1 Toe het Âlifas, die Temaniet, geantwoord en gesê:
2 Sal 'n wyse man met winderige wetenskap antwoord gee en sy buik vul met oostewind --
3 deur te pleit met woorde wat nie baat en met beweringe waarmee hy niks uitrig nie?
4 Ja, jy breek die Godsvrees af en verstoor die stille oordenking voor die aangesig van God.
5 Want jou ongeregtigheid gee onderrig aan jou mond, en jy kies die taal van die listiges.
6 Jou eie mond veroordeel jou, en nie ek nie; ja, jou eie lippe getuig teen jou.
7 Is jy die eerste as mens gebore en voor die heuwels in die wêreld gebring?
8 Het jy in die raad van God afgeluister en die wysheid na jou toe getrek?
9 Wat weet jy wat ons nie weet nie? Wat verstaan jy wat in ons nie is nie?
10 Ook is daar grys hare, ook bejaardes onder ons, ryker in dae as jou vader.
11 Is die vertroostinge van God vir jou te min, en 'n woord met sagtheid jou toegespreek?
12 Waarom sleep jou hart jou weg? En waarom flikker jou oë so --
13 dat jy jou toorn rig teen God en sulke woorde uit jou mond laat uitgaan?
14 Wat is die mens, dat hy rein sou wees? En hy wat uit 'n vrou gebore is, dat hy regverdig sou wees?
15 Kyk, in sy heiliges stel Hy geen vertroue nie; ja, die hemele is nie rein in sy oë nie;
16 hoeveel minder die afskuwelike en ontaarde, die mens wat onreg drink soos water!
17 Ek wil jou inlig, luister na my; en wat ek gesien het, wil ek vertel;
18 wat die wyse manne verkondig sonder om iets te verberg, van hulle vaders af oorgelewer;
19 aan hulle alleen was die land gegee, en geen vreemdeling het nog onder hulle deurgetrek nie.
20 Al sy dae leef die goddelose in angs, ja, al die jare deur wat vir die tiran bepaal is.
21 Skrikgeluide is in sy ore; in volle vrede oorval die verwoester hom.
22 Hy glo nie dat hy uit die duisternis sal terugkeer nie; en hy is bestemd vir die swaard.
23 Hy dwaal rond en soek brood. Waar is dit? Hy weet dat gereed is, ophande, die dag van duisternis.
24 Benoudheid en angs verskrik hom; dit oorweldig hom soos 'n koning wat gereed staan vir die aanval,
25 omdat hy sy hand uitgesteek het teen God en die Almagtige getrotseer het
27 omdat hy sy gesig met sy vet oordek en 'n vetlaag op sy heupe gevorm het,
28 en verdelgde stede bewoon het, huise wat nie bewoon moes word nie, wat bestem was om puinhope te bly.
29 Hy bly nie ryk en sy vermoë hou nie stand nie, en hulle besitting buig nie soos koringare na die aarde toe nie.
30 Hy ontvlug nie die duisternis nie, die vlam laat sy spruit verdroog, en hy vergaan deur die geblaas van die mond van God.
31 Laat hom nie vertrou op nietigheid nie -- hy kom bedroë uit! -- want nietigheid sal sy vergelding wees.
32 Voor sy tyd word dit vervul, en sy palmtak bly nie meer groen nie.
33 Hy skud sy onryp druiwe af soos 'n wingerdstok en gooi sy bloeisel af soos 'n olyfboom.
34 Want die bende van die goddelose is onvrugbaar, en vuur verteer die tente van omkopery.
35 Hulle is swanger van moeite en baar onheil; en hulle skoot bring bedrog voort.
1 Allora Elifaz di Teman rispose e disse:
2 "Il savio risponde egli con vana scienza? si gonfia egli il petto di vento?
3 Si difende egli con ciarle inutili e con parole che non giovan nulla?
4 Tu, poi, distruggi il timor di Dio, menomi il rispetto religioso che gli è dovuto.
5 La tua iniquità ti detta le parole, e adoperi il linguaggio degli astuti.
6 Non io, la tua bocca stessa ti condanna; le tue labbra stesse depongono contro a te.
7 Sei tu il primo uomo che nacque? Fosti tu formato prima de monti?
8 Hai tu sentito quel che sè detto nel Consiglio di Dio? Hai tu fatto incetta della sapienza per te solo?
9 Che sai tu che noi non sappiamo? Che conoscenza hai tu che non sia pur nostra?
10 Ci son fra noi degli uomini canuti ed anche de vecchi più attempati di tuo padre.
11 Fai tu sì poco caso delle consolazioni di Dio e delle dolci parole che tabbiam rivolte?
12 Dove ti trascina il cuore, e che voglion dire codeste torve occhiate?
13 Come! tu volgi la tua collera contro Dio, e ti lasci uscir di bocca tali parole?
14 Che è mai luomo per esser puro, il nato di donna per esser giusto?
15 Ecco, Iddio non si fida nemmeno de suoi santi, i cieli non son puri agli occhi suoi;
16 quanto meno questessere abominevole e corrotto, luomo, che tracanna liniquità come lacqua!
17 Io voglio ammaestrarti; porgimi ascolto, e ti racconterò quello che ho visto,
18 quello che i Savi hanno riferito senza nulla celare di quel che sapean dai padri,
19 ai quali soli è stato dato il paese; e in mezzo ai quali non è passato lo straniero.
20 Lempio è tormentato tutti i suoi giorni, e pochi son gli anni riservati al prepotente.
21 Sempre ha negli orecchi rumori spaventosi, e in piena pace gli piomba addosso il distruttore.
22 Non ha speranza duscir dalle tenebre, e si sente destinato alla spada.
23 Va errando in cerca di pane; dove trovarne? ei sa che a lui dappresso è pronto il giorno tenebroso.
24 La distretta e langoscia lo riempion di paura, lassalgono a guisa di re pronto alla pugna,
25 perché ha steso la mano contro Dio, ha sfidato lOnnipotente,
26 gli sè slanciato audacemente contro, sotto il folto de suoi scudi convessi.
27 Avea la faccia coperta di grasso, i fianchi carichi di pinguedine;
28 sera stabilito in città distrutte, in case disabitate, destinate a diventar mucchi di sassi.
29 Ei non sarricchirà, la sua fortuna non sarà stabile; né le sue possessioni si stenderanno sulla terra.
30 Non potrà liberarsi dalle tenebre, il vento infocato farà seccare i suoi rampolli, e sarà portato via dal soffio della bocca di Dio.
31 Non confidi nella vanità; è unillusione; poiché avrà la vanità per ricompensa.
32 La sua fine verrà prima del tempo, e i suoi rami non rinverdiranno più.
33 Sarà come vigna da cui si strappi luva ancor acerba, come lulivo da cui si scuota il fiore;
34 poiché sterile è la famiglia del profano, e il fuoco divora le tende oventrano presenti.
35 Lempio concepisce malizia, e partorisce rovina; ei si prepara in seno il disinganno".