1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Sterf vir die Seun". 'n Psalm van Dawid.
2 Ek wil die HERE loof met my hele hart; ek wil al u wonders vertel.
3 In U wil ek bly wees en juig; ek wil psalmsing tot eer van u Naam, o Allerhoogste,
4 omdat my vyande agteruitwyk, struikel en omkom van voor u aangesig.
5 Want U het my reg en my regsaak behandel; U het gaan sit op die troon, o regverdige regter!
6 U het die heidene gedreig, die goddelose laat omkom, hulle naam uitgedelg vir ewig en altyd.
7 Die vyande het omgekom -- puinhope vir ewig; ook die stede wat U verwoes het; hulle gedagtenis, ja, die het vergaan.
8 Maar die HERE sit vir ewig; Hy het sy troon reggesit vir die oordeel.
9 En Hy self sal die wêreld oordeel in geregtigheid en die volke vonnis met reg.
10 So is die HERE dan 'n rotsvesting vir die verdrukte, 'n rotsvesting in tye van benoudheid.
11 En hulle wat u Naam ken, sal op U vertrou, omdat U die wat U soek, nie verlaat nie, o HERE!
12 Psalmsing tot eer van die HERE wat op Sion woon; verkondig onder die volke sy dade.
13 Want Hy wat die bloed soek, dink aan hulle; Hy vergeet die geroep van die ellendiges nie.
14 Wees my genadig, HERE, aanskou my ellende vanweë my haters, U wat my verhef uit die poorte van die dood;
15 sodat ek al u roemryke dade kan vertel, in die poorte van die dogter van Sion kan juig oor u heil.
16 Die heidene het gesink in die kuil wat hulle gemaak het; hulle voet is gevang in die net wat hulle gespan het.
17 Die HERE het Hom bekend gemaak; Hy het strafgerig geoefen; die goddelose is verstrik in die werk van sy hande. Higgajon. Sela.
18 Die goddelose sal teruggaan na die doderyk, al die heidene wat God vergeet.
19 Want die behoeftige sal nie vir altyd vergeet word, die verwagting van die ellendiges nie vir ewig verlore gaan nie.
20 Staan op, HERE, laat die mens nie sterk word nie; laat die heidene voor u aangesig geoordeel word! [ (Psalms 9:21) o HERE jaag hulle skrik aan; laat die heidene weet, hulle is mense! Sela. ]
1 Al Capo dei musici. Su "Muori pel figlio". Salmo di Davide. Io celebrerò lEterno con tutto il mio cuore, io narrerò tutte le tue maraviglie.
2 Io mi rallegrerò e festeggerò in te, salmeggerò al tuo nome, o Altissimo,
3 poiché i miei nemici voltan le spalle, cadono e periscono dinanzi al tuo cospetto.
4 Poiché tu hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; ti sei assiso sul trono come giusto giudice.
5 Tu hai sgridate le nazioni, hai distrutto lempio, hai cancellato il loro nome in sempiterno.
6 E finita per il nemico! Son rovine perpetue! E delle città che tu hai distrutte perfin la memoria e perita.
7 Ma lEterno siede come re in eterno; egli ha preparato il suo trono per il giudizio.
8 Ed egli giudicherà il mondo con giustizia, giudicherà i popoli con rettitudine.
9 E lEterno sarà un alto ricetto alloppresso, un alto ricetto in tempi di distretta;
10 e quelli che conoscono il tuo nome confideranno in te, perché, o Eterno, tu non abbandoni quelli che ti cercano.
11 Salmeggiate allEterno che abita in Sion, raccontate tra i popoli le sue gesta.
12 Perché colui che domanda ragion del sangue si ricorda dei miseri e non ne dimentica il grido.
13 Abbi pietà di me, o Eterno! Vedi lafflizione che soffro da quelli che modiano, o tu che mi trai su dalle porte della morte,
14 acciocché io racconti tutte le tue lodi. Nelle porte della figliuola di Sion, io festeggerò per la tua alvazione.
15 Le nazioni sono sprofondate nella fossa che avean fatta; il loro piede è stato preso nella rete che aveano nascosta.
16 LEterno sè fatto conoscere, ha fatto giustizia; lempio è stato preso al laccio nellopera delle proprie mani. Higgaion. Sela.
17 Gli empi se nandranno al soggiorno de morti, sì, tutte le nazioni che dimenticano Iddio.
18 Poiché il povero non sarà dimenticato per sempre, né la speranza de miseri perirà in perpetuo.
19 Lèvati, o Eterno! Non lasciar che prevalga il mortale; sian giudicate le nazioni in tua presenza.
20 O Eterno, infondi spavento in loro; sappian le nazioni che non son altro che mortali. Sela.