1 'n Sagte antwoord keer die grimmigheid af, maar 'n krenkende woord laat die toorn opkom.

2 Die tong van die wyse getuig van grondige kennis, maar die mond van die dwase laat sotheid uitborrel.

3 Op elke plek is die oë van die HERE, en hulle beskou opmerksaam die slegtes en die goeies.

4 Sagtheid van tong is 'n lewensboom, maar valsheid daarin is verbreking in die gees.

5 Die sot verag die tug van sy vader, maar hy wat op die teregwysing ag gee, word wys.

6 In die huis van die regverdige is 'n groot skat, maar in die inkomste van die goddelose is verwarring.

7 Die lippe van die wyse strooi kennis uit, maar die hart van die dwase is nie reg nie.

8 Die offer van die goddelose is vir die HERE 'n gruwel, maar die gebed van die opregtes is Hom welgevallig.

9 Die wandel van die goddelose is vir die HERE 'n gruwel, maar hom wat geregtigheid najaag, het Hy lief.

10 'n Strenge tugtiging is daar vir hom wat die pad verlaat; hy wat die teregwysing haat, sal sterwe.

11 Die doderyk en die plek van vertering lê oop voor die HERE, hoeveel te meer die harte van die mensekinders!

12 Die spotter hou nie daarvan dat 'n mens hom bestraf nie, hy gaan nie na die wyse toe nie.

13 'n Vrolike hart maak die aangesig bly, maar by verdriet van die hart is die gees neerslagtig.

14 Die hart van die verstandige soek na kennis, maar die mond van die dwase gaan met sotheid om.

15 Al die dae van die bedrukte is sleg, maar die vrolike van hart het gedurigdeur fees.

16 Liewer 'n bietjie in die vrees van die HERE, as 'n groot skat en onrus daarby.

17 Liewer 'n porsie groente waar liefde by is, as 'n vetgevoerde bees en haat daarby.

18 'n Driftige man verwek twis, maar die lankmoedige laat die geskil bedaar.

19 Die weg van die luiaard is soos 'n heining van dorings, maar die pad van die opregtes is reggemaak.

20 'n Wyse seun verbly sy vader, maar 'n dwase mens verag sy moeder.

21 Sotheid is 'n vreugde vir die verstandelose, maar 'n man van verstand wandel reguit.

22 Planne misluk sonder beraadslaging, maar deur die veelheid van raadgewers kom dit tot stand.

23 'n Man het blydskap in die regte antwoord van sy mond, en hoe goed is 'n woord op sy tyd!

24 Die pad van die lewe gaan vir die verstandige na bowe, sodat hy die doderyk daaronder ontwyk.

25 Die HERE ruk die huis van die trotsaards om, maar die grenslyn van die weduwee stel Hy vas.

26 Die planne van die slegte is vir die HERE 'n gruwel, maar vriendelike woorde is rein.

27 Wie onregverdige wins maak, bring sy huis in beroering; maar hy wat geskenke haat, sal lewe.

28 Die hart van die regverdige dink n om te antwoord, maar die mond van die goddelose laat slegte dinge uitborrel.

29 Die HERE is ver van die goddelose, maar die gebed van die regverdiges hoor Hy.

30 Stralende oë verbly die hart; 'n goeie tyding maak die gebeente vet.

31 Die oor wat na die teregwysing tot die lewe luister, sal onder die wyse vertoef.

32 Hy wat die tug verwerp, ag sy eie lewe gering; maar hy wat na die teregwysing luister, verkry verstand.

33 Die vrees van die HERE is die tug van die wysheid, en nederigheid gaan aan die eer vooraf.

1 La risposta dolce calma il furore, ma la parola dura eccita l’ira.

2 La lingua dei savi è ricca di scienza, ma la bocca degli stolti sgorga follia.

3 Gli occhi dell’Eterno sono in ogni luogo, osservando i cattivi ed i buoni.

4 La lingua che calma, è un albero di vita, ma la lingua perversa strazia lo spirito.

5 L’insensato disdegna l’istruzione di suo padre, ma chi tien conto della riprensione diviene accorto.

6 Nella casa del giusto v’è grande abbondanza, ma nell’entrate dell’empio c’è turbolenza.

7 Le labbra dei savi spargono scienza, ma non così il cuore degli stolti.

8 Il sacrifizio degli empi è in abominio all’Eterno, ma la preghiera degli uomini retti gli è grata.

9 La via dell’empio è in abominio all’Eterno, ma egli ama chi segue la giustizia.

10 Una dura correzione aspetta chi lascia la diritta via; chi odia la riprensione morrà.

11 Il soggiorno de’ morti e l’abisso stanno dinanzi all’Eterno; quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini!

12 Il beffardo non ama che altri lo riprenda; egli non va dai savi.

13 Il cuore allegro rende ilare il volto, ma quando il cuore è triste, lo spirito è abbattuto.

14 Il cuor dell’uomo intelligente cerca la scienza, ma la bocca degli stolti si pasce di follia.

15 Tutt’i giorni dell’afflitto sono cattivi, ma il cuor contento è un convito perenne.

16 Meglio poco col timor dell’Eterno, che gran tesoro con turbolenza.

17 Meglio un piatto d’erbe, dov’è l’amore, che un bove ingrassato, dov’è l’odio.

18 L’uomo iracondo fa nascere contese, ma chi è lento all’ira acqueta le liti.

19 La via del pigro è come una siepe di spine, ma il sentiero degli uomini retti è piano.

20 Il figliuol savio rallegra il padre, ma l’uomo stolto disprezza sua madre.

21 La follia è una gioia per chi è privo di senno, ma l’uomo prudente cammina retto per la sua via.

22 I disegni falliscono, dove mancano i consigli; ma riescono, dove son molti i consiglieri.

23 Uno prova allegrezza quando risponde bene; e com’è buona una parola detta a tempo!

24 Per l’uomo sagace la via della vita mena in alto e gli fa evitare il soggiorno de’ morti, in basso.

25 L’Eterno spianta la casa dei superbi, ma rende stabili i confini della vedova.

26 I pensieri malvagi sono in abominio all’Eterno, ma le parole benevole son pure agli occhi suoi.

27 Chi è avido di lucro conturba la sua casa, ma chi odia i regali vivrà.

28 Il cuor del giusto medita la sua risposta, ma la bocca degli empi sgorga cose malvage.

29 L’Eterno è lungi dagli empi, ma ascolta la preghiera dei giusti.

30 Uno sguardo lucente rallegra il cuore; una buona notizia impingua l’ossa.

31 L’orecchio attento alla riprensione che mena a vita, dimorerà fra i savi.

32 Chi rigetta l’istruzione disprezza l’anima sua, ma chi dà retta alla riprensione acquista senno.

33 Il timor dell’Eterno è scuola di sapienza; e l’umiltà precede la gloria.