1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Jedutun." 'n Psalm van Dawid.

2 Ja, my siel is stil tot God; van Hom is my heil.

3 Hy alleen is my rots en my heil, my rotsvesting; ek sal nie grootliks wankel nie.

4 Hoe lank sal julle aanstorm op 'n man, julle almal hom verbrysel soos 'n muur wat oorhang, 'n omgestote klipmuur?

5 Ja, hulle hou raad om hom van sy hoogte af te stoot; hulle het behae in leuens; met hul mond seën hulle, maar met hul binneste vloek hulle. Sela.

6 Wees net maar stil tot God, my siel, want van Hom is my verwagting!

7 Sekerlik, Hy is my rots en my heil, my rotsvesting; ek sal nie wankel nie.

8 By God is my heil en my eer; die rots van my sterkte, my toevlug is in God.

9 Vertrou op Hom altyd, o volk! Stort julle hart uit voor sy aangesig! God is 'n toevlug vir ons. Sela.

10 Ja, nietigheid is die mensekinders, leuens is die aansienlikes; in die weegskaal moet hulle opgaan, almal saam is hulle minder as nietigheid.

11 Vertrou nie op verdrukking en bou geen ydele hoop op rowery nie; as die vermoë aangroei, sit daar die hart nie op nie!

12 Een ding het God gespreek, twee is dit wat ek gehoor het: dat die sterkte aan God behoort, [ (Psalms 62:13) en aan U, o Here, behoort die goedertierenheid; want U vergeld elkeen na sy werk. ]

1 Dem Vorsänger; für O. nach Jeduthun. Ein Psalm von David.

2 Nur auf Gott vertraut still meine Seele, von ihm kommt meine Rettung.

3 Nur er ist mein Fels und meine Rettung, meine hohe Feste; ich werde nicht viel wanken.

4 Bis wann wollt ihr gegen einen Mann anstürmen, ihr alle ihn niederreißen wie eine überhängende Wand, eine angestoßene Mauer?

5 Sie ratschlagen nur, ihn von seiner Höhe zu stoßen; sie haben Wohlgefallen an der Lüge; mit ihrem Munde segnen sie, und in ihrem Innern fluchen sie. (Sela.)

6 Nur auf Gott vertraue still meine Seele! Denn von ihm kommt meine Erwartung.

7 Nur er ist mein Fels und meine Rettung, meine hohe Feste; ich werde nicht wanken.

8 Auf Gott ruht mein Heil und meine Herrlichkeit; der Fels meiner Stärke, meine Zuflucht, ist in Gott.

9 Vertrauet auf ihn allezeit, o Volk! Schüttet vor ihm aus euer Herz! Gott ist unsere Zuflucht. (Sela.)

10 Nur Eitelkeit O. ein Hauch; dasselbe Wort wie am Ende des Verses sind die Menschensöhne, Lüge die Männersöhne. Auf der Waagschale steigen sie empor, sie sind allesamt leichter als ein Hauch. Und. üb.: sie sind allesamt ein Hauch

11 Vertrauet nicht auf Erpressung, und setzet nicht eitle Hoffnung auf Raub; Eig. werdet nicht betört durch Raub wenn der Reichtum wächst, so setzet euer Herz nicht darauf!

12 Einmal hat Gott geredet, zweimal habe ich dieses gehört, daß die Stärke Gottes sei.

13 Und dein, o Herr, ist die Güte; denn du, du vergiltst einem jeden nach seinem Werke.