1 En in die dae van Agas, die seun van Jotam, die seun van Uss¡a, die koning van Juda, het Resin, die koning van Aram, met Peka, die seun van Rem lia, die koning van Israel, opgetrek na Jerusalem om daarteen oorlog te voer; maar hy kon nie daarteen veg nie.
2 Toe hulle aan die huis van Dawid berig stuur met die woorde: Die Arameërs het op Efraim toegesak! -- het sy hart en die hart van sy volk gebewe soos die bome van die bos bewe voor die wind.
3 En die HERE het vir Jesaja gesê: Gaan tog uit, Agas tegemoet, jy en jou seun Sjear Ja-sjub, aan die end van die watervoor van die Boonste Dam, by die grootpad van die Bleikveld,
4 en sê vir hom: Neem jou in ag en wees gerus; wees nie bevrees en laat jou hart nie week word oor hierdie twee rokende stukke brandhout nie -- weens die gloeiende toorn van Resin en die Arameërs en van die seun van Rem lia;
5 omdat Aram onheil teen jou besluit het, Efraim en die seun van Rem lia, deur te sê:
6 Laat ons optrek teen Juda en dit skrik aanjaag en dit vir ons verower en die seun van T beal daaroor koning maak.
7 So sê die Here HERE: Dit sal nie tot stand kom nie, en dit sal nie gebeur nie.
8 Want Damaskus is die hoof van Aram, en Resin die hoof van Damaskus, en binne vyf en sestig jaar sal Efraim verbreek word, sodat dit geen volk meer is nie;
9 en Samar¡a is die hoof van Efraim, en die seun van Rem lia die hoof van Samar¡a. As julle nie glo nie -- voorwaar, dan sal julle nie bevestig word nie!
10 En die HERE het verder met Agas gespreek en gesê:
11 Eis vir jou 'n teken van die HERE jou God: sak diep af na die doderyk, of klim hoog op boontoe.
12 Maar Agas het geantwoord: Ek sal nie eis nie en die HERE nie versoek nie.
13 Toe sê hy: Luister tog, o huis van Dawid! Is dit vir julle nie genoeg om mense te vermoei, dat julle my God ook vermoei nie?
14 Daarom sal die HERE self aan julle 'n teken gee: Kyk, die maagd sal swanger word en 'n seun baar en hom Imm nuel noem.
15 Dikmelk en heuning sal hy eet as hy weet om te verwerp wat kwaad is en om te kies wat goed is.
16 Want voordat die seuntjie weet om te verwerp wat kwaad is en te kies wat goed is, sal die land vir wie se twee konings jy bang is, verlate wees.
17 Maar die HERE sal oor jou en jou volk en die huis van jou vader dae laat kom soos daar nie gekom het van die dag dat Efraim van Juda afgeval het nie -- die koning van Assur!
18 En in die dag sal die HERE vir die vlieë fluit wat aan die einde van die strome van Egipte is, en die bye wat in die land Assur is;
19 en hulle sal kom en almal gaan sit in die dale van die steil hoogtes en in die skeure van die rotse en op al die doringbosse en op die drinkplekke.
20 In die dag sal die HERE met die skeermes wat anderkant die Eufraat gehuur is, met die koning van Assur, afskeer die hoof en die hare van die voete; en dit sal ook die baard wegneem.
21 En in die dag sal 'n man 'n jong koei en 'n paar skape in die lewe hou;
22 en weens die oorvloed van melk wat hulle gee, sal hy dikmelk eet; want dikmelk en heuning sal almal eet wat in die land oorgebly het.
23 En in die dag sal elke plek waar duisend wingerdstokke staan, wat die waarde van duisend sikkels silwer het, vir die dorings en distels wees.
24 Met pyl en boog sal hulle daarheen kom, want die hele land sal vol dorings en distels wees.
25 En al die berge wat met die pik bewerk is -- daar sal hulle uit vrees vir dorings en distels nie kom nie; maar dit sal dien om die beeste in te jaag en om deur die kleinvee vertrap te word.
