1 'n Onderwysing van Etan, die Esrahiet.
2 Die goedertierenhede van die HERE wil ek vir ewig besing; ek wil u trou bekend maak met my mond van geslag tot geslag.
3 Want ek het gesê: Goedertierenheid sal vir ewig gebou word; in die hemele -- daar bevestig U u trou.
4 Ek het 'n verbond gesluit met my uitverkorene, met 'n eed aan Dawid, my kneg, belowe:
5 Tot in ewigheid sal Ek jou nageslag bevestig en jou troon opbou van geslag tot geslag. Sela.
6 En die hemele loof u wondermag, o HERE, ook u trou in die vergadering van die heiliges.
7 Want wie kan in die hemel met die HERE vergelyk word? Wie is soos die HERE onder die hemelinge,
8 'n God grootliks gedug in die raad van die heiliges en vreeslik bo almal wat rondom Hom is?
9 o HERE, God van die leërskare, wie is soos U? Grootmagtig is U, o HERE, en u trou is rondom U!
10 U heers oor die trotsheid van die see; as sy golwe hulle verhef, bring U hulle tot bedaring.
11 U het Rahab verbrysel soos een wat verslaan is, met u sterke arm u vyande verstrooi.
12 Aan U behoort die hemel, aan U ook die aarde; die wêreld en sy volheid -- U het dit gegrond.
13 Die noorde en die suide -- U het dit geskape; Tabor en Hermon jubel in u Naam.
14 U het 'n arm met mag; u hand is sterk, u regterhand verhewe.
15 Geregtigheid en reg is die grondslag van u troon; goedertierenheid en trou gaan voor u aangesig uit.
16 Welgeluksalig is die volk wat die geklank ken; o HERE, hulle wandel in die lig van u aangesig.
17 In u Naam juig hulle die hele dag, en deur u geregtigheid word hulle verhef.
18 Want U is hulle magtige sieraad, en deur u welbehae word ons horing verhef.
19 Want aan die HERE behoort ons skild, en ons koning aan die Heilige van Israel.
20 Toe het U in 'n gesig gespreek met u gunsgenoot en gesê: Ek het hulp verleen aan 'n held, 'n uitverkorene uit die volk verhef.
21 Ek het Dawid, my kneg, gevind, met my heilige olie hom gesalf,
22 met wie my hand bestendig sal wees; ook sal my arm hom versterk.
23 Die vyand sal hom nie oorval en die kwaaddoener hom nie verdruk nie;
24 maar Ek sal sy teëstanders voor hom weg verpletter; en die wat hom haat, sal Ek verslaan.
25 En my trou en my goedertierenheid sal met hom wees, en deur my Naam sal sy horing verhef word.
26 En Ek sal sy hand lê op die see en sy regterhand op die riviere.
27 Hy is dit wat My sal noem: U is my Vader, my God en die rots van my heil!
28 Ja, Âk sal hom 'n eersgeborene maak, die hoogste onder die konings van die aarde.
29 Vir ewig sal Ek my goedertierenheid vir hom bewaar, en my verbond bly vir hom vas.
30 En Ek sal sy nageslag vir ewig laat duur en sy troon soos die dae van die hemel.
31 As sy kinders my wet verlaat en in my regte nie wandel nie;
32 as hulle my insettinge ontheilig en my gebooie nie hou nie,
33 dan sal Ek hulle oortreding met die roede besoek en met plae hulle ongeregtigheid.
34 Maar my goedertierenheid sal Ek van hom nie wegneem en my trou nie verbreek nie.
35 Ek sal my verbond nie ontheilig nie, en wat oor my lippe gegaan het, sal Ek nie verander nie.
36 Een maal het Ek gesweer by my heiligheid: Waarlik, Ek sal vir Dawid nie lieg nie!
37 Sy nageslag sal vir ewig wees en sy troon soos die son voor My.
38 Soos die maan sal hy vir ewig vasstaan, en die getuie in die hemel is getrou. Sela.
39 Maar U het self verstoot en verag, U het toornig geword teen u gesalfde.
40 U het die verbond van u kneg tot niet gemaak, U het sy kroon ontheilig teen die grond.
41 U het al sy mure stukkend gebreek, sy vestings 'n puinhoop gemaak.
42 Almal wat met die pad verbygaan, het hom beroof; vir sy bure het hy 'n smaad geword.
43 U het die regterhand van sy teëstanders verhef, al sy vyande bly gemaak.
44 Ook het U die skerpte van sy swaard laat omdraai en hom nie laat standhou in die geveg nie.
45 U het aan hom sy glans onttrek en sy troon teen die grond neergewerp.
46 U het die dae van sy jeug verkort, hom met skaamte oordek. Sela.
47 Hoe lank sal U, o HERE, Uself vir altyd verberg, sal u grimmigheid brand soos 'n vuur?
48 Gedenk van watter lewensduur ek is, tot watter nietigheid U al die mensekinders geskape het!
49 Watter mens leef daar wat die dood nie sal sien nie, wat sy siel sal kan red uit die mag van die doderyk? Sela.
50 Here, waar is u vorige goedertierenhede wat U aan Dawid met 'n eed beloof het in u trou?
51 Gedenk, Here, die smaad van u knegte, hoe ek in my boesem dra die smaad van al die baie volke,
52 waarmee u vyande, o HERE, smaad, waarmee hulle die voetstappe van u gesalfde smaad. [ (Psalms 89:53) Geloofd sy die HERE vir ewig! Amen, ja amen. ]
1 Cantique d'Ethan, l'Ezrachite. Je chanterai toujours les bontés de l'Eternel; Ma bouche fera connaître à jamais ta fidélité.
