1 'n Psalm van Dawid, by die gedenkoffer.
2 o HERE, straf my nie in u toorn nie en kasty my nie in u grimmigheid nie.
3 Want u pyle het in my ingedring, en u hand het op my neergedaal.
4 Daar is geen heel plek in my vlees vanweë u grimmigheid nie; daar is niks gesond in my gebeente vanweë my sonde nie.
5 Want my ongeregtighede gaan oor my hoof; soos 'n swaar pak het hulle vir my te swaar geword.
6 My wonde stink, hulle dra vanweë my dwaasheid.
7 Ek is krom, heeltemal geboë; die hele dag gaan ek in die rou;
8 want my lendene is vol ontsteking, en daar is geen heel plek in my vlees nie.
9 Ek is kragteloos en heeltemal verbrysel; ek brul van die gebons van my hart.
10 Here, voor U is al my begeertes, en my gesug is vir U nie verborge nie.
11 My hart slaan vinnig, my krag het my verlaat; en die lig van my oë, ook dit is nie by my nie.
12 Die wat my liefhet en my vriende is, staan opsy vir my kwaal, en my nabestaandes het ver gaan staan;
13 en die wat my lewe soek, span strikke; en die wat my ongeluk soek, spreek van ondergang, en hulle bedink die hele dag bedrog.
14 Maar ek is soos 'n dowe: ek hoor nie, en soos 'n stomme wat sy mond nie oopmaak nie.
15 Ja, ek is soos 'n man wat nie hoor nie en in wie se mond geen teëspraak is nie;
16 want op U, HERE, wag ek; U sal verhoor, Here my God!
17 Want ek het gesê: Laat hulle net nie bly wees oor my nie! Hulle wat by die wankeling van my voet hul groot maak teen my!
18 Want ek is klaar om te val, en my smart is altyddeur voor my.
19 Ja, my ongeregtigheid bely ek, ek is bekommerd oor my sonde.
20 Maar my vyande lewe, hulle is magtig; en die wat my valslik haat, is groot in aantal.
21 En die wat kwaad vir goed vergeld, behandel my vyandig, omdat ek die goeie najaag.
22 Verlaat my nie, o HERE! My God, wees nie ver van my af nie! [ (Psalms 38:23) Maak tog gou om my te help, Here, my heil! ]
1 Ó Senhor, não me repreendas na tua ira, nem me castigues no teu furor.
2 Porque as tuas flechas se cravaram em mim, e a tua mão sobre mim desceu.
3 Não há coisa sã na minha carne, por causa da tua cólera; nem há paz em meus ossos, por causa do meu pecado.
4 Pois já as minhas iniquidades ultrapassam a minha cabeça; como carga pesada são demais para as minhas forças.
5 As minhas chagas cheiram mal e estão corruptas, por causa da minha loucura.
6 Estou encurvado, estou muito abatido, ando lamentando todo o dia.
7 Porque os meus lombos estão cheios de ardor, e não há coisa sã na minha carne.
8 Estou fraco e mui quebrantado; tenho rugido pela inquietação do meu coração.
9 Senhor, diante de ti está todo o meu desejo, e o meu gemido não te é oculto.
10 O meu coração dá voltas, a minha força me falta; quanto à luz dos meus olhos, ela me deixou.
11 Os meus amigos e os meus companheiros estão ao longe da minha chaga; e os meus parentes se põem à distância.
12 Também os que buscam a minha vida me armam laços e os que procuram o meu mal falam coisas que danificam, e imaginam astúcias todo o dia.
13 Mas eu, como surdo, não ouvia, e era como mudo, que não abre a boca.
14 Assim eu sou como homem que não ouve, e em cuja boca não há reprovação.
15 Porque em ti, Senhor, espero; tu, Senhor meu Deus, me ouvirás.
16 Porque dizia eu: Ouve-me, para que não se alegrem de mim. Quando escorrega o meu pé, eles se engrandecem contra mim.
17 Porque estou prestes a coxear; a minha dor está constantemente perante mim.
18 Porque eu declararei a minha iniquidade; afligir-me-ei por causa do meu pecado.
19 Mas os meus inimigos estão vivos e são fortes, e os que sem causa me odeiam se multiplicam.
20 Os que dão mal pelo bem são meus adversários, porquanto eu sigo o que é bom.
21 Não me desampares, Senhor, meu Deus, não te alongues de mim.
22 Apressa-te em meu auxílio, Senhor, minha salvação.