1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Lelies". 'n Getuienis. Van Asaf. 'n Psalm.

2 o Herder van Israel, hoor tog; U wat Josef soos skape lei, wat bo-oor die g,rubs troon, verskyn in ligglans!

3 Wek u mag op voor Efraim en Benjamin en Manasse, en kom ons te hulp!

4 o God, herstel ons, en laat u aangesig skyn, sodat ons verlos kan word!

5 o HERE, God van die leërskare, hoe lank nog rook u toorn by die gebed van u volk?

6 U het hulle tranebrood laat eet, hulle oorvloedig trane laat drink.

7 U het ons 'n voorwerp van stryd gemaak vir ons bure, en ons vyande drywe die spot.

8 o God van die leërskare, herstel ons, en laat u aangesig skyn, sodat ons verlos kan word!

9 'n Wingerdstok het U uitgetrek uit Egipte; U het die nasies uitgedrywe en hom geplant.

10 U het voor hom plek gemaak, en hy het wortels geskiet en die land vervul.

11 Die berge was oordek met sy skaduwee, en met sy ranke die seders van God.

12 Hy het sy ranke uitgebrei tot by die see en sy lote na die Rivier toe.

13 Waarom het U sy mure stukkend gebreek, sodat almal wat met die pad verbygaan, hom kaalpluk?

14 Die wildevark uit die bos eet hom op, en wat roer op die veld, wei hom af.

15 o God van die leërskare, kom tog terug; aanskou uit die hemel en kyk, en gee ag op hierdie wingerdstok;

16 en wees 'n beskerming vir wat u regterhand geplant het, en oor die seun wat U vir Uself grootgemaak het.

17 Hy is met vuur verbrand, hy is afgekap; vanweë die dreiging van u aangesig kom hulle om.

18 Laat u hand wees oor die man van u regterhand, oor die menseseun wat U vir Uself grootgemaak het.

19 Dan sal ons nie van U afwyk nie; hou ons in die lewe, dan sal ons u Naam aanroep. [ (Psalms 80:20) o HERE, God van die leërskare, herstel ons; laat u aangesig skyn, sodat ons verlos kan word! ]

1 Ein Psalm Assaphs von den Spanrosen, vorzusingen.

2 Du Hirte Israels, höre, der du Joseph hütest wie der Schafe; erscheine, der du sitzest über Cherubim!

3 Erwecke deine Gewalt, der du vor Ephraim, Benjamin und Manasse bist, und komm uns zu Hilfe!

4 GOtt, tröste uns und laß leuchten dein Antlitz, so genesen wir.

5 HErr, GOtt Zebaoth, wie lange willst du zürnen über dem Gebet deines Volks?

6 Du speisest sie mit Tränenbrot und tränkest sie mit großem Maß voll Tränen.

7 Du setzest uns unsern Nachbarn zum Zank, und unsere Feinde spotten unser.

8 GOtt Zebaoth, tröste uns! Laß leuchten dein Antlitz, so genesen wir.

9 Du hast einen Weinstock aus Ägypten geholet und hast vertrieben die Heiden und denselben gepflanzet.

10 Du hast vor ihm die Bahn gemacht und hast ihn lassen einwurzeln, daß er das Land erfüllet hat.

11 Berge sind mit seinem Schatten bedeckt und mit seinen Reben die Zedern Gottes.

12 Du hast sein Gewächs ausgebreitet bis ans Meer und seine Zweige bis ans Wasser.

13 Warum hast du denn seinen Zaun zerbrochen, daß ihn zerreißet alles, das vorübergehet?

14 Es haben ihn zerwühlet die wilden Säue, und die wilden Tiere haben ihn verderbet.

15 GOtt Zebaoth, wende dich doch, schaue vom Himmel und siehe an und suche heim diesen Weinstock

16 und halt ihn im Bau, den deine Rechte gepflanzet hat, und den du dir festiglich erwählet hast.

17 Siehe drein und schilt, daß des Brennens und Reißens ein Ende werde!

18 Deine Hand schütze das Volk deiner Rechten und die Leute, die du dir festiglich erwählet hast,

19 so wollen wir nicht von dir weichen. Laß uns leben, so wollen wir deinen Namen anrufen.

20 HErr, GOtt Zebaoth, tröste uns! Laß dein Antlitz leuchten, so genesen wir.