1 Ek het lief, want die HERE hoor my stem, my smekinge,

2 want Hy het sy oor tot my geneig; daarom sal ek Hom in my dae aanroep.

3 Bande van die dood het my omring, en angste van die doderyk het my getref; ek het benoudheid en kommer gevind.

4 Maar ek het die Naam van die HERE aangeroep: Ag, HERE, red my siel.

5 Die HERE is genadig en regverdig, en onse God is 'n ontfermer.

6 Die HERE bewaar die eenvoudiges; ek het swak geword, maar Hy het my gehelp.

7 My siel, keer terug tot jou rus; want die HERE het goed aan jou gedoen.

8 Want U het my siel gered van die dood, my oog van trane, my voet van struikeling.

9 Ek sal wandel voor die aangesig van die HERE in die lande van die lewendes.

10 Ek het geglo toe ek gespreek het: Ek is diep neergebuig.

11 k het in my angs gesê: Alle mense is leuenaars.

12 Wat sal ek die HERE vergeld vir al sy weldade aan my?

13 Ek sal die beker van verlossinge opneem en die Naam van die HERE aanroep.

14 My geloftes sal ek aan die HERE betaal in die teenwoordigheid van sy ganse volk.

15 Kosbaar is in die oë van die HERE die dood van sy gunsgenote.

16 Ag, HERE, sekerlik, ek is u kneg, ek is u kneg, die seun van u diensmaagd; U het my bande losgemaak.

17 Ek sal U 'n offer van danksegging bring en die Naam van die HERE aanroep.

18 Ek sal my geloftes aan die HERE betaal in die teenwoordigheid van sy ganse volk,

19 in die voorhowe van die huis van die HERE, binne-in jou, o Jerusalem! Halleluja!

1 Ich liebe Jahwe; denn er hörte O. hört meine Stimme, mein Flehen;

2 denn er hat zu mir geneigt sein Ohr; und ich will ihn anrufen in allen meinen Tagen.

3 Es umfingen mich die Bande des Todes, und die Bedrängnisse des Scheols erreichten mich; ich fand Drangsal und Kummer.

4 Und ich rief an den Namen Jahwes: Bitte, Jahwe, errette meine Seele!

5 Gnädig ist Jahwe und gerecht, und unser Gott ist barmherzig.

6 Jahwe bewahrt die Einfältigen; ich war elend, O. schwach und er hat mich gerettet.

7 Kehre wieder, meine Seele, zu deiner Ruhe! Eig. vollen Ruhe Denn Jahwe hat wohlgetan an dir.

8 Denn du hast meine Seele errettet vom Tode, meine Augen von Tränen, meinen Fuß vom Sturz.

9 Ich werde wandeln vor Jahwe in dem Lande W. den Ländern der Lebendigen.

10 Ich glaubte, darum redete ich. Eig. denn ich redete Ich bin sehr gebeugt gewesen.

11 Ich sprach in meiner Bestürzung: Alle Menschen sind Lügner!

12 Wie soll ich Jahwe alle seine Wohltaten an mir vergelten?

13 Den Becher der Rettungen will ich nehmen und anrufen den Namen Jahwes.

14 Ich will Jahwe meine Gelübde bezahlen, ja, in der Gegenwart seines ganzen Volkes.

15 Kostbar ist in den Augen Jahwes der Tod seiner Frommen.

16 Bitte, Jahwe! Denn ich bin dein Knecht; ich bin dein Knecht, der Sohn deiner Magd; gelöst hast du meine Bande.

17 Dir will ich Opfer des Lobes S. die Anm. zu [Ps 107,22] opfern, und anrufen den Namen Jahwes.

18 Ich will Jahwe meine Gelübde bezahlen, ja, in der Gegenwart seines ganzen Volkes.

19 In den Vorhöfen des Hauses Jahwes, in deiner Mitte, Jerusalem. Lobet Jahwe! Hallelujah