se leivottu öljyyn tai ilman öljyä, kuuluu kaikille Aaronin jälkeläisille yhteisesti.

12 Kun joku haluaa tuoda uhrin kiitokseksi, hän tuokoon kiitosuhriteuraansa ohella öljyyn leivottuja happamattomia kakkuja, öljyllä voideltuja ohuita happamattomia leipiä sekä parhaista vehnäjauhoista öljyyn leivottuja kakkuja.

13 Kakkujen lisäksi hän voi tuoda kiitosuhriksi tarkoitetun yhteysuhriteuraan mukana myös hapantaikinasta leivottuja leipiä.

14 Uhrilahjoistaan hän tuokoon yhden joka lajia lahjaksi Herralle. Pappi, joka vihmoo yhteysuhrin veren, saa pitää ne.

15 Yhteysuhrina teurastetun kiitosuhrieläimen liha on syötävä samana päivänä kuin eläin on tuotu, eikä siitä saa jäädä mitään seuraavaan aamuun.

17 Tästä vielä tähteeksi jäänyt osa poltettakoon kolmantena päivänä.

18 Jos kuitenkin yhteysuhriksi tuodun teuraan lihaa syödään vielä kolmantena päivänä, Herra ei hyväksy uhria eikä se hyödytä antajaa. Siitä on tullut kelvotonta uhrilihaa, ja se, joka sitä syö, joutuu syynalaiseksi.

20 mutta jos joku epäpuhtaana ollessaan syö Herralle kuuluvan yhteysuhriteuraan lihaa, hänet poistettakoon kansansa keskuudesta.

22 Herra sanoi Moosekselle:

24 Itsestään kuolleen tai kuoliaaksi raadellun eläimen rasvaa voitte käyttää kaikkiin muihin tarkoituksiin, mutta syödä ette sitä saa.

25 Jokainen, joka syö Herralle tuliuhrina uhratun eläimen rasvaa, poistettakoon kansansa keskuudesta.

26 Missä elättekin, ette saa syödä lintujen ettekä muidenkaan eläinten verta.

28 Herra sanoi Moosekselle:

30 Hänen tulee omin käsin tuoda rintakappale ja kaikki rasva, ne osat, jotka kuuluvat tuliuhrina Herralle. Rintakappale hänen tulee omistaa tarjousuhrina Herralle.

31 Pappi polttakoon rasvan alttarilla, mutta rintakappale kuuluu Aaronille ja hänen jälkeläisilleen.

32 Antakaa yhteysuhriteuraanne oikea reisi papille lahjaksi.

33 Sille Aaronin jälkeläiselle, joka toimittaa yhteysuhrin veren ja rasvan uhraamisen, kuuluu osuutena oikea reisi.

34 Israelilaisten yhteysuhriteuraista tarjousuhriksi omistetun rintakappaleen ja uhrilahjaksi annetun reiden minä olen erottanut annettavaksi pappi Aaronille ja hänen jälkeläisilleen osuutena, joka heidän kuuluu saada israelilaisilta ikuisesti sukupolvesta toiseen.

35 Tämä on Aaronin ja hänen jälkeläistensä osuus Herralle kuuluvista tuliuhreista, ja se kuuluu heille siitä alkaen, jolloin heidät on asetettu pappeina palvelemaan Herraa.

37 Tähän päättyy polttouhreja, ruokauhreja, syntiuhreja, hyvitysuhreja, virkaanvihkimisuhreja ja yhteysuhreja koskeva laki,

38 jonka Herra antoi Moosekselle Siinainvuorella käskiessään israelilaisia tuomaan Siinain autiomaassa uhrilahjoja.