1 Ja, hiervoor beef my hart en spring op uit sy plek.

2 Luister, luister na die gedruis van sy stem en die dreuning wat uit sy mond uitgaan.

3 Onder die ganse hemel laat Hy dit los en sy lig oor die eindes van die aarde.

4 Daarna brul sy stem, Hy donder met sy stem vol majesteit en hou die bliksems nie terug as sy stem gehoor word nie.

5 God donder wonderbaar met sy stem; Hy doen groot dinge wat vir ons onbegryplik is.

6 Want Hy gebied die sneeu: Val op die aarde! Ook die stortreën, ja, sy geweldige stortreëns.

7 Hy verseël die hand van elke mens in die winter, sodat tot kennis kan kom al die mense wat Hy gemaak het.

8 Dan gaan die wilde diere in skuilhoeke en bly in hulle lêplekke.

9 Uit sy kamer kom die stormwind, en deur die wolkverstrooiers koue.

10 Deur die asem van God word ys gegee, en die wye waters lê vas in die engte.

11 Ja, met volheid van water belas Hy die wolke, en Hy strooi ver en wyd sy ligtende wolk;

12 en dit skiet oral rond volgens sy bestel, sodat hulle alles doen wat Hy hulle beveel oor die wye wêreldrond:

13 of tot 'n tugroede, of tot nut van sy aarde, of tot weldadigheid laat Hy dit sy doel vind.

14 Luister hierna, o Job! Staan stil en gee ag op die wonders van God.

15 Begryp u hoe God hulle bevel gee en die lig van sy wolk laat flikker?

16 Begryp u iets van die gesweef van die wolke, van die wonders van die Volmaakte in kennis?

17 U, wie se klere warm word as die aarde stil is vanweë die suidewind --

18 kan u saam met Hom die hemel uitbrei wat vas is soos 'n gegote spieël?

19 Onderrig ons wat ons aan Hom moet sê: ons kan niks voorbring vanweë die duisternis nie.

20 Moet dit Hom vertel word dat ek wil spreek? Of het iemand ooit gesê dat hy vernietig wil word?

21 En nou, 'n mens kan die lig nie aansien wat helder is in die hemel as die wind verbygegaan en dit skoongemaak het nie.

22 Uit die Noorde kom goud te voorskyn, maar oor God is daar ontsagwekkende majesteit.

23 Die Almagtige -- ons vind Hom nie; Hy is groot van krag, maar die reg en die volheid van geregtigheid krenk Hy nie.

24 Daarom vrees die mense Hom; almal wat eiewys is, sien Hy nie aan nie.

1 Na konei ano wiri ana toku ngakau, maunu atu ana i tona wahi.

2 Ata whakarangona tona reo e papa ana, te pakutanga hoki e puta mai ana i tona mangai.

3 E whakatikaia atu ana e ia ki nga wahi katoa i raro i te rangi, ko tona uira hoki ki nga pito o te whenua.

4 I muri iho ko te reo e hamama ana; papa ana te whatitiri o te reo o tona nui; e kore ano era a tauhikuhiku ina rangona tona reo.

5 Ko ta te Atua whatitiri he reo whakamiharo; nui atu ana mahi, e kore hoki e mohiotia.

6 E ki ana hoki ia ki te hukarere, Hei runga koe i te whenua; ki te ua punehunehu ano hoki, raua ko te ua ta o tona kaha;

7 Hiritia ake e ia te ringa o nga tangata katoa; kia mohio ai nga tangata katoa nana nei i hanga ki tana mahi.

8 Haere ana nga kirehe ki nga piringa, noho ana i o ratou nohoanga.

9 Puta mai ana te tupuhi i te whare o te tonga: te matao hoki i te hauraro.

10 Na te manawa o te Atua i homai te huka: a kuiti iho te whanuitanga o nga wai.

11 Ae ra, e utaina ana e ia te kapua matotoru ki te houku; tohatohaina ana e ia te kohu o tana uira:

12 E whakakopikopikoa ana ano a tawhio noa, he mea hoki na ona whakaaro: hei mea i nga mea katoa e whakahaua atu ana e ia ki te mata o te ao:

13 E whakaputaina ana e ia hei whiu, hei mea ranei mo tona whenua, hei atawhai ranei.

14 Kia whai taringa mai ki tenei, e Hopa: tu marie, ka whakaaro ki nga mea whakamiharo a te Atua.

15 E mohio ana ranei koe ki ta te Atua whakahautanga ki a ratou i tana, i puta ai te marama o tana kapua?

16 E mohio ana ranei koe ki nga paunatanga o nga kapua, ki nga mahi whakamiharo a te tino o te matauranga?

17 Ki ou kakahu nei ka mahana, ina whakamarietia e ia te whenua ki te hau tonga?

18 Ka taea ranei e koe te whakatakoto ngatahi me ia te rangi hei papatupu, ano he whakaata whakarewa?

19 Whakaaturia mai ki a matou ta matou e korero ai ki a ia; e kore hoki e tika i te pouri ta matou whakatakoto o te korero.

20 E korerotia ranei ki a ia kei te mea ahau ki te korero? Kia hiahia ranei te tangata kia horomia ia?

21 Na inaianei e kore nga tangata e kite ana i te marama e wheriko mai nei i te rangi: otiia ka tika atu te hau, ka whakawateatia ratou.

22 E ahu mai ana i te hauraro te aho ano he koura; kei te Atua te kororia whakawehi.

23 Ko te Kaha Rawa, e kore ia e taea te whakataki e tatou; hira rawa tona kaha; a e kore ia e tukino i tana whakarite whakawa, i te nui o te tika.

24 Koia ka wehi nga tangata i a ia: e kore ia e whai whakaaro ki te hunga ngakau mohio.