1 Hoe mooi is u tog, my vriendin, hoe mooi is u tog, u oë is soos duiwe deur u sluier heen; u hare is soos 'n kudde bokke wat van die gebergte van G¡lead afgolf.
2 U tande is soos 'n kudde pas geskeerde skape wat van die drinkplek opkom, wat almal tweelinge het, en geeneen onder hulle is sonder lam nie.
3 U lippe is soos 'n skarlaken band, en u mond is lieflik. U slape is soos 'n granaatskyf deur u sluier heen.
4 U hals is soos die Dawidstoring, gebou met muurkranse waar die duisend skilde in hang, almal skilde van helde.
5 U twee borste is soos twee lammers, tweelinge van 'n gemsbok, wat onder die lelies wei.
6 Totdat die aandwind waai en die skaduwees vlug, sal ek gaan na die mirreberg en na die wierookheuwel.
7 Alles is mooi aan u, my vriendin, en daar is geen gebrek aan u nie.
8 Saam met my van die L¡banon af, bruid, saam met my van die L¡banon af, o kom! Trek af van die top van Am na, van die top van Senir en van Hermon, van die lêplekke van die leeus, van die berge van die luiperds.
9 U het my hart gesteel, my susterbruid, u het my hart gesteel met een straal van u oë, met een kettinkie van u halssieraad.
10 Hoe skoon is u liefde, my susterbruid, hoeveel beter is u liefde as wyn en die geur van u salf as al die speserye!
11 Heuningstroop drup van u lippe af, bruid, heuning en melk is onder u tong, en die geur van u klere is soos die geur van die L¡banon.
12 My susterbruid is 'n geslote tuin, 'n geslote bron, 'n verseëlde fontein.
13 U spruite is 'n park van granate met kostelike vrugte, henna-blomme met nardus,
14 nardus en saffraan, kalmoes en kaneel, met allerhande wierookstruike, mirre en alewee, met allerhande kostelike speserye.
15 U is 'n fontein van die tuine, 'n put met lewende water wat van die L¡banon afvloei.
16 Word wakker, noordewind, en kom, suidewind, deurwaai my tuin, laat sy balsemgeure uitvloei! Laat my beminde in sy tuin kom en van sy kostelike vrugte eet.
1 Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi, dietro al tuo velo, somiglian quelli delle colombe; i tuoi capelli son come un gregge di capre, sospese ai fianchi del monte di Galaad.
2 I tuoi denti son come un branco di pecore tosate, che tornano dal lavatoio; tutte hanno de gemelli, non ve nè alcuna che sia sterile.
3 Le tue labbra somigliano un filo di scarlatto, e la tua bocca è graziosa; le tue gote, dietro al tuo velo, son come un pezzo di melagrana.
4 Il tuo collo è come la torre di Davide, edificata per essere unarmeria; mille scudi vi sono appesi, tutte le targhe de prodi.
5 Le tue due mammelle son due gemelli di gazzella, che pasturano fra i gigli.
6 Prima che spiri laura del giorno e che le ombre fuggano, io me ne andrò al monte della mirra e al colle dellincenso.
7 Tu sei tutta bella, amica mia, e non vè difetto alcuno in te.
8 Vieni meco dal Libano, o mia sposa, vieni meco dal Libano! Guarda dalla sommità dellAmana, dalla sommità del Senir e dellHermon, dalle spelonche de leoni, dai monti de leopardi.
9 Tu mhai rapito il cuore, o mia sorella, o sposa mia! Tu mhai rapito il cuore con un solo de tuoi sguardi, con uno solo de monili del tuo collo.
10 Quanto son dolci le tue carezze, o mia sorella, o sposa mia! Come le tue carezze son migliori del vino, come lodore de tuoi profumi e più soave di tutti gli aromi!
11 O sposa mia, le tue labbra stillano miele, miele e latte son sotto la tua lingua, e lodore delle tue vesti è come lodore del Libano.
12 O mia sorella, o sposa mia, tu sei un giardino serrato, una sorgente chiusa, una fonte sigillata.
13 I tuoi germogli sono un giardino di melagrani e dalberi di frutti deliziosi, di piante di cipro e di nardo;
14 di nardo e di croco, di canna odorosa e di cinnamomo, e dogni albero da incenso; di mirra e daloe, e dogni più squisito aroma.
15 Tu sei una fontana di giardino, una sorgente dacqua viva, un ruscello che scende giù dal Libano.
16 Lèvati, Aquilone, e vieni, o Austro! Soffiate sul mio giardino, sì che se ne spandano gli aromi! Venga lamico mio nel suo giardino, e ne mangi i frutti deliziosi!