1 'n Psalm van Dawid, toe hy hom kranksinnig gehou het voor Abim,leg en die hom weggejaag het, sodat hy heengegaan het.

3 Bet. My siel sal hom beroem in die HERE; die ootmoediges sal dit hoor en bly wees.

4 Gimel. Maak die HERE saam met my groot, en laat ons saam sy Naam verhef!

5 Dalet. Ek het die HERE gesoek, en Hy het my geantwoord en my uit al my vrees gered.

6 He. Hulle het Hom aangesien en gestraal van vreugde, en hulle aangesig hoef nie rooi van skaamte te word nie.

7 Sajin. Hierdie ellendige het geroep, en die HERE het gehoor, en Hy het hom uit al sy benoudhede verlos.

8 Get. Die Engel van die HERE trek 'n laer rondom die wat Hom vrees, en red hulle uit.

9 Tet. Smaak en sien dat die HERE goed is; welgeluksalig is die man wat by Hom skuil!

10 Jod. Vrees die HERE, o sy heiliges, want die wat Hom vrees, het geen gebrek nie.

11 Kaf. Die jong leeus ly armoede en het honger; maar die wat die HERE soek, het geen gebrek aan enigiets nie.

12 Lamed. Kom, kinders, luister na my; ek wil julle die vrees van die HERE leer.

13 Mem. Wie is die man wat lus het in die lewe, wat dae liefhet om die goeie te sien?

14 Noen. Bewaar jou tong vir wat verkeerd is, en jou lippe dat hulle nie bedrog spreek nie.

15 Samek. Wyk af van wat verkeerd is, en doen wat goed is; soek die vrede en jaag dit na.

16 Ajin. Die oë van die HERE is op die regverdiges, en sy ore tot hulle hulpgeroep.

17 Pe. Die aangesig van die HERE is teen die kwaaddoeners, om hulle gedagtenis van die aarde af uit te roei.

18 Sade. Hulle roep, en die HERE hoor, en Hy red hulle uit al hul benoudhede.

19 Kof. Die HERE is naby die wat gebroke is van hart, en Hy verlos die wat verslae is van gees.

20 Resj. Menigvuldig is die teëspoede van die regverdige, maar uit die almal red die HERE hom.

21 Sjin. Hy bewaar al sy bene: nie een daarvan word gebreek nie.

22 Tau. Die onheil maak die goddelose dood; en die wat die regverdige haat, moet daarvoor boet. [ (Psalms 34:23) Die HERE verlos die siel van sy knegte; en almal wat by Hom skuil, hoef nie te boet nie. ]

1 Av David, da han tedde sig som vanvittig for Abimelek, og denne jog ham fra sig, og han gikk bort.

2 Jeg vil love Herren til enhver tid, hans pris skal alltid være i min munn.

3 Min sjel skal rose sig av Herren; de saktmodige skal høre det og glede sig.

4 Pris Herrens storhet med mig, og la oss sammen ophøie hans navn!

5 Jeg søkte Herren, og han svarte mig, og han fridde mig fra alt det som forferdet mig.

6 De så op til ham og strålte av glede, og deres åsyn rødmet aldri av skam.

7 Denne elendige ropte, og Herren hørte, og han frelste ham av alle hans trengsler.

8 Herrens engel leirer sig rundt omkring dem som frykter ham, og han utfrir dem.

9 Smak og se at Herren er god! Salig er den mann som tar sin tilflukt til ham.

10 Frykt Herren, I hans hellige! For intet fattes dem som frykter ham.

11 De unge løver lider nød og hungrer, men dem som søker Herren, fattes ikke noget godt.

12 Kom, barn, hør mig! Jeg vil lære eder Herrens frykt.

13 Hvem er den mann som har lyst til liv, som ønsker sig dager til å se lykke?

14 Hold din tunge fra ondt og dine leber fra å tale svik!

15 Vik fra ondt og gjør godt, søk fred og jag efter den!

16 Herrens øine er vendt til de rettferdige, og hans ører til deres rop.

17 Herrens åsyn er imot dem som gjør ondt, for å utrydde deres ihukommelse av jorden.

18 Hine roper, og Herren hører, og av alle deres trengsler utfrir han dem.

19 Herren er nær hos dem som har et sønderbrutt hjerte, og han frelser dem som har en sønderknust ånd.

20 Mange er den rettferdiges ulykker, men Herren utfrir ham av dem alle.

21 Han tar vare på alle hans ben, ikke ett av dem blir sønderbrutt.

22 Ulykke dreper den ugudelige, og de som hater den rettferdige, dømmes skyldige.

23 Herren forløser sine tjeneres sjel, og ingen av dem som tar sin tilflukt til ham, dømmes skyldig.