1 Or avvenne ai giorni dAchaz, figliuolo di Jotham, figliuolo dUzzia, re di Giuda, che Retsin, re di Siria, e Pekah, figliuolo di Remalia, re dIsraele, salirono contro Gerusalemme per muoverle guerra; ma non riuscirono ad espugnarla.
2 E fu riferito alla casa di Davide questa notizia: "La Siria sè confederata con Efraim". E il cuore dAchaz e il cuore del suo popolo furono agitati, come gli alberi della foresta sono agitati dal vento.
3 Allora lEterno disse ad Isaia: "Va incontro ad Achaz, tu con Scear-Jashub, tuo figliuolo, verso lestremità dellacquedotto dello stagno superiore, sulla strada del campo del gualchieraio e digli:
4 Guarda di startene calmo e tranquillo, non temere e non ti savvilisca il cuore a motivo di questi due avanzi di tizzone fumanti, a motivo dellira ardente di Retsin e della Siria e del figliuolo di Remalia.
5 Siccome la Siria, Efraim e il figliuolo di Remalia meditano del male a tuo danno, dicendo
6 Saliamo contro Giuda, terrorizzandolo, apriamovi una breccia e proclamiamo re in mezzo ad esso il figliuolo di Tabbeel,
7 così dice il Signore, lEterno: Questo non avrà effetto; non succederà;
8 poiché Damasco è il capo della Siria, e Retsin è il capo di Damasco. Fra sessantacinque anni Efraim sarà fiaccato in guisa che non sarà più popolo.
9 E Samaria è il capo dEfraim, e il figliuolo di Remalia è il capo di Samaria. Se voi non avete fede, certo, non potrete sussistere".
10 LEterno parlò di nuovo ad Achaz e gli disse:
11 "Chiedi un segno allEterno, al tuo Dio! chiedilo giù nei luoghi sotterra o nei luoghi eccelsi!"
12 Achaz rispose: "Io non chiederò nulla; non tenterò lEterno".
13 E Isaia disse: "Or ascoltate, o casa di Davide! E egli poca cosa per voi lo stancar degli uomini, che volete stancare anche lIddio mio?
14 Perciò il Signore stesso vi darà un segno: Ecco, la giovane concepirà, partorirà un figliuolo e gli porrà nome Emmanuele.
15 Egli mangerà crema e miele finché sappia riprovare il male e scegliere il bene.
16 Ma prima che il fanciullo sappia riprovare il male e scegliere il bene, il paese del quale tu paventi i due re, sarà devastato.
17 LEterno farà venire su te, sul tuo popolo e sulla casa di tuo padre dei giorni, come non sebbero mai dal giorno che Efraim sè separato da Giuda: vale a dire, il re dAssiria.
18 E in quel giorno lEterno fischierà alle mosche che sono allestremità de fiumi dEgitto, e alle api che sono nel paese dAssiria.
19 Esse verranno e si poseranno tutte nelle valli deserte, nelle fessure delle rocce, su tutti gli spini e su tutti i pascoli.
20 In quel giorno, il Signore, con un rasoi preso a nolo di là dal fiume, cioè col re dAssiria, raderà la testa, i peli delle gambe, e porterà via anche la barba.
21 In quel giorno avverrà che uno nutrirà una giovine vacca e due pecore,
22 ed esse daranno tale abbondanza di latte, che egli mangerà della crema; poiché crema e miele mangerà chiunque sarà rimasto superstite in mezzo al paese.
23 In quel giorno, ogni terreno contenente mille viti del valore di mille sicli dargento, sarà abbandonato in balìa de rovi e de pruni.
24 Vi sentrerà con le freccie e con larco, perché tutto il paese non sarà che rovi e pruni.
25 E tutti i colli che si dissodavan con la vanga, non saran più frequentati per timore de rovi e dei pruni; i si lasceran andare i buoi, e le pecore ne calpesteranno il suolo".