1 O vinho é escarnecedor, a bebida forte alvoroçadora; e todo aquele que neles errar nunca será sábio.
2 Como o rugido do leão é o terror do rei; o que o provoca à ira peca contra a sua própria alma.
3 Honroso é para o homem desviar-se de questões, mas todo tolo é intrometido.
4 O preguiçoso não lavrará por causa do inverno, pelo que mendigará na sega, mas nada receberá.
5 Como as águas profundas é o conselho no coração do homem; mas o homem de inteligência o trará para fora.
6 A multidão dos homens apregoa a sua própria bondade, porém o homem fidedigno quem o achará?
7 O justo anda na sua sinceridade; bem-aventurados serão os seus filhos depois dele.
8 Assentando-se o rei no trono do juízo, com os seus olhos dissipa todo o mal.
9 Quem poderá dizer: Purifiquei o meu coração, limpo estou de meu pecado?
10 Dois pesos diferentes e duas espécies de medida são abominação ao Senhor, tanto um como outro.
11 Até a criança se dará a conhecer pelas suas ações, se a sua obra é pura e reta.
12 O ouvido que ouve, e o olho que vê, o Senhor os fez a ambos.
13 Não ames o sono, para que não empobreças; abre os teus olhos, e te fartarás de pão.
14 Nada vale, nada vale, dirá o comprador, mas, indo-se, então se gabará.
15 Há ouro e abundância de rubis, mas os lábios do conhecimento são joia preciosa.
16 Ficando alguém por fiador de um estranho, tome-se-lhe a roupa; e por penhor àquele que se obriga pela mulher estranha.
17 Suave é ao homem o pão da mentira, mas depois a sua boca se encherá de cascalho.
18 Cada pensamento se confirma com conselho e com bons conselhos se faz a guerra.
19 O que anda tagarelando revela o segredo; não te intrometas com o que lisonjeia com os seus lábios.
20 O que amaldiçoa seu pai ou sua mãe, apagar-se-á a sua lâmpada em negras trevas.
21 A herança que no princípio é adquirida às pressas, no fim não será abençoada.
22 Não digas: Vingar-me-ei do mal; espera pelo Senhor, e ele te livrará.
23 Pesos diferentes são abomináveis ao Senhor, e balança enganosa não é boa.
24 Os passos do homem são dirigidos pelo Senhor; como, pois, entenderá o homem o seu caminho?
25 Laço é para o homem apropriar-se do que é santo, e só refletir depois de feitos os votos.
26 O rei sábio dispersa os ímpios e faz passar sobre eles a roda.
27 O espírito do homem é a lâmpada do Senhor, que esquadrinha todo o interior até o mais íntimo do ventre.
28 Benignidade e verdade guardam ao rei, e com benignidade sustém ele o seu trono.
29 A glória do jovem é a sua força; e a beleza dos velhos são os cabelos brancos.
30 Os vergões das feridas são a purificação dos maus, como também as pancadas que penetram até o mais íntimo do ventre.
1 Viinissä on rehentely, oluessa rettelö, päihtyneenä hoippuva on älyä vailla.
2 Kuin leijonan ärjyntä on kuninkaan suuttumus, henkensä vaarantaa, joka hänet vihoittaa.
3 Kunnia sille, joka riitansa sopii, hullu purkaa vihansa julki.
4 Syksyllä laiska ei kynnä -- elopellolta hän palaa tyhjin käsin.
5 Kuin syvä vesi on ihmisen sydän, mutta ymmärtäväinen sen luotaa.
6 Moni kuuluttaa omaa rehellisyyttään, mutta mistä löytyy todella luotettava mies?
7 Vanhurskas se, joka nuhteettomasti elää, onnellisia ovat hänen lapsensakin.
8 Kun kuningas istuu tuomarinistuimellaan, hän pystyy näkemään, mikä on pahaa.
10 Kahtalainen paino, kahtalainen mitta, kumpaakin Herra kammoksuu.
11 Teoista näkee, mitä pojasta tulee, onko hänen elämänsä oikea ja puhdas.
12 Korvat kuulemaan ja silmät näkemään, molemmat on Herra luonut.
13 Älä pitkään nuku, ettet köyhdy, nouse varhain, niin syöt kylliksesi.
15 Olkoon kultaa, olkoon helmiä, aarteista kallein on punnittu puhe.
16 Jos joku vierasta takaa, ota häneltä viitta ja pidä se panttina vierasta varten.
17 Makeaa on petoksella saatu leipä, mutta pian on suussa pelkkiä kiviä.
18 Harkinnalla hankkeet varmistetaan, tarkoin suunnitelmin sotaan mennään.
19 Juorukellolta salaisuus karkaa, suupaltin kanssa älä seurustele.
20 Joka isäänsä ja äitiään kiroaa, sen lamppu sammuu yön pimeään.
21 Omaisuus, jota ahneesti haalitaan, ei lopulta ole siunaukseksi.
23 Kahtalaista punnusta Herra vihaa, väärä vaaka ei hänelle kelpaa.
24 Herra ohjaa ihmisen askelet, kukapa arvaa tiensä suunnan?
25 Älä harkitsematta lupaa pyhää lahjaa -- olet ansassa, jos lupaustasi kadut.
26 Viisas kuningas viskaa joukosta jumalattomat, ajaa puimajyrällä heidän ylitseen.
27 Ihmisen henki on Herran lamppu, se valaisee sydämen perimmät sopet.
28 Laupeus ja uskollisuus ovat kuninkaan turva, niillä hän vahvistaa valtansa.
29 Nuorukaisten ylpeytenä on heidän voimansa, vanhusten kunniana harmaat hapset.
30 Ilkeä loukkaus iskee syvän haavan, viiltää sydämeen saakka.