1 Troos, troos my volk, sê julle God.
2 Spreek na die hart van Jerusalem, en roep haar toe dat haar stryd verby is, dat haar skuld betaal is, dat sy uit die hand van die HERE dubbel ontvang het vir al haar sondes.
3 'n Stem van een wat roep: Berei in die woestyn die weg van die HERE; maak gelyk in die wildernis 'n grootpad vir onse God!
4 Elke dal moet opgevul en elke berg en heuwel klein gemaak word; en die bult moet 'n gelykte en die rotsagtige plekke 'n laagte word.
5 En die heerlikheid van die HERE sal geopenbaar word, en alle vlees tesame sal dit sien: want die mond van die HERE het dit gespreek.
6 'n Stem sê: Roep! En hy vra: Wat moet ek roep? Alle vlees is gras, en al sy aanvalligheid soos 'n blom van die veld.
7 Die gras verdor, die blom verwelk as die asem van die HERE daarin blaas. Voorwaar, die volk is gras!
8 Die gras verdor, die blom verwelk; maar die woord van onse God hou stand in ewigheid.
9 o Sion, verkondiger van goeie boodskap, klim op 'n hoë berg! o Jerusalem, verkondiger van goeie boodskap, hef jou stem op met mag; hef dit op, wees nie bevrees nie! Sê aan die stede van Juda: Hier is julle God!
10 Kyk, die Here HERE sal kom as 'n Sterke, en sy arm sal heers; kyk, sy loon is by Hom, en sy beloning is voor sy aangesig.
11 Hy sal sy kudde laat wei soos 'n herder; Hy sal die lammers in sy arm vergader en aan sy bors dra; die lammerooie sal Hy saggies lei.
12 Wie het die waters met die holte van sy hand afgemeet, en van die hemele met 'n span die maat geneem, en in 'n drieling die stof van die aarde opgevang, en die berge geweeg met 'n weegtoestel en die heuwels met 'n weegskaal?
13 Wie het die Gees van die HERE bestier en as sy raadsman Hom onderrig?
14 Met wie het Hy raad gehou, dat die Hom verstand sou gee en Hom sou leer aangaande die pad van die reg, en Hom kennis sou leer en Hom bekend maak die weg van volledige insig?
15 Kyk, die nasies is soos 'n druppel aan die emmer, en soos 'n stoffie aan die weegskaal word hulle gereken. Kyk, Hy hef die eilande op soos 'n stoffie!
16 En die L¡banon is nie genoeg as brandhout en sy wild nie genoeg as brandoffer nie.
17 Al die nasies is voor Hom soos niks: as niks en nietigheid word hulle by Hom gereken.
18 By wie wil julle God dan vergelyk? Of watter gelykenis naas Hom stel?
19 Die ambagsman giet 'n beeld, en die goudsmid trek dit oor met goud en smelt silwerkettings.
20 Wie te arm is vir so 'n offergawe, kies 'n stuk hout wat nie vergaan nie; hy soek vir hom 'n kunsvaardige ambagsman om 'n beeld op te rig wat nie wankel nie.
21 Weet julle nie? Hoor julle nie? Is dit julle nie van die begin af bekend gemaak nie? Het julle nie op die fondamente van die aarde gelet nie?
22 Hy sit bo die kring van die aarde, en die bewoners daarvan is soos sprinkane; Hy span die hemele uit soos 'n dun doek en sprei dit uit soos 'n tent om in te woon.
23 Hy maak die vorste tot niet, die heersers van die aarde verander Hy in nietigheid;
24 skaars is hulle geplant, skaars is hulle gesaai, skaars wortel hulle stam in die grond, of Hy blaas op hulle, sodat hulle verdor, en die storm voer hulle weg soos 'n stoppel.
25 By wie sal julle My dan vergelyk, dat Ek net so kan wees? sê die Heilige.
26 Slaan julle oë op in die hoogte en kyk! Wie het hierdie dinge geskape? Hy laat hulle leërskare uittrek volgens getal, Hy roep hulle almal by die naam, vanweë die grootheid van kragte en omdat Hy sterk van vermoë is; daar word nie een gemis nie.
27 Waarom sê jy dan, o Jakob, en spreek jy, o Israel: My weg is vir die HERE verborge, en my reg gaan by my God verby?
28 Weet jy dit nie? Of het jy dit nie gehoor nie? 'n Ewige God is die HERE, Skepper van die eindes van die aarde; Hy word nie moeg of mat nie; daar is geen deurgronding van sy verstand nie.
29 Hy gee die vermoeide krag en vermenigvuldig sterkte vir die wat geen kragte het nie.
30 Die jonges word moeg en mat, en die jongmanne struikel selfs;
31 maar die wat op die HERE wag, kry nuwe krag; hulle vaar op met vleuels soos die arende; hulle hardloop en word nie moeg nie, hulle wandel en word nie mat nie.
