1 Lembra-te, Senhor, de Davi, e de todas as suas aflições.

2 Como jurou ao Senhor, e fez votos ao poderoso Deus de Jacó, dizendo:

3 Certamente que não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei à minha cama,

4 Não darei sono aos meus olhos, nem repouso às minhas pálpebras,

5 Enquanto não achar lugar para o Senhor, uma morada para o poderoso Deus de Jacó.

6 Eis que ouvimos falar dela em Efrata, e a achamos no campo do bosque.

7 Entraremos nos seus tabernáculos; prostrar-nos-emos ante o escabelo de seus pés.

8 Levanta-te, Senhor, ao teu repouso, tu e a arca da tua força.

9 Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e alegrem-se os teus santos.

10 Por amor de Davi, teu servo, não faças virar o rosto do teu ungido.

11 O Senhor jurou com verdade a Davi, e não se apartará dela: Do fruto do teu ventre porei sobre o teu trono.

12 Se os teus filhos guardarem a minha aliança, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, também os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu trono.

13 Porque o Senhor escolheu a Sião; desejou-a para a sua habitação, dizendo:

14 Este é o meu repouso para sempre; aqui habitarei, pois o desejei.

15 Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.

16 Também vestirei os seus sacerdotes de salvação, e os seus santos saltarão de prazer.

17 Ali farei brotar a força de Davi; preparei uma lâmpada para o meu ungido.

18 Vestirei os seus inimigos de vergonha; mas sobre ele florescerá a sua coroa.

1 Matkalaulu. Herra, muista Daavidia, muista, mitä hän sai kärsiä --

2 hän, joka vannoi Herralle valan, antoi Jaakobin Väkevälle lupauksen:

4 en suo silmilleni unta enkä lepoa silmäluomilleni,

6 Me kuulimme, että se on Efratassa, löysimme sen läheltä Jaaria.

7 Menkäämme sinne, missä on Herran asumus, kumartukaamme hänen istuimensa eteen.

8 Nouse, Herra, tule asuinpaikkaasi, sinä ja arkku, jossa voimasi on!

9 Olkoon pappiesi vaatteena vanhurskaus, riemuitkoot sinun uskolliset palvelijasi.

10 Daavidin, palvelijasi, takia: älä torju voideltuasi!

13 Herra on valinnut Siionin, sen hän on halunnut asunnokseen.

15 Siion saa minun siunaukseni: siltä ei ravintoa puutu, sen köyhät minä ruokin kylläisiksi.

16 Sen pappien ylle minä puen pelastuksen, sen uskolliset iloitsevat ja riemuitsevat.

17 Siellä minä uudistan Daavidin mahdin, sytytän voidellulleni lampun.