1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Jedutun." 'n Psalm van Asaf.
2 My stem is tot God en ek roep; my stem is tot God, dat Hy na my kan luister.
3 Op die dag van my benoudheid soek ek die HERE; snags bly my hand uitgestrek sonder om moeg te word; my siel weier om getroos te word.
4 As ek aan God dink, moet ek steun; peins ek, dan versmag my gees. Sela.
5 U hou my ooglede oop; ek is onrustig en kan nie spreek nie.
6 Ek dink oor die dae van die voortyd, oor die ou, ou jare.
7 Ek wil dink aan my snarespel in die nag, wil peins met my hart, en my gees deurvors:
8 Sal die Here vir altyd verstoot en verder nie meer goedgunstig wees nie?
9 Hou sy goedertierenheid vir altyd op? Is dit met die belofte gedaan van geslag tot geslag?
10 Het God vergeet om genadig te wees? Of het Hy in toorn sy barmhartighede toegesluit? Sela.
11 Toe het ek gesê: Dit is my grootste bekommernis dat die regterhand van die Allerhoogste verander!
12 Ek dink aan die dade van die HERE; ja, ek wil dink aan u wonders uit die voortyd
13 en al u werk oordink, en ek wil peins oor u dade.
14 o God, u weg is in heiligheid. Wie is 'n groot God soos God?
15 U is die God wat wonders doen; U het u sterkte onder die volke bekend gemaak.
16 U het u volk met 'n sterk arm verlos, die kinders van Jakob en van Josef. Sela.
17 Die waters het U gesien, o God, die waters het U gesien, hulle het gebewe; ja, die watervloede het gesidder.
18 Die wolke het water uitgegiet, die hemele het donder laat hoor, ook het u pyle rondgevlieg.
19 U rollende donder het weerklink; bliksems het die wêreld verlig; die aarde het gesidder en gebewe.
20 U weg was in die see en u paaie in groot waters, en u spore was nie te beken nie. [ (Psalms 77:21) U het u volk soos skape gelei deur die hand van Moses en A„ron. ]
1 Ein Psalm Assaphs für Jeduthun, vorzusingen.
2 Ich schreie mit meiner Stimme zu GOtt; zu GOtt schreie ich, und er erhöret mich.
3 In der Zeit meiner Not suche ich den HErrn; meine Hand ist des Nachts ausgereckt und läßt nicht ab; denn meine Seele will sich nicht trösten lassen.
4 Wenn ich betrübt bin, so denke ich an GOtt; wenn mein Herz in Ängsten ist; so rede ich. Sela.
5 Meine Augen hältst du, daß sie wachen; ich bin so ohnmächtig, daß ich nicht reden kann.
6 Ich denke der alten Zeit, der vorigen Jahre.
7 Ich denke des Nachts an mein Saitenspiel und rede mit meinem Herzen; mein Geist muß forschen.
8 Wird denn der HErr ewiglich verstoßen und keine Gnade mehr erzeigen?
9 Ist‘s denn ganz und gar aus mit seiner Güte? und hat die Verheißung ein Ende?
10 Hat denn GOtt vergessen, gnädig zu sein, und seine Barmherzigkeit vor Zorn verschlossen? Sela.
11 Aber doch sprach ich: Ich muß das leiden; die rechte Hand des Höchsten kann alles ändern.
12 Darum gedenk ich an die Taten des HErrn; ja, ich gedenke an deine vorigen Wunder
13 und rede von allen deinen Werken und sage von deinem Tun.
14 GOtt dein Weg ist heilig. Wo ist so ein mächtiger GOtt, als du, GOtt, bist?
15 Du bist der GOtt, der Wunder tut; du hast deine Macht beweiset unter den Völkern.
16 Du hast dein Volk erlöset gewaltiglich, die Kinder Jakobs und Josephs. Sela.
17 Die Wasser sahen dich, GOtt; die Wasser sahen dich und ängsteten sich, und die Tiefen tobeten.
18 Die dicken Wolken gossen Wasser; die Wolken donnerten, und die Strahlen führen daher.
19 Es donnerte im Himmel; deine Blitze leuchteten auf dem Erdboden; das Erdreich regte sich und bebete davon.
20 Dein Weg war im Meer und dein Pfad in großen Wassern, und man spürete doch deinen Fuß nicht.
21 Du führetest dein Volk wie eine Herde Schafe durch Mose und Aaron.