1 Hierna was daar 'n fees van die Jode, en Jesus het opgegaan na Jerusalem.
2 En daar is in Jerusalem by die Skaapspoort 'n bad met vyf pilaargange wat in Hebreeus Bet,sda genoem word.
3 Daarin het 'n groot menigte siekes gelê, blindes en kreupeles en lammes, wat op die roering van die water gewag het.
4 Want 'n engel het op bepaalde tye in die bad neergedaal en die water geroer. Die een wat dan die eerste ingaan n die roering van die water, het gesond geword, aan watter siekte hy ook al gely het.
5 En 'n sekere man was daar, wat agt en dertig jaar aan sy siekte gely het.
6 Toe Jesus hom sien lê, terwyl Hy geweet het dat hy al 'n lang tyd siek was, sê Hy vir hom: Wil jy gesond word?
7 Die sieke antwoord Hom: Here, ek het niemand om my in die bad te sit as die water geroer word nie; en onderwyl ek kom, gaan 'n ander een voor my in.
8 Jesus sê vir hom: Staan op, neem jou bed op en loop.
9 En dadelik het die man gesond geword en sy bed opgeneem en geloop. En daardie dag was dit sabbat.
10 Die Jode sê toe vir hom wat genees was: Dit is sabbat; dit is jou nie geoorloof om jou bed te dra nie.
11 Hy antwoord hulle: Hy wat my gesond gemaak het, Hy het vir my gesê: Neem jou bed op en loop.
12 Toe vra hulle hom: Wie is die man wat vir jou gesê het: Neem jou bed op en loop?
13 Maar hy wat gesond geword het, het nie geweet wie dit was nie; want Jesus het Hom verwyder, omdat daar 'n skare op die plek was.
14 Daarna het Jesus hom in die tempel gekry en vir hom gesê: Kyk, jy het gesond geword; moenie meer sondig nie, sodat daar nie iets ergers met jou gebeur nie.
15 Die man het gegaan en aan die Jode vertel dat dit Jesus was wat hom gesond gemaak het.
16 En hieroor het die Jode Jesus vervolg en probeer om Hom dood te maak, omdat Hy dit op die sabbat gedoen het.
17 En Jesus het hulle geantwoord: My Vader werk tot nou toe, en Ek werk ook.
18 Hieroor het die Jode toe nog meer probeer om Hom dood te maak, omdat Hy nie alleen die sabbat gebreek het nie, maar ook God sy eie Vader genoem het en Hom met God gelykgestel het.
19 Jesus het toe geantwoord en vir hulle gesê: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, die Seun kan niks uit Homself doen tensy Hy die Vader dit sien doen nie. Want alles wat Hy doen, dit doen die Seun ook net so.
20 Want die Vader het die Seun lief en toon Hom alles wat Hy self doen. En groter werke as hierdie sal Hy Hom toon, sodat julle verwonderd kan wees.
21 Want soos die Vader die dode opwek en lewend maak, so maak ook die Seun lewend wie Hy wil.
22 Want die Vader oordeel ook niemand nie, maar het die hele oordeel aan die Seun gegee,
23 sodat almal die Seun kan eer net soos hulle die Vader eer. Wie die Seun nie eer nie, eer nie die Vader wat Hom gestuur het nie.
24 Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, wie my woord hoor en Hom glo wat My gestuur het, het die ewige lewe en kom nie in die oordeel nie, maar het oorgegaan uit die dood in die lewe.
25 Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, daar kom 'n uur, en dit is nou, wanneer die dode die stem van die Seun van God sal hoor; en die wat dit gehoor het, sal lewe.
26 Want soos die Vader lewe het in Homself, so het Hy aan die Seun ook gegee om lewe in Homself te hê.
27 En Hy het Hom mag gegee om ook te oordeel, omdat Hy die Seun van die mens is.
28 Moenie julle hieroor verwonder nie. Want daar kom 'n uur wanneer almal wat in die grafte is, sy stem sal hoor
29 en sal uitgaan, die wat goed gedoen het, tot die opstanding van die lewe, en die wat kwaad gedoen het, tot die opstanding van die veroordeling.
