1 Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. 'n Onderwysing.
2 o God, met ons ore het ons dit gehoor, ons vaders het ons dit vertel: 'n werk het U gedoen in hulle dae, in die dae van die voortyd.
3 U self het met u hand nasies verdrywe, maar hulle geplant; U het volke kwaad aangedoen, hulle daarenteen laat uitspruit.
4 Want hulle het die land nie deur hul swaard in besit geneem nie, en hul arm het hulle nie die oorwinning gegee nie, maar u regterhand en u arm en die lig van u aangesig, omdat U 'n welbehae in hulle gehad het.
5 U self is my Koning, o God! Gebied die oorwinninge van Jakob.
6 Deur U sal ons ons teëstanders omstoot; in u Naam sal ons hulle vertrap wat teen ons opstaan.
7 Want ek vertrou nie op my boog nie, en my swaard sal my die oorwinning nie gee nie;
8 maar U het ons verlos van ons teëstanders en ons haters beskaamd gemaak.
9 In God roem ons die hele dag, en u Naam sal ons loof tot in ewigheid. Sela.
10 En tog het U ons verstoot en tot skande gemaak, en U trek nie saam met ons leërs uit nie.
11 U laat ons agteruitwyk vir die teëstander, en ons haters plunder na hartelus.
12 U gee ons oor soos slagvee, en U het ons onder die nasies verstrooi.
13 U verkoop u volk vir niks en het nie baie verdien deur hulle koopprys nie.
14 U maak ons 'n smaad vir ons bure, 'n spot en beskimping vir die wat rondom ons is.
15 U maak ons 'n spreekwoord onder die nasies, 'n hoofskudding onder die volke.
16 My skande is die hele dag voor my, en die skaamte van my aangesig oordek my;
17 weens die stem van die smader en lasteraar, weens die blik van die vyand en wraakgierige.
18 Dit alles het oor ons gekom, en tog het ons U nie vergeet en nie bedrieglik gehandel teen u verbond nie.
19 Ons hart het nie agteruitgewyk nie, en ons gange het van u pad nie afgebuig nie,
20 alhoewel U ons verbrysel het in 'n plek van jakkalse en ons met 'n doodskaduwee oordek.
21 As ons die Naam van onse God vergeet het en ons hande uitgebrei het na 'n vreemde god --
22 sou God dit nie naspeur nie? Want Hy ken die geheime van die hart.
23 Maar om U ontwil word ons die hele dag gedood; ons word gereken as slagskape.
24 Ontwaak! Waarom slaap U, Here? Word tog wakker! Verstoot nie vir ewig nie!
25 Waarom verberg U u aangesig, vergeet U ons ellende en ons verdrukking?
26 Want ons siel is in die stof neergebuig; ons buik kleef aan die aarde. [ (Psalms 44:27) Staan op tot ons hulp en verlos ons om u goedertierenheid ontwil! ]
1 Au chef des chantres. Des fils de Koré. Cantique. O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté Les oeuvres que tu as accomplies de leur temps, Aux jours d'autrefois.
2 De ta main tu as chassé des nations pour les établir, Tu as frappé des peuples pour les étendre.
3 Car ce n'est point par leur épée qu'ils se sont emparés du pays, Ce n'est point leur bras qui les a sauvés; Mais c'est ta droite, c'est ton bras, c'est la lumière de ta face, Parce que tu les aimais.
4 O Dieu! tu es mon roi: Ordonne la délivrance de Jacob!
5 Avec toi nous renversons nos ennemis, Avec ton nom nous écrasons nos adversaires.
6 Car ce n'est pas en mon arc que je me confie, Ce n'est pas mon épée qui me sauvera;
7 Mais c'est toi qui nous délivres de nos ennemis, Et qui confonds ceux qui nous haïssent.
8 Nous nous glorifions en Dieu chaque jour, Et nous célébrerons à jamais ton nom. -Pause.
9 Cependant tu nous repousses, tu nous couvres de honte, Tu ne sors plus avec nos armées;
10 Tu nous fais reculer devant l'ennemi, Et ceux qui nous haïssent enlèvent nos dépouilles.
11 Tu nous livres comme des brebis à dévorer, Tu nous disperses parmi les nations.
12 Tu vends ton peuple pour rien, Tu ne l'estimes pas à une grande valeur.
13 Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins, De moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent;
14 Tu fais de nous un objet de sarcasme parmi les nations, Et de hochements de tête parmi les peuples.
15 Ma honte est toujours devant moi, Et la confusion couvre mon visage,
16 A la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, A la vue de l'ennemi et du vindicatif.
17 Tout cela nous arrive, sans que nous t'ayons oublié, Sans que nous ayons violé ton alliance:
18 Notre coeur ne s'est point détourné, Nos pas ne se sont point éloignés de ton sentier,
19 Pour que tu nous écrases dans la demeure des chacals, Et que tu nous couvres de l'ombre de la mort.
20 Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, Et étendu nos mains vers un dieu étranger,
21 Dieu ne le saurait-il pas, Lui qui connaît les secrets du coeur?
22 Mais c'est à cause de toi qu'on nous égorge tous les jours, Qu'on nous regarde comme des brebis destinées à la boucherie.
23 Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi! ne nous repousse pas à jamais!
24 Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?
25 Car notre âme est abattue dans la poussière, Notre corps est attaché à la terre.
26 Lève-toi, pour nous secourir! Délivre-nous à cause de ta bonté!