1 Die wysheid van die vroue bou die huis, maar die sotheid breek dit met eie hande af.
2 Wie in sy opregtheid wandel, vrees die HERE; maar hy wat verkeerd is in sy weë, verag Hom.
3 In die mond van die sot is 'n roede vir sy trots, maar die lippe van die wyse bewaar hulle.
4 Waar geen beeste is nie, is die krip leeg, maar deur die krag van die os is die inkomste baie.
5 'n Betroubare getuie lieg nie, maar 'n valse getuie strooi leuens uit.
6 Die spotter soek wysheid, en dit is nie daar nie; maar vir die verstandige is kennis maklik.
7 Gaan weg voor 'n dwase man, want jy het daar niks gemerk van die lippe van kennis nie.
8 Die wysheid van die skrandere is om sy weg te verstaan, maar die sotheid van die dwase is bedrog.
9 Die skuldoffer spot met die dwase, maar tussen die opregtes is daar welwillendheid.
10 Die hart ken sy eie verdriet, en in sy blydskap kan 'n ander hom nie meng nie.
11 Die huis van die goddelose word verdelg, maar die tent van die opregtes bloei.
12 Daar is 'n weg wat vir 'n mens reg lyk, maar die einde daarvan is weë van die dood.
13 Ook onder gelag kan die hart pyn ly, en die einde van so 'n blydskap is bekommernis.
14 Uit sy eie wandel word die verkeerde van hart versadig, maar die goeie man uit syne.
15 Die eenvoudige glo elke woord, maar die skrandere let op sy voetstappe.
16 Die wyse vrees en wyk af van die kwaad, maar die dwaas bruis op en is vol selfvertroue.
17 Wie kortgebonde is, begaan sotheid; en 'n slinkse man word gehaat.
18 Die eenvoudiges verkry sotheid as 'n erfenis, maar die skranderes word met kennis gekroon.
19 Die slegtes moet buig voor die goeies, en die goddelose by die poorte van die regverdige.
20 Die arme word selfs deur sy naaste gehaat, maar die vriende van die ryke is talryk.
21 Wie sy naaste verag, doen sonde; maar hy wat medelyde het met die ellendiges, hy is gelukkig.
22 Verdwaal hulle nie wat onheil bewerk nie? Maar liefde en trou is vir die wat die goeie bewerk.
23 In enige moeitevolle arbeid is voordeel, maar praatjies is net tot gebrek.
24 Die kroon van die wyse is hulle rykdom, die sotheid van die dwase bly sotheid.
25 'n Betroubare getuie red lewens, maar hy wat leuens uitstrooi, is bedrog.
26 In die vrees van die HERE lê 'n sterk sekerheid, ook vir die kinders van 'n sodanige sal daar 'n toevlug wees.
27 Die vrees van die HERE is 'n fontein van die lewe, om van die strikke van die dood af te wyk.
28 In die menigte van die volk lê die heerlikheid van die koning, maar in die gebrek aan mense die ondergang van die vors.
29 Die lankmoedige is groot van verstand, maar die kortgebondene behaal sotheid.
30 'n Rustige hart is die lewe vir die vlees, maar hartstog 'n verrotting vir die gebeente.
31 Wie die geringe verdruk, versmaad sy Maker, maar hy wat hom oor die behoeftige ontferm, eer Hom.
32 In sy ongeluk word die goddelose omgestoot, maar die regverdige vind 'n toevlug by sy dood.
33 Wysheid rus in die hart van die verstandige, word selfs rugbaar te midde van die dwase.
34 Geregtigheid verhoog 'n volk, maar die sonde is 'n skandvlek vir die nasies.
35 Die welbehae van die koning is vir 'n verstandige dienaar, maar een wat skande maak, is 'n voorwerp van sy grimmigheid.
1 La femme sage bâtit sa maison, Et la femme insensée la renverse de ses propres mains.
2 Celui qui marche dans la droiture craint l'Eternel, Mais celui qui prend des voies tortueuses le méprise.
3 Dans la bouche de l'insensé est une verge pour son orgueil, Mais les lèvres des sages les gardent.
4 S'il n'y a pas de boeufs, la crèche est vide; C'est à la vigueur des boeufs qu'on doit l'abondance des revenus.
5 Un témoin fidèle ne ment pas, Mais un faux témoin dit des mensonges.
6 Le moqueur cherche la sagesse et ne la trouve pas, Mais pour l'homme intelligent la science est chose facile.
7 Eloigne-toi de l'insensé; Ce n'est pas sur ses lèvres que tu aperçois la science.
8 La sagesse de l'homme prudent, c'est l'intelligence de sa voie; La folie des insensés, c'est la tromperie.
9 Les insensés se font un jeu du péché, Mais parmi les hommes droits se trouve la bienveillance.
10 Le coeur connaît ses propres chagrins, Et un étranger ne saurait partager sa joie.
11 La maison des méchants sera détruite, Mais la tente des hommes droits fleurira.
12 Telle voie paraît droite à un homme, Mais son issue, c'est la voie de la mort.
13 Au milieu même du rire le coeur peut être affligé, Et la joie peut finir par la détresse.
14 Celui dont le coeur s'égare se rassasie de ses voies, Et l'homme de bien se rassasie de ce qui est en lui.
15 L'homme simple croit tout ce qu'on dit, Mais l'homme prudent est attentif à ses pas.
16 Le sage a de la retenue et se détourne du mal, Mais l'insensé est arrogant et plein de sécurité.
17 Celui qui est prompt à la colère fait des sottises, Et l'homme plein de malice s'attire la haine.
18 Les simples ont en partage la folie, Et les hommes prudents se font de la science une couronne.
19 Les mauvais s'inclinent devant les bons, Et les méchants aux portes du juste.
20 Le pauvre est odieux même à son ami, Mais les amis du riche sont nombreux.
21 Celui qui méprise son prochain commet un péché, Mais heureux celui qui a pitié des misérables!
22 Ceux qui méditent le mal ne s'égarent-ils pas? Mais ceux qui méditent le bien agissent avec bonté et fidélité.
23 Tout travail procure l'abondance, Mais les paroles en l'air ne mènent qu'à la disette.
24 La richesse est une couronne pour les sages; La folie des insensés est toujours de la folie.
25 Le témoin véridique délivre des âmes, Mais le trompeur dit des mensonges.
26 Celui qui craint l'Eternel possède un appui ferme, Et ses enfants ont un refuge auprès de lui.
27 La crainte de l'Eternel est une source de vie, Pour détourner des pièges de la mort.
28 Quand le peuple est nombreux, c'est la gloire d'un roi; Quand le peuple manque, c'est la ruine du prince.
29 Celui qui est lent à la colère a une grande intelligence, Mais celui qui est prompt à s'emporter proclame sa folie.
30 Un coeur calme est la vie du corps, Mais l'envie est la carie des os.
31 Opprimer le pauvre, c'est outrager celui qui l'a fait; Mais avoir pitié de l'indigent, c'est l'honorer.
32 Le méchant est renversé par sa méchanceté, Mais le juste trouve un refuge même en sa mort.
33 Dans un coeur intelligent repose la sagesse, Mais au milieu des insensés elle se montre à découvert.
34 La justice élève une nation, Mais le péché est la honte des peuples.
35 La faveur du roi est pour le serviteur prudent, Et sa colère pour celui qui fait honte.