1 Loof die HERE, want Hy is goed, want sy goedertierenheid is tot in ewigheid!

2 Dit moet die verlostes van die HERE sê, wat Hy uit die nood verlos het

3 en uit die lande versamel het, van die ooste en die weste, van die noorde en van die see af.

4 Hulle het gedwaal in die woestyn, op woeste paaie; 'n stad om in te woon het hulle nie gevind nie.

5 Honger, ook dors was hulle; hulle siel het in hulle versmag.

6 Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle gered.

7 En Hy het hulle gelei op 'n regte pad om te gaan na 'n stad om in te woon.

8 Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders;

9 want Hy het die dorstige siel versadig en die hongerige siel met die goeie vervul.

10 Die wat in duisternis en doodskaduwee gesit het, gevang in ellende en ysters --

11 omdat hulle wederstrewig was teen die woorde van God en die raad van die Allerhoogste verwerp het,

12 het Hy hulle hart deur moeite verneder; hulle het gestruikel, en daar was geen helper nie.

13 Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle verlos.

14 Hy het hulle uit duisternis en doodskaduwee laat uitgaan en hulle bande verbreek.

15 Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders;

16 want Hy het koperdeure verbreek en ystergrendels stukkend geslaan.

17 Die wat dwase was vanweë die weg van hulle oortreding en weens hulle ongeregtighede gepynig is --

18 hulle siel het 'n afsku gehad van elke soort voedsel, en hulle het tot by die poorte van die dood gekom.

19 Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle verlos.

20 Hy het sy woord uitgestuur, dat Hy hulle kon gesond maak en hulle uit hul kuile red.

21 Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders;

22 en laat hulle lofoffers bring en met gejubel sy werke vertel.

23 Die wat na die see toe afdaal in skepe, wat handel drywe op die groot waters --

24 hulle het die werke van die HERE gesien en sy wonders in die diepte.

25 Want Hy het gespreek en 'n stormwind laat opsteek wat die golwe daarvan opgesweep het.

26 Hulle het opgerys na die hemel, neergedaal na die dieptes -- hulle siel het vergaan van wee.

27 Hulle het getuimel en gewaggel soos 'n dronk man, en al hulle wysheid is verwar.

28 Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid, en uit hul angste het Hy hulle uitgelei.

29 Hy het die storm 'n gesuis gemaak, en hulle golwe het stil geword.

30 Toe was hulle bly, omdat dit rustig geword het, en Hy het hulle gelei na die hawe van hul begeerte.

31 Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders.

32 En laat hulle Hom verhoog in die vergadering van die volk en Hom roem in die kring van die oudstes.

33 Hy het riviere 'n woestyn gemaak en waterfonteine 'n dorsland,

34 vrugbare land 'n brak aarde, oor die boosheid van die wat daarin woon.

35 Hy het die woestyn 'n waterplas gemaak en die dor land waterfonteine;

36 en Hy het hongeriges daar laat bly, en hulle het 'n stad gestig om in te woon.

37 En hulle het lande gesaai en wingerde geplant wat vrugte as opbrings verskaf het.

38 En Hy het hulle geseën, sodat hulle sterk vermenigvuldig het, en hulle vee het Hy nie min gemaak nie.

39 Toe het hulle min geword en weggesink deur die druk van onheil en kommer --

40 Hy wat veragting uitstort oor edeles en hulle laat dwaal in 'n woeste wêreld, sonder pad --

41 Hy het die behoeftige beskerm teen verdrukking en die geslagte soos kuddes gemaak.

42 Die opregtes sien dit en is bly, maar alle ongeregtigheid hou sy mond toe.

43 Wie wys is, laat hy op hierdie dinge ag gee, en laat hulle let op die goedertierenhede van die HERE.

1 Whakawhetai ki a Ihowa, he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.

2 Kia pena ano te korero a te hunga i hokona e Ihowa, i hokona nei e ia i roto i te ringa o te hoariri;

3 I kohikohia nei i nga whenua, i te rawhiti, i te uru, i te raki, i te tonga.

4 I haereere ratou i te koraha i te wahi mokemoke, te kitea tetahi pa hei nohoanga.

5 I matekai ratou, i matewai: hemo noa to ratou wairua i roto i a ratou.

6 Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri: a whakaorangia ana ratou e ia i o ratou mate.

