1 Do homem são as preparações do coração, mas do Senhor a resposta da língua.
2 Todos os caminhos do homem são puros aos seus olhos, mas o Senhor pesa o espírito.
3 Confia ao Senhor as tuas obras, e teus pensamentos serão estabelecidos.
4 O Senhor fez todas as coisas para atender aos seus próprios desígnios, até o ímpio para o dia do mal.
5 Abominação é ao Senhor todo o altivo de coração; não ficará impune mesmo de mãos postas.
6 Pela misericórdia e verdade a iniquidade é perdoada, e pelo temor do Senhor os homens se desviam do pecado.
7 Sendo os caminhos do homem agradáveis ao Senhor, até a seus inimigos faz que tenham paz com ele.
8 Melhor é o pouco com justiça, do que a abundância de bens com injustiça.
9 O coração do homem planeja o seu caminho, mas o Senhor lhe dirige os passos.
10 Nos lábios do rei se acha a sentença divina; a sua boca não transgride quando julga.
11 O peso e a balança justos são do Senhor; obra sua são os pesos da bolsa.
12 Abominação é aos reis praticarem impiedade, porque com justiça é que se estabelece o trono.
13 Os lábios de justiça são o contentamento dos reis; eles amarão o que fala coisas retas.
14 O furor do rei é mensageiro da morte, mas o homem sábio o apaziguará.
15 No semblante iluminado do rei está a vida, e a sua benevolência é como a nuvem da chuva serôdia.
16 Quão melhor é adquirir a sabedoria do que o ouro! E quão mais excelente é adquirir a prudência do que a prata!
17 Os retos fazem o seu caminho desviar-se do mal; o que guarda o seu caminho preserva a sua alma.
18 A soberba precede a ruína, e a altivez do espírito precede a queda.
19 Melhor é ser humilde de espírito com os mansos, do que repartir o despojo com os soberbos.
20 O que atenta prudentemente para o assunto achará o bem, e o que confia no Senhor será bem-aventurado.
21 O sábio de coração será chamado prudente, e a doçura dos lábios aumentará o ensino.
22 O entendimento para aqueles que o possuem, é uma fonte de vida, mas a instrução dos tolos é a sua estultícia.
23 O coração do sábio instrui a sua boca, e aumenta o ensino dos seus lábios.
24 As palavras suaves são favos de mel, doces para a alma, e saúde para os ossos.
25 Há um caminho que parece direito ao homem, mas o seu fim são os caminhos da morte.
26 A alma daquele que trabalha, trabalha para si mesmo, porque a sua boca o incita.
27 O homem ímpio cava o mal, e nos seus lábios há como que uma fogueira.
28 O homem perverso instiga a contenda, e o intrigante separa os maiores amigos.
29 O homem violento coage o seu próximo, e o faz deslizar por caminhos nada bons.
30 O que fecha os olhos para imaginar coisas ruins, ao cerrar os lábios pratica o mal.
31 Coroa de honra são os cabelos brancos, quando eles estão no caminho da justiça.
32 Melhor é o que tarda em irar-se do que o poderoso, e o que controla o seu ânimo do que aquele que toma uma cidade.
33 A sorte se lança no regaço, mas do Senhor procede toda a determinação.
1 Ihminen suunnittelee mielessään, mutta sanat antaa Herra.
2 Ihminen pitää oikeina kaikkia teitään, mutta Herra punnitsee ajatukset.
3 Tuo kaikki hankkeesi Herran eteen, niin suunnitelmasi menestyvät.
4 Kaiken on Herra tehnyt tarkoituksiaan varten, jumalattomankin -- kohtaamaan kovan päivän.
5 Herra vihaa kaikkia kerskailijoita -- totisesti, he eivät rangaistusta vältä!
6 Laupeus ja uskollisuus sovittavat synnin, Herran pelko pitää loitolla pahasta.
7 Joka elää Herran mielen mukaisesti, pääsee sovintoon vihamiestensäkin kanssa.
8 Parempi vähän ja rehellisesti kuin isot voitot vilpillisesti.
9 Ihminen suunnittelee tiensä, mutta Herra ohjaa hänen askelensa.
10 Kuninkaan huulilla on Jumalan päätös, ei hän erehdy tuomiossaan.
11 Puntari on Herran, vaaka on Herran, hänen ovat kaikki punnukset.
12 Vääryyttä kuninkaat eivät siedä, ilman oikeutta ei valtaistuin kestä.
13 Rehellinen puhe on kuninkaalle mieleen, todenpuhujaa hän rakastaa.
14 Kuninkaan viha on kuoleman airut, mutta viisas voi hänet lepyttää.
15 Kuninkaan hymy on elämän vakuus, hänen suosionsa kuin keväinen sade.
16 Hanki viisautta, se on parempaa kuin kulta, hanki ymmärrystä, se on kalliimpaa kuin hopea.
17 Oikeamielisten tie kiertää pahan kaukaa, henkensä turvaa, joka tietään tarkkaa.
18 Pöyhkeys vie perikatoon, ylpeys käy lankeemuksen edellä.
19 Parempi elää hiljaa köyhien parissa kuin jakaa saalista röyhkeiden kanssa.
20 Joka harkiten toimii, saa kaikkea hyvää, onni on sen, joka turvaa Herraan.
21 Harkitseva ihminen saa viisaan maineen, taitava puhe taivuttaa mielet.
22 Viisaus on viisaalle elämän lähde, tyhmyys tyhmälle rangaistus.
23 Viisas sydän antaa suuhun sanat, jotka vievät perille opetuksen.
24 Ystävän sanat ovat nuorta hunajaa: makeat mielelle, virvoittavat ruumiille.
25 Moni luulee omaa tietään oikeaksi, vaikka se on kuoleman tie.
26 Nälkä miehen työhön ajaa, oma suu on häntä hoputtamassa.
27 Heittiö penkoo esiin pahaa, hänen huulillaan on kuin polttava tuli.
28 Juonittelija rakentaa riitaa, panettelija erottaa ystävykset.
29 Kelvoton mies vetää ystävänsä mukaan, johdattaa hänetkin turmion tielle.
30 Joka kyräten katsoo, hankkii pahaa, joka huulensa tiukkaa, on jo päätöksen tehnyt.
31 Harmaat hapset ovat kunniaseppele, palkinto sille, joka oikein elää.
32 Sävyisyys on sankaruutta arvokkaampi, maltti enemmän kuin kaupungin valtaus.
33 Helmassa arpaa ravistellaan, tuloksen ratkaisee Herra.