1 Want ek wil nie hê, broeders, dat julle nie sou weet nie dat ons vaders almal onder die wolk was en almal deur die see deurgegaan het,

2 en almal in Moses gedoop is in die wolk en in die see,

3 en almal dieselfde geestelike spys geëet het,

4 en almal dieselfde geestelike drank gedrink het, want hulle het gedrink uit 'n geestelike rots wat gevolg het, en die rots was Christus.

5 Maar God het in die meeste van hulle geen welgevalle gehad nie, want hulle is neergeslaan in die woestyn.

6 En hierdie dinge was voorbeelde vir ons, dat ons nie begerig moet wees na slegte dinge soos hulle begerig was nie.

7 En wees ook nie afgodedienaars soos sommige van hulle was nie, soos geskrywe is: Die volk het gaan sit om te eet en te drink en het opgestaan om te speel.

8 En laat ons nie hoereer soos sommige van hulle gehoereer het nie, en daar het op een dag drie en twintig duisend geval.

9 En laat ons Christus nie versoek soos ook sommige van hulle gedoen het nie, en hulle het deur die slange omgekom.

10 En moenie murmureer soos ook sommige van hulle gemurmureer het nie, en hulle het deur die verderwer omgekom.

11 Maar al hierdie dinge het hulle oorgekom as voorbeelde en is opgeskrywe as 'n waarskuwing aan ons op wie die eindes van die eeue gekom het.

12 Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.

13 Geen versoeking het julle aangegryp behalwe 'n menslike nie; maar God is getrou, wat nie sal toelaat dat julle bo julle kragte versoek word nie; maar Hy sal saam met die versoeking ook die uitkoms gee, sodat julle dit sal kan verdra.

14 Daarom, my geliefdes, vlug vir die afgodediens.

15 Ek spreek soos met verstandige mense; oordeel self wat ek sê:

16 die beker van danksegging wat ons met danksegging seën, is dit nie die gemeenskap met die bloed van Christus nie? Die brood wat ons breek, is dit nie die gemeenskap met die liggaam van Christus nie?

17 Omdat dit een brood is, is ons almal een liggaam, want ons het almal deel aan die een brood.

18 Let op Israel na die vlees: het die wat die offers eet, nie gemeenskap met die altaar nie?

19 Wat sê ek dan? Dat 'n afgod iets is, of dat 'n afgodsoffer iets is?

20 Nee, maar dat die heidene wat dit offer, aan duiwels offer en nie aan God nie. En ek wil nie hê dat julle met die duiwels gemeenskap moet hou nie.

21 Julle kan nie die beker van die Here drink en ook die beker van die duiwels nie. Julle kan nie deel hê aan die tafel van die Here en ook aan die tafel van die duiwels nie.

22 Of wil ons die ywer van die Here opwek? Is ons miskien sterker as Hy?

23 Alles is my geoorloof, maar nie alles is nuttig nie; alles is my geoorloof, maar nie alles stig nie.

24 Laat niemand sy eie voordeel soek nie, maar elkeen die voordeel van 'n ander.

25 Eet alles wat in die slaghuis verkoop word sonder om navraag te doen, ter wille van die gewete.

26 Want die aarde behoort aan die Here en die volheid daarvan.

27 En as een van die ongelowiges julle nooi en julle is gewillig om te gaan, eet dan alles wat julle voorgesit word sonder om navraag te doen, ter wille van die gewete.

28 Maar as iemand aan julle sê: Dit is afgodsoffer -- moet dit dan nie eet nie, ter wille van hom wat dit te kenne gegee het, en ter wille van die gewete -- want die aarde behoort aan die Here en die volheid daarvan --

29 ek bedoel die gewete, nie van jouself nie, maar van die ander; want waarom word my vryheid geoordeel deur 'n ander se gewete?

30 En as ek iets met danksegging geniet, waarom word ek belaster oor iets waarvoor ek dank?

31 Of julle dan eet of drink of enigiets doen, doen alles tot verheerliking van God.

32 Wees geen oorsaak van struikeling vir Jode of Grieke of vir die gemeente van God nie;

33 net soos ek almal in alles behaag en nie my eie voordeel soek nie, maar die van baie, sodat hulle gered kan word.

1 Не хочу оставить вас, братия, в неведении, что отцы наши все были под облаком, и все прошли сквозь море;

2 и все крестились в Моисея в облаке и в море;

3 и все ели одну и ту же духовную пищу;

4 и все пили одно и то же духовное питие: ибо пили из духовного последующего камня; камень же был Христос.

5 Но не о многих из них благоволил Бог, ибо они поражены были в пустыне.

6 А это были образы для нас, чтобы мы не были похотливы на злое, как они были похотливы.

7 Не будьте также идолопоклонниками, как некоторые из них, о которых написано: народ сел есть и пить, и встал играть.

8 Не станем блудодействовать, как некоторые из них блудодействовали, и в один день погибло их двадцать три тысячи.

9 Не станем искушать Христа, как некоторые из них искушали и погибли от змей.

10 Не ропщите, как некоторые из них роптали и погибли от истребителя.

11 Все это происходило с ними, [как] образы; а описано в наставление нам, достигшим последних веков.

12 Посему, кто думает, что он стоит, берегись, чтобы не упасть.

13 Вас постигло искушение не иное, как человеческое; и верен Бог, Который не попустит вам быть искушаемыми сверх сил, но при искушении даст и облегчение, так чтобы вы могли перенести.

14 Итак, возлюбленные мои, убегайте идолослужения.

15 Я говорю [вам] как рассудительным; сами рассудите о том, что говорю.

16 Чаша благословения, которую благословляем, не есть ли приобщение Крови Христовой? Хлеб, который преломляем, не есть ли приобщение Тела Христова?

17 Один хлеб, и мы многие одно тело; ибо все причащаемся от одного хлеба.

18 Посмотрите на Израиля по плоти: те, которые едят жертвы, не участники ли жертвенника?

19 Что же я говорю? То ли, что идол есть что–нибудь, или идоложертвенное значит что–нибудь?

20 [Нет], но что язычники, принося жертвы, приносят бесам, а не Богу. Но я не хочу, чтобы вы были в общении с бесами.

21 Не можете пить чашу Господню и чашу бесовскую; не можете быть участниками в трапезе Господней и в трапезе бесовской.

22 Неужели мы [решимся] раздражать Господа? Разве мы сильнее Его?

23 Все мне позволительно, но не все полезно; все мне позволительно, но не все назидает.

24 Никто не ищи своего, но каждый [пользы] другого.

25 Все, что продается на торгу, ешьте без всякого исследования, для [спокойствия] совести;

26 ибо Господня земля, и что наполняет ее.

27 Если кто из неверных позовет вас, и вы захотите пойти, то все, предлагаемое вам, ешьте без всякого исследования, для [спокойствия] совести.

28 Но если кто скажет вам: это идоложертвенное, – то не ешьте ради того, кто объявил вам, и ради совести. Ибо Господня земля, и что наполняет ее.

29 Совесть же разумею не свою, а другого: ибо для чего моей свободе быть судимой чужою совестью?

30 Если я с благодарением принимаю [пищу], то для чего порицать меня за то, за что я благодарю?

31 Итак, едите ли, пьете ли, или иное что делаете, все делайте в славу Божию.

32 Не подавайте соблазна ни Иудеям, ни Еллинам, ни церкви Божией,

33 так, как и я угождаю всем во всем, ища не своей пользы, но [пользы] многих, чтобы они спаслись.