30 Ek kan uit Myself niks doen nie. Soos Ek hoor, oordeel Ek; en my oordeel is regverdig, omdat Ek nie my wil soek nie, maar die wil van die Vader wat My gestuur het.
31 As Ek van Myself getuig, is my getuienis nie waar nie.
32 Daar is 'n ander Een wat van My getuig, en Ek weet dat die getuienis wat Hy van My getuig, waar is.
33 Julle het na Johannes gestuur, en hy het vir die waarheid getuig.
34 Maar Ek neem die getuienis van 'n mens nie aan nie; maar Ek sê dit, dat julle gered kan word.
35 Hy was die lamp wat brand en skyn, en julle was gewillig om julle vir 'n tyd in sy lig te verbly.
36 Maar Ek het 'n groter getuienis as die van Johannes, want die werke wat die Vader My gegee het om te volbring, die werke self wat Ek doen, getuig van My dat die Vader My gestuur het.
37 En die Vader wat My gestuur het, Hy het van My getuig. Julle het nog nooit sy stem gehoor of sy gedaante gesien nie.
38 En julle het sy woord nie as iets blywends in julle nie, omdat julle Hom wat Hy gestuur het, nie glo nie.
39 Julle ondersoek die Skrifte, omdat julle meen dat julle daarin die ewige lewe het; en dit is die wat van My getuig.
40 En julle wil nie na My kom om die lewe te hê nie.
41 Eer neem Ek van die mense nie aan nie.
42 Maar Ek ken julle, dat julle die liefde van God in julle nie het nie.
43 Ek het gekom in die Naam van my Vader, en julle neem My nie aan nie. As 'n ander een in sy eie naam kom, hom sal julle aanneem.
44 Hoe kan julle glo wat van mekaar eer aanneem, en die eer wat van die enige God kom, soek julle nie?
45 Moenie dink dat Ek julle by die Vader sal beskuldig nie. Daar is een wat julle beskuldig -- Moses op wie julle gehoop het.
46 Maar as julle Moses geglo het, sou julle My glo, want hy het van My geskrywe.
47 En as julle sy geskrifte nie glo nie, hoe sal julle my woorde glo?
1 Dopo queste cose ci fu una festa de Giudei, e Gesù salì a Gerusalemme.
2 Or a Gerusalemme, presso la porta delle Pecore, vè una vasca, chiamata in ebraico Betesda, che ha cinque portici.
3 Sotto questi portici giaceva un gran numero dinfermi, di ciechi, di zoppi, di paralitici, i quali aspettavano lagitarsi dellacqua;
4 perché un angelo scendeva nella vasca e metteva lacqua in movimento; e il primo che vi scendeva dopo che lacqua era stata agitata, era guarito di qualunque malattia fosse colpito.
5 E quivi era un uomo, che da trentottanni era infermo.
6 Gesù, vedutolo che giaceva e sapendo che già da gran tempo stava così, gli disse: Vuoi esser risanato?
7 Linfermo gli rispose: Signore, io non ho alcuno che, quando lacqua è mossa, mi metta nella vasca, e mentre ci vengo io, un altro vi scende prima di me.
8 Gesù gli disse: Lèvati, prendi il tuo lettuccio, e cammina.
9 E in quellistante quelluomo fu risanato; e preso il suo lettuccio, si mise a camminare.
10 Or quel giorno era un sabato; perciò i Giudei dissero alluomo guarito: E sabato, e non ti è lecito portare il tuo lettuccio.
11 Ma egli rispose loro: E colui che mha guarito, che mha detto: Prendi il tuo lettuccio e cammina.
12 Essi gli domandarono: Chi è quelluomo che tha detto: Prendi il tuo lettuccio e cammina?
13 Ma colui chera stato guarito non sapeva chi fosse; perché Gesù era scomparso, essendovi in quel luogo molta gente.
14 Di poi Gesù lo trovò nel tempio, e gli disse: Ecco, tu sei guarito; non peccar più, che non taccada di peggio.
15 Quelluomo se ne andò, e disse ai Giudei che Gesù era quel che lavea risanato.
16 E per questo i Giudei perseguitavano Gesù e cercavan ducciderlo; perché facea quelle cose di sabato.
17 Gesù rispose loro: Il Padre mio opera fino ad ora, ed anche io opero.
18 Perciò dunque i Giudei più che mai cercavan ducciderlo; perché non soltanto violava il sabato, ma hiamava Dio suo Padre, facendosi uguale a Dio.
