1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Die Duif van die ver Terebinte." Van Dawid. 'n Gedig, toe die Filistyne hom gevang het in Gat.
2 Wees my genadig, o God, want mense vertrap my; hy wat my beveg, verdruk my die hele dag.
3 My vyande vertrap my die hele dag, want baie veg teen my in hoogmoed.
4 Die dag as ek vrees, sal ,k op U vertrou.
5 Deur God sal ek sy woord prys; ek vertrou op God, ek vrees nie; wat kan vlees my doen?
6 Die hele dag verdraai hulle my woorde; al hulle gedagtes is teen my, om kwaad te doen.
7 Hulle val aan, lê en loer -- hulle let op my hakskene net soos hulle op my lewe geloer het.
8 Ondanks hul ongeregtigheid -- sal hulle ontvlug? Werp volke neer in toorn, o God!
9 U het my omswerwinge getel; hou my trane in u kruik; is hulle nie in u boek nie?
10 Dan sal my vyande agteruitwyk op die dag as ek roep; dit weet ek dat God aan my kant is.
11 Deur God sal ek die woord prys; deur die HERE sal ek die woord prys.
12 Ek vertrou op God, ek vrees nie; wat kan 'n mens my doen?
13 Op my, o God, rus geloftes aan U gedoen; lofoffers sal ek U betaal; [ (Psalms 56:14) want U het my siel gered van die dood -- ja, my voete van struikeling -- om te wandel voor die aangesig van God in die lig van die lewe. ]
1 Dem Vorsänger, nach: »Die Taube der fernen Terebinthen.« Von David, ein Gedicht, Hebr. Miktam; so auch [Ps 57.58.59.60] als die Philister ihn zu Gath ergriffen.
2 Sei mir gnädig, o Gott! Denn es schnaubt O. schnappt nach mir der Mensch; den ganzen Tag mich befehdend, bedrückt er mich.
3 Es schnauben O. schnappen meine Feinde den ganzen Tag; denn viele befehden mich in Hochmut.
4 An dem Tage, da ich mich fürchte, vertraue ich auf dich.
5 In O. Durch; so auch [V. 10] Gott werde ich rühmen sein Wort; auf Gott vertraue ich, ich werde mich nicht fürchten; was sollte das Fleisch mir tun?
6 Meine Worte verdrehen Eig. kränken sie den ganzen Tag, alle ihre Gedanken sind wider mich zum Bösen.
7 Sie rotten sich zusammen, verstecken sich, Nach and. Lesart: legen einen Hinterhalt sie beobachten meine Fersen, weil sie meiner Seele auflauern.
8 Sollte bei ihrem Frevel Rettung für sie sein? Im Zorn stürze nieder die Völker, o Gott!
9 Mein Umherirren O. Klagen zählst du. Lege O. hast du gezählt. Gelegt sind in deinen Schlauch meine Tränen; sind sie nicht in deinem Buche? O. Verzeichnis
10 Dann werden meine Feinde umkehren an dem Tage, da ich rufe; dieses weiß ich, daß Gott für mich ist. O. denn Gott ist für mich
11 In Gott werde ich rühmen das Wort, in Jahwe werde ich rühmen das Wort.
12 Auf Gott vertraue ich; ich werde mich nicht fürchten; was sollte der Mensch mir tun?
13 Auf mir, o Gott, sind deine Gelübde, dh. die ich dir gelobt habe ich werde dir Dankopfer entrichten.
14 Denn du hast meine Seele vom Tode errettet, ja, meine Füße vom Sturz, um zu wandeln vor dem Angesicht Gottes im Lichte der Lebendigen.