1 'n Bedevaartslied. o HERE, dink aan Dawid, aan al sy moeite;

2 dat hy aan die HERE gesweer het, hierdie gelofte gedoen het aan die Magtige van Jakob:

3 Sekerlik sal ek nie ingaan in die tent van my woning of klim op die bed wat vir my gesprei is nie;

4 sekerlik sal ek my oë geen slaap gun, aan my ooglede geen sluimering nie,

5 totdat ek 'n plek vind vir die HERE, 'n woning vir die Magtige van Jakob!

6 Kyk, ons het daarvan gehoor in frata; ons het dit gevind in die velde van Ja„r.

7 Laat ons na sy woning gaan, ons neerbuig voor die voetbank van sy voete.

8 Staan op na u rusplek, HERE, U en die ark van u sterkte!

9 Laat u priesters bekleed wees met geregtigheid, en laat u gunsgenote jubel.

10 Wys u gesalfde nie af nie, ter wille van Dawid, u kneg.

11 Die HERE het aan Dawid gesweer in waarheid Hy sal daarvan nie terugkom nie: Van die vrug van jou liggaam sal Ek laat sit op jou troon.

12 As jou seuns my verbond hou en my getuienisse wat Ek hulle leer, dan sal hulle seuns ook vir ewig op jou troon sit.

13 Want die HERE het Sion uitgekies, Hy het dit as woonplek vir Hom begeer en gesê:

14 Dit is my rusplek vir ewig; hier wil Ek woon, want Ek het dit begeer.

15 Sy voedsel sal Ek ryklik seën, sy behoeftiges versadig met brood;

16 en sy priesters sal Ek met heil beklee, en sy gunsgenote sal vrolik jubel.

17 Daar sal Ek vir Dawid 'n horing laat uitspruit; Ek het vir my gesalfde 'n lamp toeberei.

18 Ek sal sy vyande met skaamte beklee, maar op hom sal sy kroon skitter.

1 En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,

2 han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:

3 Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,

4 jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,

5 før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!

6 Se, vi hørte om den* i Efrata**, vi fant den i skogsbygden***. / {* d.e. paktens ark.} / {** 1MO 35, 19.} / {*** Kirjat-Jearim.}

7 Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.

8 Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!

9 La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!

10 For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!

11 Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;

12 dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.

13 For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:

14 Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.

15 Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,

16 og dets prester vil jeg klæ med fryd.

17 Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.

18 Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.