1 'n Naam is verkiesliker as groot rykdom, guns beter as silwer en as goud.

2 Rykes en armes ontmoet mekaar, die HERE het hulle almal gemaak.

3 'n Skrander mens sien die onheil en verberg hom, maar die eenvoudiges gaan verder en word gestraf.

4 Die loon van nederigheid is die vrees van die HERE, is rykdom en eer en die lewe.

5 Dorings, vangnette lê op die pad van die verkeerde; hy wat sy siel wil bewaar, bly ver weg daarvandaan.

6 Oefen die seun volgens die eis van sy weg; dan sal hy, ook as hy oud word, daar nie van afwyk nie.

7 Die ryke heers oor die armes, en hy wat leen, is 'n slaaf van die man wat uitleen.

8 Wie onreg saai, sal onheil maai; en die stok van sy grimmigheid sal verdwyn.

9 Wie vriendelik is, hy word geseën, omdat hy van sy brood aan die arme gee.

10 Dryf die spotter weg, dan gaan die twis weg; en die stryery en die geskimp hou op.

11 Hy wat reinheid van hart liefhet, wie se lippe aangenaam is -- die koning is sy vriend.

12 Die oë van die HERE bewaar kennis; daarom verydel Hy die woorde van die ontroue.

13 Die luiaard sê: Daar is 'n leeu buitekant; ek kan in die middel van die strate gedood word!

14 Die mond van die vreemde vroue is 'n diep kuil; hy op wie die HERE vertoornd is, sal daarin val.

15 As die sotheid vassit in die hart van die seun, die tugroede sal dit daaruit verwyder.

16 Wie die arme verdruk, bevoordeel hom; hy wat aan die ryke gee, verarm hom net.

17 Gee gehoor en luister na die woorde van die wyse manne, en let op my kennis.

18 Want dit is lieflik as jy dit in jou binneste bewaar; mag hulle tesame gereed lê op jou lippe.

19 Dat jou vertroue op die HERE mag wees, daarom onderwys ek jou vandag, ja, vir jou.

20 Het ek jou nie kernagtige spreuke voorgeskrywe met raadgewinge en kennis,

21 om jou bekend te maak waarheid, betroubare woorde, sodat jy woorde van waarheid kan antwoord aan die wat jou stuur nie?

22 Beroof die arme nie, omdat hy arm is, en verbrysel die ellendige nie in die poort nie.

23 Want die HERE sal hulle saak verdedig en hulle berowers van die lewe berowe.

24 Verkeer nie met 'n driftige man nie, en met 'n opvlieënde man moet jy nie omgaan nie,

25 sodat jy nie gewend raak aan sy paaie en 'n strik vir jouself span nie.

26 Wees nie onder die wat 'n handslag gee, onder die wat vir skulde borg staan nie.

27 As jy nie het om te betaal nie, waarom sal hulle jou bed onder jou uit neem?

28 Die ou grenslyne wat jou vaders gemaak het, moet jy nie verlê nie.

29 Sien jy 'n man wat vaardig is in sy werk -- hy kan voor konings staan, hy hoef nie voor geringes te staan nie.

1 Das Gerücht ist köstlicher denn großer Reichtum und Gunst besser denn Silber und Gold.

2 Reiche und Arme müssen untereinander sein; der HErr hat sie alle gemacht.

3 Der Witzige siehet das Unglück und verbirgt sich; die Albernen gehen durchhin und werden beschädigt.

4 Wo man leidet in des HErrn Furcht, da ist Reichtum, Ehre und Leben.

5 Stacheln und Stricke sind auf dem Wege des Verkehrten; wer aber sich davon fernet, bewahret sein Leben.

6 Wie man einen Knaben gewöhnt, so läßt er nicht davon, wenn er alt wird.

7 Der Reiche herrschet über die Armen, und wer borget, ist des Lehners Knecht.

8 Wer Unrecht säet, der wird Mühe ernten und wird durch die Rute seiner Bosheit umkommen.

9 Ein gut Auge wird gesegnet; denn er gibt seines Brots den Armen.

10 Treibe den Spötter aus, so gehet der Zank weg, so höret auf Hader und Schmach.

11 Wer ein treu Herz und liebliche Rede hat, des Freund ist der König.

12 Die Augen des HErrn behüten guten Rat; aber die Worte des Verächters verkehret er.

13 Der Faule spricht: Es ist ein Löwe draußen, ich möchte erwürget werden auf der Gasse.

14 Der Huren Mund ist eine tiefe Grube; wem der HErr ungnädig ist, der fället drein.

15 Torheit steckt dem Knaben im Herzen; aber die Rute der Zucht wird sie ferne von ihm treiben.

16 Wer dem Armen unrecht tut, daß seines Guts viel werde, der wird auch einem Reichen geben und mangeln.

17 Neige deine Ohren und höre die Worte der Weisen und nimm zu Herzen meine Lehre.

18 Denn es wird dir sanft tun, wo du sie wirst bei dir behalten, und werden miteinander durch deinen Mund wohl geraten,

19 daß deine Hoffnung sei auf den HErrn. Ich muß dich solches täglich erinnern dir zu gut.

20 Hab ich dir‘s nicht mannigfaltiglich vorgeschrieben mit Raten und Lehren,

21 daß ich dir zeigete einen gewissen Grund der Wahrheit, daß du recht antworten könntest denen, die dich senden?

22 Beraube den Armen nicht, ob er wohl arm ist, und unterdrücke den Elenden nicht im Tor;

23 denn der HErr wird ihre Sache handeln und wird ihre Untertreter untertreten.

24 Geselle dich nicht zum zornigen Mann und halte dich nicht zu einem grimmigen Mann;

25 du möchtest seinen Weg lernen und deiner Seele Ärgernis empfahen.

26 Sei nicht bei denen, die ihre Hand verhaften und für Schuld Bürge werden;

27 denn wo du es nicht hast zu bezahlen, so wird man dir dein Bett unter dir wegnehmen.

28 Treibe nicht zurück die vorigen Grenzen, die deine Väter gemacht haben!

29 Siehest du einen Mann endelich in seinem Geschäfte, der wird vor den Königen stehen und wird nicht vor den Unedlen stehen.