2 Car je dis: La bonté a des fondements éternels; Tu établis ta fidélité dans les cieux.
3 J'ai fait alliance avec mon élu; Voici ce que j'ai juré à David, mon serviteur:
4 J'affermirai ta postérité pour toujours, Et j'établirai ton trône à perpétuité. Pause.
5 Les cieux célèbrent tes merveilles, ô Eternel! Et ta fidélité dans l'assemblée des saints.
6 Car qui, dans le ciel, peut se comparer à l'Eternel? Qui est semblable à toi parmi les fils de Dieu?
7 Dieu est terrible dans la grande assemblée des saints, Il est redoutable pour tous ceux qui l'entourent.
8 Eternel, Dieu des armées! qui est comme toi puissant, ô Eternel? Ta fidélité t'environne.
9 Tu domptes l'orgueil de la mer; Quand ses flots se soulèvent, tu les apaises.
10 Tu écrasas l'Egypte comme un cadavre, Tu dispersas tes ennemis par la puissance de ton bras.
11 C'est à toi qu'appartiennent les cieux et la terre, C'est toi qui as fondé le monde et ce qu'il renferme.
12 Tu as créé le nord et le midi; Le Thabor et l'Hermon se réjouissent à ton nom.
13 Ton bras est puissant, Ta main forte, ta droite élevée.
14 La justice et l'équité sont la base de ton trône. La bonté et la fidélité sont devant ta face.
15 Heureux le peuple qui connaît le son de la trompette; Il marche à la clarté de ta face, ô Eternel!
16 Il se réjouit sans cesse de ton nom, Et il se glorifie de ta justice.
17 Car tu es la gloire de sa puissance; C'est ta faveur qui relève notre force.
18 Car l'Eternel est notre bouclier, Le Saint d'Israël est notre roi.
19 Alors tu parlas dans une vision à ton bien-aimé, Et tu dis: J'ai prêté mon secours à un héros, J'ai élevé du milieu du peuple un jeune homme;
20 J'ai trouvé David, mon serviteur, Je l'ai oint de mon huile sainte.
21 Ma main le soutiendra, Et mon bras le fortifiera.
22 L'ennemi ne le surprendra pas, Et le méchant ne l'opprimera point;
23 J'écraserai devant lui ses adversaires, Et je frapperai ceux qui le haïssent.
24 Ma fidélité et ma bonté seront avec lui, Et sa force s'élèvera par mon nom.
25 Je mettrai sa main sur la mer, Et sa droite sur les fleuves.
26 Lui, il m'invoquera: Tu es mon père, Mon Dieu et le rocher de mon salut!
27 Et moi, je ferai de lui le premier-né, Le plus élevé des rois de la terre.
28 Je lui conserverai toujours ma bonté, Et mon alliance lui sera fidèle;
29 Je rendrai sa postérité éternelle, Et son trône comme les jours des cieux.
30 Si ses fils abandonnent ma loi Et ne marchent pas selon ses ordonnances,
31 S'ils violent mes préceptes Et n'observent pas mes commandements,
32 Je punirai de la verge leurs transgressions, Et par des coups leurs iniquités;
33 Mais je ne lui retirerai point ma bonté Et je ne trahirai pas ma fidélité,
34 Je ne violerai point mon alliance Et je ne changerai pas ce qui est sorti de mes lèvres.
35 J'ai juré une fois par ma sainteté: Mentirai-je à David?
36 Sa postérité subsistera toujours; Son trône sera devant moi comme le soleil,
37 Comme la lune il aura une éternelle durée. Le témoin qui est dans le ciel est fidèle. Pause.
38 Et pourtant, tu as rejeté, tu as repoussé! Tu t'es irrité contre ton oint!
39 Tu as dédaigné l'alliance avec ton serviteur; Tu as abattu, profané sa couronne.
40 Tu as détruit toutes ses murailles, Tu as mis en ruines ses forteresses.
41 Tous les passants le dépouillent; Il est un objet d'opprobre pour ses voisins.
42 Tu as élevé la droite de ses adversaires, Tu as réjoui tous ses ennemis;
43 Tu as fait reculer le tranchant de son glaive, Et tu ne l'as pas soutenu dans le combat.
44 Tu as mis un terme à sa splendeur, Et tu as jeté son trône à terre;
45 Tu as abrégé les jours de sa jeunesse, Tu l'as couvert de honte. Pause.
46 Jusques à quand, Eternel! te cacheras-tu sans cesse, Et ta fureur s'embrasera-t-elle comme le feu?
47 Rappelle-toi ce qu'est la durée de ma vie, Et pour quel néant tu as créé tous les fils de l'homme.
48 Y a-t-il un homme qui puisse vivre et ne pas voir la mort, Qui puisse sauver son âme du séjour des morts? Pause.
49 Où sont, Seigneur! tes bontés premières, Que tu juras à David dans ta fidélité?
50 Souviens-toi, Seigneur! de l'opprobre de tes serviteurs, Souviens-toi que je porte en mon sein tous les peuples nombreux;
51 Souviens-toi des outrages de tes ennemis, ô Eternel! De leurs outrages contre les pas de ton oint.
52 Béni soit à jamais l'Eternel! Amen! Amen!