7 A arahina ana e ia ra te ara tika; kia haere ai ki te pa hei nohoanga.

8 Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

9 E whakamakonatia ana hoki e ia te wairua hiahia: ko te wairua hiakai, whakakiia ana e ia ki te pai.

10 Ko te hunga i noho i te pouri, i te atarangi o te mate: he mea here ki te mamae, ki te rino;

11 Mo ratou i tutu ki nga kupu a te Atua, i whakahawea ki te whakaaro o te Runga Rawa;

12 Koia i pehia iho ai e ia o ratou ngakau ki te mahi: hinga iho ratou, kahore hoki he kaiawhina.

13 Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri; a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.

14 Whakaputaina mai ana ratou e ia i te pouri, i te atarangi o te mate; motumotuhia ana o ratou here.

15 Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

16 Kua tukitukia hoki e ia nga tatau parahi: kua tapahia e ia nga tutaki rino, motu rawa.

17 Ko nga kuware, na a ratou mahi tutu, na o ratou kino, i pakia ai ratou.

18 Ka wetiweti to ratou wairua ki nga kai katoa; a ka whakatata ratou ki nga kuwaha o te mate.

19 Na ka tangi ki a Ihowa i to ratou pouri, a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.

20 Tukua mai ana e ia tana kupu, a rongoatia ana ratou: a whakaputaina ana ratou i o ratou ngaromanga.

21 Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

22 Kia tukua ano e ratou te whakahere, ara te whakamoemiti; kia whakapuaki i ana mahi i runga i te hari.

23 Ko te hunga e haere ana ki raro, ki te moana, i runga kaipuke, a e whai mahi ana i nga wai nunui,

24 Ko ratou e kite i nga mahi a Ihowa, i ana mahi whakamiharo i te rire.

25 Puta kau tana kupu, kua maranga te tupuhi, mana e whakatutu ona ngaru.

26 Ka kake ratou ki runga ki te rangi, ka heke ano ki raro ki te rire: ngohe noa o ratou wairua i te pawera.

27 Ka tiu ratou, ka hurorirori ano he tangata e haurangi ana; a kahore he mahara i toe.

28 Heoi ka tangi ki a Ihowa i to ratou hemanawa: a whakaorangia ana ratou i o ratou mate.

29 Meinga ana e ia te tupuhi kia marino, ona ngaru kia mariri.

30 Na ka koa ratou, no te mea ka marie: a ka kawea ratou e ia ki te tauranga i hiahia ai ratou.

31 Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

32 Kia whakanui hoki ratou i a ia i roto i te whakaminenga o te iwi; kia whakamoemiti ki a ia i roto i te nohoanga kaumatua.

33 Ko ia hei mea i nga awa hei koraha, i nga puputanga wai hei oneone maroke;

34 I te whenua whai hua, kia titohea, mo te hara o te hunga e noho ana i reira.

35 Ko ia hei mea i te koraha hei harotoroto wai, i te whenua maroke hei puputanga wai.

36 A whakanohoia iho e ia te hunga matekai ki reira, hanga ai i tetahi pa hei nohoanga;

37 Hei rui mara, hei whakato mara waina, e tupu ai, e maha ai nga hua.

38 Ko ia ano hei manaaki i a ratou, no ka nui rawa; kahore hoki e tukua kia torutoru haere a ratou kararehe.

39 Na kua iti haere ano ratou, kua piko i te tukino, i te he, i te pouri.

40 E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira: e meinga ana kia hehe i te ururua, i te wahi kahore nei he ara;

41 Otira kei te whakateitei ia i te rawakore ki runga i te mamae, kei te mea i ona hapu kia rite ki te kahui hipi.

42 Ka kite nga tangata tika, a ka hari; ko nga he katoa hoki, kipia ake te mangai.

43 Ko te tangata whakaaro nui ka mahara ki enei mea, a ka mohio ratou ki te aroha o Ihowa.