1 Consolate, consolate il mio popolo, dice il vostro Dio.
2 Parlate al cuor di Gerusalemme, e proclamatele che il tempo della sua servitù è compiuto; che il debito della sua iniquità è pagato, chella ha ricevuto dalla mano dellEterno il doppio per tutti i suoi peccati.
3 La voce duno grida: "Preparate nel deserto la via dellEterno, appianate ne luoghi aridi una strada per il nostro Dio!
4 Ogni valle sia colmata, ogni monte ed ogni colle siano abbassati; i luoghi erti siano livellati, i luoghi scabri diventino pianura.
5 Allora la gloria dellEterno sarà rivelata, e ogni carne, ad un tempo, la vedrà; perché la bocca dellEterno lha detto".
6 Una voce dice: "Grida!" E si risponde: "Che griderò?" "Grida che ogni carne è come lerba, e che tutta la sua grazia è come il fiore del campo.
7 Lerba si secca, il fiore appassisce quando il soffio dellEterno vi passa sopra; certo, il popolo è come lerba.
8 Lerba si secca, il fiore appassisce, ma la parola del nostro Dio sussiste in eterno".
9 O tu che rechi la buona novella a Sion, sali sopra un alto monte! O tu che rechi la buona novella a erusalemme, alza forte la voce! Alzala, non temere! Di alle città di Giuda: "Ecco il vostro Dio!"
10 Ecco, il Signore, lEterno, viene con potenza, e col suo braccio Ei domina. Ecco, la sua mercede è con lui, e la sua ricompensa lo precede.
11 Come un pastore, egli pascerà il suo gregge; raccoglierà gli agnelli in braccio, se li torrà in seno, e condurrà pian piano le pecore che allattano.
12 Chi ha misurato le acque nel cavo della sui mano o preso le dimensioni del cielo con la spanna? Chi ha raccolto la polvere della terra in una misura o pesato le montagne con la stadera ed i colli con la bilancia?
13 Chi ha preso le dimensioni dello spirito dellEterno o chi gli è stato consigliere per insegnargli qualcosa?
14 Chi ha egli consultato perché gli desse istruzione e glinsegnasse il sentiero della giustizia, glimpartisse la sapienza, e gli facesse conoscere la via del discernimento?
15 Ecco, le nazioni sono, agli occhi suoi, come una gocciola della secchia, come la polvere minuta delle ilance; ecco, le isole son come pulviscolo che vola.
16 Il libano non basterebbe a procurar il fuoco, e i suoi animali non basterebbero per lolocausto.
17 Tutte le nazioni son come nulla dinanzi a lui; ei le reputa meno che nulla, una vanità.
18 A chi vorreste voi assomigliare Iddio? e con quale immagine lo rappresentereste?
19 Un artista fonde lidolo, lorafo lo ricopre doro e vi salda delle catenelle dargento.
20 Colui che la povertà costrinse ad offrir poco sceglie un legno che non marcisca, e si procura un abile artista, che metta su un idolo che non si smova.
21 Ma non lo sapete? non lavete sentito? Non vè stato annunziato fin dal principio? Non avete riflettuto alla fondazione della terra?
22 Egli è colui che sta assiso sul globo della terra, e gli abitanti dessa son per lui come locuste; egli distese i cieli come una cortina, e li spiega come una tenda per abitarvi;
23 egli riduce i principi a nulla, e annienta i giudici della terra;
24 appena piantati, appena seminati, appena il loro fusto ha preso radici in terra, Egli vi soffia contro, e quelli seccano, e luragano li porta via come stoppia.
25 A chi dunque voi vorreste somigliare perchio gli sia pari? dice il Santo.
26 Levate gli occhi in alto, e guardate: Chi ha create queste cose? Colui che fa uscir fuori, e conta il loro esercito, che le chiama tutte per nome; e per la grandezza del suo potere e per la potenza della sua forza, non una manca.
27 Perché dici tu, o Giacobbe, e perché parli così, o Israele: "La mia via è occulta allEterno e al mio diritto non bada il mio Dio?"
28 Non lo sai tu? non lhai tu udito? LEterno è lIddio deternità, il creatore degli estremi confini della terra. Egli non saffatica e non si stanca; la sua intelligenza è imperscrutabile.
29 Egli dà forza allo stanco, e accresce vigore a colui chè spossato.
30 I giovani saffaticano e si stancano; i giovani scelti vacillano e cadono,
31 ma quelli che sperano nellEterno acquistan nuove forze, salzano a volo come aquile; corrono e non si stancano, camminano e non saffaticano.