1 Want vir die silwer is daar 'n plek waar dit uitkom, en 'n plek vir die goud wat hulle uitwas.

2 Yster word uit die grond gehaal, en koper word uit klip gegiet.

3 'n Einde maak die mens aan die duisternis, en tot die uiterste grens deursoek hy die klip van donkerheid en doodskaduwee.

4 Hy breek 'n mynskag, w,g van hom wat bo woon; hulle wat vergeet is deur die voet daarbo, hulle hang ver van mense af, hulle swaai heen en weer.

5 Die aarde -- daar kom brood uit voort, maar daaronder word dit omgewoel soos deur vuur.

6 Die klippe daarvan is die plek van saffiere, en dit bevat stoffies van goud.

7 'n Pad wat die roofvoël nie ken nie, en die oog van die valk het dit nie gespeur nie;

8 waar die trotse roofdiere nie op trap nie, waar die leeu nie oor stap nie.

9 Hy slaan sy hand aan die klipharde rots, hy woel die berge van die wortel af om.

10 In die rotse breek hy gange uit, en sy oog sien allerhande kosbare dinge.

11 Hy stop waterare toe, dat hulle nie drup nie; en wat verborge was, bring hy aan die lig.

12 Maar die wysheid -- waar word dit gevind? En waar is die plek van verstand?

13 Die mens ken nie die waarde daarvan nie, en dit word in die land van die lewende nie gevind nie.

14 Die wêreldvloed sê: In my is dit nie; en die see sê: By my is dit nie.

15 Fyn goud kan daarvoor nie gegee word nie, en geen silwer as koopprys daarvan afgeweeg word nie.

16 Die goud van Ofir weeg daar nie teen op nie, ook nie die kosbare onikssteen en saffier nie.

17 Goud en glas kan daarmee nie vergelyk word nie, en vir goue voorwerpe ruil 'n mens dit nie.

18 Korale en kristal kan nie genoem word nie, en die besit van wysheid is meer werd as korale.

19 Die topaas van Kus kan daarmee nie vergelyk word nie, suiwer goud word daarteen nie opgeweeg nie.

20 Die wysheid dan -- waar kom dit vandaan? En waar is die plek van die verstand?

21 Ja, dit is verborge vir die oë van alles wat leef, en weggesteek vir die voëls van die hemel.

22 Die plek van vertering en die dood sê: Met ons ore het ons die gerug daarvan gehoor.

23 God weet die weg daarheen, en Hy ken die woonplek daarvan.

24 Want Hy sien tot by die eindes van die aarde; alles wat onder die hemel is, aanskou Hy.

25 Toe Hy vir die wind die gewig bepaal en die waters met die maat afgemeet het,

26 toe Hy vir die reën 'n wet gestel het en 'n weg vir die onweerstraal,

27 toe het Hy die wysheid gesien en dit verkondig; Hy het dit opgestel en dit ook deurvors.

28 Maar aan die mens het Hy gesê: Kyk, die vrees van die HERE is wysheid; en om van die kwaad af te wyk, is verstand.

1 He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.

2 He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.

3 E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.

4 E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.

5 Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.

6 Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.

7 He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.

8 Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.

9 E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.

10 E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.

11 E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.

12 E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?

13 E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.

14 E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.

15 E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.

16 E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.

17 E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.

18 E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.

19 E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.

20 Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?

21 He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.

22 E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.

23 E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.

24 E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;

25 E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.

26 I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,

27 Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.

28 A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.