1 Maar Job het geantwoord en gesê:

2 Waarlik, ja, julle is die regte mense, en saam met julle sterf die wysheid uit!

3 Ook ek het verstand soos julle; ek staan nie vir julle terug nie; en wie weet sulke dinge nie?

4 Ek moet 'n belagging wees vir my vriend, ek wat God aangeroep en verhoring gevind het -- 'n belagging is die regverdige, die opregte!

5 Vir die ongeluk is daar veragting volgens die gedagte van hom wat lekker lewe; dit staan klaar vir hulle wie se voet wankel.

6 Rustig staan die tente van die verwoesters, en sekerheid is die deel van hulle wat God vertoorn, van hom wat sy god in sy hand dra.

7 Maar vra tog vir die diere, dat hulle jou leer; en die voëls van die hemel, dat hulle jou te kenne gee;

8 of spreek die aarde aan, dat dit jou leer, en laat die visse van die see jou vertel.

9 Wie weet nie deur al hierdie dinge dat die hand van die HERE dit gemaak het nie?

10 In wie se hand die siel is van alles wat leef, en die gees van alle menslike vlees.

11 Moet die oor nie woorde toets soos die verhemelte spys proe nie?

12 By die grysaards is wysheid, en in lengte van dae is verstand.

13 By Hom is wysheid en mag; Hy het raad en verstand.

14 Kyk, Hy breek af, en daar word nie opgebou nie; Hy sluit 'n man as gevangene op, en daar word nie oopgemaak nie.

15 Kyk, Hy hou die waters terug, en hulle verdroog; ook laat Hy hulle los, en hulle keer die aarde om.

16 By Hom is krag en beleid; syne is die verdwaalde en hy wat laat dwaal.

17 Hy voer raadsmanne uitgeplunder weg, en regters maak Hy tot dwase.

18 Hy maak die band los waar konings mee bind, en bind 'n lyfdoek om hulle heupe.

19 Hy voer priesters uitgeplunder weg en bring wie vasstaan, tot 'n val.

20 Hy neem die spraak van die betroubare mense weg en beroof die ou mense van hul oordeel.

21 Hy stort veragting uit oor die edeles en maak die gordel van die magtiges slap.

22 Hy openbaar dieptes uit die duisternis uit, en doodskaduwee bring Hy uit in die lig.

23 Hy maak nasies groot en laat hulle omkom; Hy brei nasies uit en voer hulle weg.

24 Hy neem die verstand weg van die volkshoofde van die land en laat hulle ronddwaal in 'n wildernis, sonder pad.

25 Hulle tas in die duisternis, sonder lig; en Hy laat hulle ronddwaal soos 'n dronk man.

1 Então Jó respondeu, dizendo:

2 Na verdade, vós sois o povo, e convosco morrerá a sabedoria.

3 Também eu tenho entendimento como vós, e não vos sou inferior; e quem não sabe tais coisas como essas?

4 Eu sou motivo de riso para os meus amigos; eu, que invoco a Deus, e ele me responde; o justo e perfeito serve de zombaria.

5 Tocha desprezível é, na opinião do que está descansado, aquele que está pronto a vacilar com os pés.

6 As tendas dos assoladores têm descanso, e os que provocam a Deus estão seguros; nas suas mãos Deus lhes põe tudo.

7 Mas, pergunta agora aos animais, e cada um deles te ensinará; e às aves dos céus, e elas te farão saber;

8 Ou fala com a terra, e ela te ensinará; até os peixes do mar te contarão.

9 Quem não entende, por todas estas coisas, que a mão do Senhor fez isto?

10 Na sua mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda a carne humana.

11 Porventura o ouvido não provará as palavras, como o paladar prova as comidas?

12 Com os idosos está a sabedoria, e na longevidade o entendimento.

13 Com ele está a sabedoria e a força; conselho e entendimento tem.

14 Eis que ele derruba, e ninguém há que edifique; prende um homem, e ninguém há que o solte.

15 Eis que ele retém as águas, e elas secam; e solta-as, e elas transtornam a terra.

16 Com ele está a força e a sabedoria; seu é o que erra e o que faz errar.

17 Aos conselheiros leva despojados, e aos juízes faz desvairar.

18 Solta a autoridade dos reis, e ata o cinto aos seus lombos.

19 Aos sacerdotes leva despojados, aos poderosos transtorna.

20 Aos acreditados tira a fala, e tira o entendimento aos anciãos.

21 Derrama desprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos fortes.

22 Das trevas descobre coisas profundas, e traz à luz a sombra da morte.

23 Multiplica as nações e as faz perecer; dispersa as nações, e de novo as reconduz.

24 Tira o entendimento aos chefes dos povos da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.

25 Nas trevas andam às apalpadelas, sem terem luz, e os faz cambalear como ébrios.