1 A resposta branda desvia o furor, mas a palavra dura suscita a ira.
2 A língua dos sábios adorna a sabedoria, mas a boca dos tolos derrama a estultícia.
3 Os olhos do Senhor estão em todo lugar, contemplando os maus e os bons.
4 A língua benigna é árvore de vida, mas a perversidade nela deprime o espírito.
5 O tolo despreza a instrução de seu pai, mas o que observa a repreensão se haverá prudentemente.
6 Na casa do justo há um grande tesouro, mas nos ganhos do ímpio há perturbação.
7 Os lábios dos sábios derramam o conhecimento, mas o coração dos tolos não faz assim.
8 O sacrifício dos ímpios é abominável ao Senhor, mas a oração dos retos é o seu contentamento.
9 O caminho do ímpio é abominável ao Senhor, mas ao que segue a justiça ele ama.
10 Correção severa há para o que deixa a vereda, e o que odeia a repreensão morrerá.
11 O inferno e a perdição estão perante o Senhor; quanto mais os corações dos filhos dos homens?
12 O escarnecedor não ama aquele que o repreende, nem se chegará aos sábios.
13 O coração alegre aformoseia o rosto, mas pela dor do coração o espírito se abate.
14 O coração entendido buscará o conhecimento, mas a boca dos tolos se apascentará de estultícia.
15 Todos os dias do oprimido são maus, mas o coração alegre é um banquete contínuo.
16 Melhor é o pouco com o temor do Senhor, do que um grande tesouro onde há inquietação.
17 Melhor é a comida de hortaliça, onde há amor, do que o boi cevado, e com ele o ódio.
18 O homem iracundo suscita contendas, mas o que tarda em irar-se apaziguará a luta.
19 O caminho do preguiçoso é cercado de espinhos, mas a vereda dos retos é bem aplanada.
20 O filho sábio alegra seu pai, mas o homem insensato despreza a sua mãe.
21 A estultícia é alegria para o que carece de entendimento, mas o homem entendido anda retamente.
22 Quando não há conselhos os planos se dispersam, mas havendo muitos conselheiros eles se firmam.
23 O homem se alegra em responder bem, e quão boa é a palavra dita a seu tempo!
24 Para o entendido, o caminho da vida leva para cima, para que se desvie do inferno em baixo.
25 O Senhor desarraiga a casa dos soberbos, mas estabelece o termo da viúva.
26 Abomináveis são para o Senhor os pensamentos do mau, mas as palavras dos puros são aprazíveis.
27 O que agir com avareza perturba a sua casa, mas o que odeia presentes viverá.
28 O coração do justo medita no que há de responder, mas a boca dos ímpios jorra coisas más.
29 O Senhor está longe dos ímpios, mas a oração dos justos escutará.
30 A luz dos olhos alegra o coração, a boa notícia fortalece os ossos.
31 Os ouvidos que atendem à repreensão da vida farão a sua morada no meio dos sábios.
32 O que rejeita a instrução menospreza a própria alma, mas o que escuta a repreensão adquire entendimento.
33 O temor do Senhor é a instrução da sabedoria, e precedendo a honra vai a humildade.
1 Sävyisä vastaus taltuttaa kiukun, loukkaava sana nostaa vihan.
2 Viisaiden sanat ovat tiedon mauste, tyhmän suu syytää tyhmyyksiä.
3 Herran katse yltää kaikkialle, sen alla ovat sekä hyvät että pahat.
4 Lohduttava puhe antaa elämänrohkeutta, petollinen sana murtaa mielen.
5 Tyhmä väheksyy isänsä opetusta, viisas se, joka nuhteita kuulee.
6 Oikeamielisen talosta ei rikkaus lopu, jumalattomalta varat häviävät.
7 Viisaan sanat levittävät tietoa, tyhmän ajatukset harhailevat.
8 Jumalattoman uhria Herra kammoksuu, vilpittömän rukous on hänelle otollinen.
9 Jumalattoman vaellusta Herra kammoksuu, vanhurskauteen pyrkivää hän rakastaa.
10 Kovan kurituksen saa, joka poikkeaa tieltä, joka nuhteita väheksyy, päätyy tuhoon.
11 Herra näkee tuonelan syvyyksiin asti, saati sitten ihmisten sydämiin!
12 Itserakas ei moitetta siedä, omahyväinen ei mene viisaiden luo.
13 Iloinen sydän kaunistaa kasvot, ahdistus murtaa mielen.
14 Järkevä ihminen tavoittelee tietoa, houkalle maistuu vain järjettömyys.
15 Köyhälle jokainen päivä on paha, mutta valoisa mieli tekee arjesta juhlan.
16 Parempi köyhyys ja Herran pelko kuin suuret varat ja rauhattomuus.
17 Parempi vihannesvati ja ystävien seura kuin syöttöhärkä ja vihaiset katseet.
18 Kiivas mies panee alulle riidan, pitkämielinen riidan lopettaa.
19 Laiskan tie on piikkipensaikko, kunnon mies kulkee raivattua tietä.
20 Viisas poika on isänsä ilo, tomppeli halveksii äitiään.
21 Järjetön saa ilonsa hulluudesta, järkevä kulkee tietänsä suoraan.
22 Jos harkinta puuttuu, hanke kaatuu, jos on neuvonantajia, se onnistuu.
23 Mikä ilo, kun löytyy sattuva vastaus, oikea sana oikeaan aikaan!
24 Viisas kulkee ylöspäin elämän tietä, hän välttää tuonelaan viettävän tien.
25 Ylpeältä Herra hävittää talon, mutta lesken maat hän suojelee.
26 Pahantekijän juonia Herra kammoksuu, lempeät sanat ovat hänelle mieleen.
27 Ahneus vie talon tuhoon. Joka lahjukset torjuu, se menestyy.
28 Oikeamielinen malttaa, ennen kuin vastaa, jumalattoman suu syytää pahuutta.
29 Herra on kaukana jumalattomista, mutta vanhurskaiden rukouksen hän kuulee.
30 Ystävällinen katse ilahduttaa mielen, iloinen uutinen virkistää ruumiin.
31 Joka ottaa nuhteet opikseen, saa sijan viisaiden joukossa.
32 Joka torjuu moitteet, pilaa elämänsä, joka nuhteita kuulee, hankkii ymmärrystä.
33 Herran pelko on viisauden koulu, kunnian tie käy nöyryyden kautta.