1 Dink, HERE, aan wat oor ons gekom het, sien en aanskou ons smaad.
2 Ons erfdeel het na vreemdes oorgegaan, ons huise na uitlanders.
3 Ons het wese geword, sonder 'n vader, ons moeders is soos weduwees.
4 Ons water drink ons vir geld, ons hout kom teen betaling in.
5 Ons vervolgers is op ons nek; ons is afgemat sonder dat daar rus aan ons gegun word.
6 Na Egipte het ons die hand uitgestrek, na Assur om met brood versadig te word.
7 Ons vaders het gesondig; hulle is daar nie meer nie, en ons dra hulle ongeregtighede.
8 Knegte heers oor ons, niemand ruk ons uit hulle hand weg nie.
9 Met lewensgevaar bring ons ons brood in vanweë die swaard van die woestyn.
10 Ons vel gloei soos 'n oond vanweë die gloed van die honger.
11 Hulle het vroue in Sion onteer, jonkvroue in die stede van Juda.
12 Vorste is deur hulle hand opgehang, die persoon van die grysaards nie geëer nie.
13 Jongmanne dra die handmeul, en seuns struikel onder die drag hout.
14 Die oudstes is nie meer in die poort nie, die jongmanne sonder hulle snarespel.
15 Die vreugde van ons hart het opgehou, ons koordans het in treurigheid verander.
16 Die kroon van ons hoof het geval; wee ons, dat ons gesondig het.
17 Hierom het ons hart krank geword, hierom is ons oë verduister:
18 ter wille van die berg Sion wat woes lê, waar die jakkalse op rondloop.
19 U, HERE, sit vir ewig, u troon is van geslag tot geslag.
20 Waarom sou U ons vir altyd vergeet, ons verlaat tot in lengte van dae?
21 Bekeer ons tot U, HERE, dan sal ons ons bekeer; vernuwe ons dae soos in die voortyd.
22 Of het U ons heeltemal verwerp, is u toorn teen ons alte groot?
1 Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
2 Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
3 He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
4 Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
5 Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
6 Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
8 Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
10 Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
11 Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
12 Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
13 Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
14 Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
15 Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
16 Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
17 Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
18 Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
19 Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
20 He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
21 Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
22 Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.