1 Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. 'n Psalm.
2 Hoor dit, alle volke, luister, alle bewoners van die wêreld,
3 geringes sowel as aansienlikes, tesame ryk en arm!
4 My mond sal louter wysheid spreek, en die oordenking van my hart is net verstand.
5 Ek sal my oor neig tot 'n spreuk; ek sal my raaisel verklaar by die siter.
6 Waarom sou ek vrees in dae van onheil, as die ongeregtigheid van my onderkruipers my omring --
7 die wat vertrou op hulle vermoë en hulle beroem op die grootheid van hulle rykdom?
8 Niemand kan ooit 'n broer loskoop nie; hy kan aan God sy losprys nie gee nie
10 dat hy vir ewig sou voortlewe, die vernietiging nie sou sien nie.
11 Want hy sien: wyse manne sterwe, die dwaas en die onverstandige kom tesame om en laat hulle vermoë aan ander na.
12 Hulle binneste gedagte is: hul huise sal vir ewig wees, hul wonings van geslag tot geslag; hulle noem die lande na hul name.
13 Maar die mens wat in aansien is, hou nie stand nie; hy is soos die diere wat vergaan.
14 Dit is die weg van die wat op hulleself vertrou, en van hulle volgelinge wat in hul woorde 'n behae het. Sela.
15 Soos skape word hulle bestem vir die doderyk; die dood is hulle herder, en die opregtes heers oor hulle in die môre ; en hulle gestalte is daar vir die doderyk om te verteer, sodat daarvoor geen woning meer is nie.
16 Maar God sal my siel loskoop van die mag van die doderyk, want Hy sal my opneem. Sela.
17 Wees nie bevrees as 'n man ryk word, as die rykdom van sy huis groot word nie;
18 want by sy dood sal hy van alles niks saamneem nie; sy heerlikheid sal nie neerdaal agter hom aan nie.
19 Al ag hy homself gelukkig in sy lewe -- en prys hulle jou, omdat jy aan jouself goed doen --
20 tog gaan sy siel na die geslag van sy vaders; tot in ewigheid sal hulle die lig nie sien nie. [ (Psalms 49:21) Die mens wat in aansien is en geen verstand het nie, is soos die diere wat vergaan. ]
1 Per il Capo de musici. De figliuoli di Core. Salmo. Udite questo, popoli tutti; porgete orecchio, voi tutti gli abitanti del mondo!
2 Plebei e nobili, ricchi e poveri tutti insieme.
3 La mia bocca proferirà cose savie, e la meditazione del mio cuore sarà piena di senno.
4 Io presterò lorecchio alle sentenze, spiegherò a suon di cetra il mio enigma.
5 Perché temerei ne giorni dellavversità quando mi circonda liniquità dei miei insidiatori,
6 i quali confidano ne loro grandi averi e si gloriano della grandezza delle loro ricchezze?
7 Nessuno però può in alcun modo redimere il fratello, né dare a Dio il prezzo del riscatto desso.
8 Il riscatto dellanima delluomo è troppo caro e farà mai sempre difetto.
9 Non può farsi chei continui a vivere in perpetuo e non vegga la fossa.
10 Perché la vedrà. I savi muoiono; periscono del pari il pazzo e lo stolto e lasciano ad altri i loro beni.
11 Lintimo lor pensiero è che le loro case dureranno in eterno e le loro abitazioni detà in età; dànno i loro nomi alle loro terre.
12 Ma luomo chè in onore non dura; egli è simile alle bestie che periscono.
13 Questa loro condotta è una follia; eppure i loro successori approvano i lor detti. Sela.
14 Son cacciati come pecore nel soggiorno de morti; la morte è il loro pastore; ed al mattino gli uomini retti li calpestano. La lor gloria ha da consumarsi nel soggiorno de morti, né avrà altra dimora.
15 Ma Iddio riscatterà lanima mia dal potere del soggiorno dei morti, perché mi prenderà con sé. Sela.
16 Non temere quanduno sarricchisce, quando si accresce la gloria della sua casa.
17 Perché, quando morrà, non porterà seco nulla; la sua gloria non scenderà dietro a lui.
18 Benché tu, mentre vivi, ti reputi felice, e la gente ti lodi per i godimenti che ti procuri,
19 tu te ne andrai alla generazione de tuoi padri, che non vedranno mai più la luce.
20 Luomo chè in onore e non ha intendimento è simile alle bestie che periscono.