1 Kyk, alles het my oog gesien, my oor gehoor en opgemerk.

2 Wat julle weet, weet ek ook: ek staan nie vir julle terug nie.

3 Maar ,k sal met die Almagtige spreek, en ek verlang om te pleit by God.

4 Maar julle pleister met leuens, kwaksalwers is julle almal.

5 Ag, as julle maar heeltemal sou swyg -- dan sou dit vir julle wysheid wees!

6 Hoor tog na my verantwoording, en luister na die aanvalle van my lippe.

7 Wil julle, tot verdediging van God, onreg spreek en ten behoewe van Hom bedrog laat hoor?

8 Wil julle vir Hom partydig wees? Of wil julle vir God pleit?

9 Sal dit goed wees as Hy julle ondersoek? Of wil julle Hom bedrieg soos 'n mens bedrieg word?

10 Hy sal julle sekerlik straf as julle in die geheim partydig is.

11 Sal sy hoogheid julle nie verskrik nie, en die skrik vir Hom julle nie oorval nie?

12 Julle kernspreuke is spreuke van as, julle skanse word skanse van klei.

13 Laat my met rus; dan wil ,k spreek; laat dan oor my kom wat wil.

14 Waarom sou ek my vlees in my tande neem en my lewe neerlê in my hand?

15 Kyk, al wil Hy my ombring -- ek hoop op Hom; ek sal tog my wandel voor sy aangesig bepleit.

16 Ook is dit my tot heil dat 'n goddelose voor sy aangesig nie sal kom nie.

17 Luister goed na my rede en gee gehoor aan my verklaring.

18 Kyk tog, ek dra die regsaak voor; ek weet dat ,k reg sal hê.

19 Wie durf my dan bestry? Ja, dan sou ek swyg en sterwe.

20 Moet my net twee dinge nie aandoen nie, dan sal ek my vir u aangesig nie verberg nie:

21 trek u hand weg van my af, en laat die skrik vir U my nie beangstig nie.

22 Klaag dan maar aan, en ,k sal antwoord; of ek sal spreek, en gee U my antwoord.

23 Hoeveel is my ongeregtighede en sondes; maak my my oortreding en sonde bekend.

24 Waarom verberg U u aangesig en hou my vir 'n vyand van U?

25 Wil U 'n verwaaide blaar skrik aanja en die droë stoppel agtervolg,

26 dat U bitter dinge oor my beskik en my die ongeregtighede van my jeug laat erwe,

27 en dat U my voete in die blok sit en al my paaie bewaak? U trek vir U 'n streep om die sole van my voete;

28 en d¡t iemand wat verval soos hout wat weggevreet is, soos 'n kleed wat die mot verteer.

1 Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.

2 Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.

3 Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.

4 Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.

5 Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.

6 Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!

7 Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?

8 Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?

9 Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?

10 Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.

11 Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?

12 Eders tankesprog er askesprog; eders skanser* blir til skanser av ler. / {* d.e. bevisgrunner.}

13 Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!

14 Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner*? Jeg vil legge mitt liv i min hånd**. / {* søke å redde mitt liv.} / {** sette det på spill.}

15 Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.

16 Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.

17 Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!

18 Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.

19 Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.

20 Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:

21 Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!

22 Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!

23 Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!

24 Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?

25 Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -

26 siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger

27 og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,

28 og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.