1 Kom, laat ons jubel tot eer van die HERE, laat ons juig ter ere van die rots van ons heil!
2 Laat ons sy aangesig tegemoetgaan met lof, met lofsange Hom toejuig!
3 Want die HERE is 'n grote God, ja, 'n groot Koning bo al die gode.
4 In wie se hand die diepste plekke van die aarde is, en die toppe van die berge is syne.
5 Aan wie die see behoort wat Hy self gemaak het, en die droë land wat sy hande geformeer het.
6 Kom, laat ons aanbid en neerbuk; laat ons kniel voor die HERE wat ons gemaak het.
7 Want Hy is onse God, en ons is die volk van sy weide en die skape van sy hand. Ag, as julle vandag maar na sy stem wou luister!
8 Verhard julle hart nie soos by M,riba, soos op die dag van Massa in die woestyn nie;
9 waar julle vaders My versoek het, My beproef het, alhoewel hulle my werk gesien het.
10 Veertig jaar het Ek 'n afkeer gehad van hierdie geslag en gesê: Hulle is 'n volk met 'n dwalende hart, en hulle ken my weë nie;
11 sodat Ek in my toorn gesweer het: Waarlik, hulle sal in my rus nie ingaan nie!
1 Vinde, cantemos ao Senhor; jubilemos à rocha da nossa salvação.
2 Apresentemo-nos ante a sua face com louvores, e celebremo-lo com salmos.
3 Porque o Senhor é Deus grande, e Rei grande sobre todos os deuses.
4 Nas suas mãos estão as profundezas da terra, e as alturas dos montes são suas.
5 Seu é o mar, e ele o fez, e as suas mãos formaram a terra seca.
6 Ó, vinde, adoremos e prostremo-nos; ajoelhemos diante do Senhor que nos criou.
7 Porque ele é o nosso Deus, e nós povo do seu pasto e ovelhas da sua mão. Se hoje ouvirdes a sua voz,
8 Não endureçais os vossos corações, assim como na provocação e como no dia da tentação no deserto;
9 Quando vossos pais me tentaram, me provaram, e viram a minha obra.
10 Quarenta anos estive desgostado com esta geração, e disse: É um povo que erra de coração, e não tem conhecido os meus caminhos.
11 A quem jurei na minha ira que não entrarão no meu repouso.