1 Daarna het die HERE Job uit 'n storm geantwoord en gesê:

2 Wie maak die raadsbesluit daar tot duisternis met woorde sonder kennis?

3 Gord dan soos 'n man jou heupe -- dan sal Ek jou ondervra, en onderrig jy My.

4 Waar was jy toe Ek die aarde gegrond het? Gee te kenne as jy insig het.

5 Wie het sy afmetinge bepaal? -- jy weet dit mos! Of wie het daaroor die meetsnoer gespan?

6 Waar is sy fondamentklippe op ingesink? Of wie het sy hoeksteen gelê?

7 Toe die môre sterre saam gejubel en al die seuns van God gejuig het?

8 En wie het die see met deure afgesluit toe dit uitgebreek, uit die moederskoot voortgekom het?

9 Toe Ek die wolk tot sy kleding gemaak het en die donkerheid tot sy windsel.

10 Toe Ek my grens daarvoor uitgebreek en grendel en deure gemaak het;

11 en gesê het: Tot hiertoe mag jy kom en nie verder nie; en hier word 'n grens gestel vir jou trotse golwe.

12 Het jy, solank as jy lewe, die môre ontbied, die dageraad sy plek aangewys,

13 om die some van die aarde aan te gryp, sodat die goddelose daarvan afgeskud word?

14 Dit neem nuwe vorme aan soos die klei onder 'n seël; en die dinge kry gestalte soos 'n kleed.

15 En aan die goddelose word hulle lig ontneem, en die hoë arm word verbreek.

16 Het jy gekom tot by die bronne van die see? En het jy rondgewandel in die binneste diepte van die wêreldvloed?

17 Is die poorte van die dood vir jou ontbloot? En het jy die poorte van die doodskaduwee gesien?

18 Omvat jou begrip die breedtes van die aarde? Gee te kenne as jy dit alles weet.

19 Waar is tog die weg na die woning van die lig? En die duisternis -- waar is tog sy plek,

20 sodat jy dit kan bring, elkeen na sy gebied en kan verstaan die paaie na hulle huis?

21 Jy weet dit seker wel, want jy is toe gebore! En die getal van jou dae is groot!

22 Het jy gekom by die skatkamers van die sneeu? En het jy die skatkamers van die hael gesien,

23 wat Ek opgespaar het vir die tyd van benoudheid, vir die dag van stryd en oorlog?

24 Waar is tog die weg na die plek waar die lig gedeel word, die oostewind hom uitsprei oor die aarde?

25 Wie het 'n kanaal gesplyt vir die stortvloed en 'n pad vir die onweerstraal;

26 om te laat reën op 'n land waar geen mens is nie, op 'n woestyn waar niemand woon nie;

27 om woestheid en verwoesting te versadig en op die groeiplek jong gras te laat uitspruit?

28 Het die reën 'n vader? Of wie verwek die doudruppels?

29 Uit wie se moederskoot kom die ys te voorskyn? En die ryp van die hemel -- wie baar dit?

30 Die waters word hard soos 'n klip, en die oppervlakte van die watervloed sluit aanmekaar.

31 Kan jy die bande van die Sewe-ster knoop? Of die toue van die Or¡on losmaak?

32 Kan jy die Diereriem uitbring op sy tyd? En die Beer met sy kleintjies lei?

33 Ken jy die wette van die hemel? Of kan jy sy heerskappy oor die aarde bestel?

34 Kan jy jou stem na die wolke verhef, sodat 'n oorvloed van water jou oordek?

35 Kan jy die bliksems uitstuur, sodat hulle heengaan en vir jou sê: Hier is ons!

36 Wie het wysheid neergelê in die wolke? Of wie het verstand gegee aan die wolkgevaarte?

37 Wie kan die wolke met wysheid tel? En die watersakke van die hemel -- wie giet hulle leeg

38 wanneer die stof saamvloei tot 'n stuk gietwerk en die kluite aanmekaar klewe?

1 Depois disto o Senhor respondeu a Jó de um redemoinho, dizendo:

2 Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?

3 Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-ei, e tu me ensinarás.

4 Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? Faze-mo saber, se tens inteligência.

5 Quem lhe pôs as medidas, se é que o sabes? Ou quem estendeu sobre ela o cordel?

6 Sobre que estão fundadas as suas bases, ou quem assentou a sua pedra de esquina,

7 Quando as estrelas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?

8 Ou quem encerrou o mar com portas, quando este rompeu e saiu da madre;

9 Quando eu pus as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por faixa?

10 Quando eu lhe tracei limites, e lhe pus portas e ferrolhos,

11 E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se parará o orgulho das tuas ondas?

12 Ou desde os teus dias deste ordem à madrugada, ou mostraste à alva o seu lugar;

13 Para que pegasse nas extremidades da terra, e os ímpios fossem sacudidos dela;

14 E se transformasse como o barro sob o selo, e se pusessem como vestidos;

15 E dos ímpios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;

16 Ou entraste tu até às origens do mar, ou passeaste no mais profundo do abismo?

17 Ou descobriram-se-te as portas da morte, ou viste as portas da sombra da morte?

18 Ou com o teu entendimento chegaste às larguras da terra? Faze-mo saber, se sabes tudo isto.

19 Onde está o caminho onde mora a luz? E, quanto às trevas, onde está o seu lugar;

20 Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?

21 Decerto tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o número dos teus dias!

22 Ou entraste tu até aos tesouros da neve, e viste os tesouros da saraiva,

23 Que eu retenho até ao tempo da angústia, até ao dia da peleja e da guerra?

24 Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?

25 Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relâmpagos dos trovões,

26 Para chover sobre a terra, onde não há ninguém, e no deserto, em que não há homem;

27 Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da erva?

28 A chuva porventura tem pai? Ou quem gerou as gotas do orvalho?

29 De que ventre procedeu o gelo? E quem gerou a geada do céu?

30 Como debaixo de pedra as águas se endurecem, e a superfície do abismo se congela.

31 Ou poderás tu ajuntar as delícias do Sete-Estrelo ou soltar os cordéis do Órion?

32 Ou produzir as constelações a seu tempo, e guiar a Ursa com seus filhos?

33 Sabes tu as ordenanças dos céus, ou podes estabelecer o domínio deles sobre a terra?

34 Ou podes levantar a tua voz até às nuvens, para que a abundância das águas te cubra?

35 Ou mandarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?

36 Quem pôs a sabedoria no íntimo, ou quem deu à mente o entendimento?

37 Quem numerará as nuvens com sabedoria? Ou os odres dos céus, quem os esvaziará,

38 Quando se funde o pó numa massa, e se apegam os torrões uns aos outros?

39 Porventura caçarás tu presa para a leoa, ou saciarás a fome dos filhos dos leões,

40 Quando se agacham nos covis, e estão à espreita nas covas?

41 Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus filhotes gritam a Deus e andam vagueando, por não terem o que comer?