19 Gesù quindi rispose e disse loro: In verità, in verità io vi dico che il Figliuolo non può da se stesso far cosa alcuna, se non la vede fare dal Padre; perché le cose che il Padre fa, anche il Figlio le fa similmente.
20 Poiché il Padre ama il Figliuolo, e gli mostra tutto quello che Egli fa; e gli mostrerà delle opere maggiori di queste, affinché ne restiate maravigliati.
21 Difatti, come il Padre risuscita i morti e li vivifica, così anche il Figliuolo vivifica chi vuole.
22 Oltre a ciò, il Padre non giudica alcuno, ma ha dato tutto il giudicio al Figliuolo,
23 affinché tutti onorino il Figliuolo come onorano il Padre. Chi non onora il Figliuolo non onora il Padre che lha mandato.
24 In verità, in verità io vi dico: Chi ascolta la mia parola e crede a Colui che mi ha mandato, ha vita eterna; e non viene in giudizio, ma è passato dalla morte alla vita.
25 In verità, in verità io vi dico: Lora viene, anzi è già venuta, che i morti udranno la voce del Figliuol di io; e quelli che lavranno udita, vivranno.
26 Perché come il Padre ha vita in se stesso, così ha dato anche al Figliuolo daver vita in se stesso;
27 e gli ha dato autorità di giudicare, perché è il Figliuol delluomo.
28 Non vi maravigliate di questo; perché lora viene in cui tutti quelli che sono nei sepolcri, udranno la sua voce e ne verranno fuori:
29 quelli che hanno operato bene, in risurrezione di vita; e quelli che hanno operato male, in risurrezion di giudicio.
30 Io non posso far nulla da me stesso; come odo, giudico; e il mio giudicio è giusto, perché cerco non la mia propria volontà, ma la volontà di Colui che mi ha mandato.
31 Se io rendo testimonianza di me stesso, la mia testimonianza non è verace.
32 Vè un altro che rende testimonianza di me; e io so che la testimonianza chegli rende di me, è verace.
33 Voi avete mandato da Giovanni, ed egli ha reso testimonianza alla verità.
34 Io però la testimonianza non la prendo dalluomo, ma dico questo affinché voi siate salvati.
35 Egli era la lampada ardente e splendente e voi avete voluto per breve ora godere alla sua luce.
36 Ma io ho una testimonianza maggiore di quella di Giovanni; perché le opere che il Padre mi ha dato a compiere, quelle opere stesse che io fo, testimoniano di me che il Padre mi ha mandato.
37 E il Padre che mi ha mandato, ha Egli stesso reso testimonianza di me. La sua voce, voi non lavete mai udita; e il suo sembiante, non lavete mai veduto;
38 e la sua parola non lavete dimorante in voi, perché non credete in colui chEgli ha mandato.
39 Voi investigate le Scritture, perché pensate aver per mezzo desse vita eterna, ed esse son quelle che rendon testimonianza di me;
40 eppure non volete venire a me per aver la vita!
41 Io non prendo gloria dagli uomini;
42 ma vi conosco che non avete lamor di Dio in voi.
43 Io son venuto nel nome del Padre mio, e voi non mi ricevete; se un altro verrà nel suo proprio nome, voi lo riceverete.
44 Come potete credere, voi che prendete gloria gli uni dagli altri e non cercate la gloria che vien da Dio solo?
45 Non crediate che io sia colui che vi accuserà davanti al Padre; vè chi vaccusa, ed è Mosè, nel quale avete riposta la vostra speranza.
46 Perché se credeste a Mosè, credereste anche a me; poiché egli ha scritto di me.
47 Ma se non credete agli scritti di lui, come crederete alle mie parole?