1 Hoe mooi is u skrede in die skoene, o edele dogter! Die golwende lyne van u heupe is soos halssierade, 'n werk van kunstenaarshande.
2 U nawel is 'n ronde kom -- laat die gemengde wyn nie ontbreek nie. U liggaam is 'n hoop koring, omring deur lelies.
3 U twee borste is soos twee lammers, tweelinge van 'n gemsbok.
4 U hals is soos 'n ivoortoring, u oë vywers in Hesbon by die poort Bat-Rabbim; u neus soos die toring van die L¡banon wat na Damaskus toe uitkyk.
5 U hoof op u is soos die Karmel, en die golwende hare van u hoof soos purper -- 'n koning gevang in haarlokke!
6 Hoe mooi en hoe lieflik is u, o liefde, onder al die genietinge!
7 U hoë gestalte daar lyk soos 'n dadelpalm, en u borste soos vrugtetrosse.
8 Ek het gedink: Laat ek op die dadelpalm klim, laat ek sy trosse gryp; en laat u borste tog wees soos trosse van die wingerdstok, en die geur van u asem soos die van appels,
9 en u verhemelte soos die beste wyn wat vir my beminde saggies na binne gly, en oor die lippe vloei van die wat inslaap.
10 Ek is my beminde s'n, en sy begeerte is na my.
11 Kom, my beminde, laat ons uitgaan in die veld, laat ons in die dorpe vernag.
12 Laat ons vroeg na die wingerde gaan, laat ons sien of die wingerdstok uitloop, die druiwebloeisel oopgaan, die granate blom. Daar sal ek u my liefde gee.
13 Die liefdesappels gee geur, en by ons deure is allerhande kostelike vrugte, vars en oud; o my beminde, dit het ek vir u weggebêre.
1 "Оглянись, оглянись, Суламита! оглянись, оглянись, – и мы посмотрим на тебя". Что вам смотреть на Суламиту, как на хоровод Манаимский?
2 О, как прекрасны ноги твои в сандалиях, дщерь именитая! Округление бедр твоих, как ожерелье, дело рук искусного художника;
3 живот твой – круглая чаша, [в которой] не истощается ароматное вино; чрево твое – ворох пшеницы, обставленный лилиями;
4 два сосца твои – как два козленка, двойни серны;
5 шея твоя – как столп из слоновой кости; глаза твои – озерки Есевонские, что у ворот Батраббима; нос твой – башня Ливанская, обращенная к Дамаску;
6 голова твоя на тебе, как Кармил, и волосы на голове твоей, как пурпур; царь увлечен [твоими] кудрями.
7 Как ты прекрасна, как привлекательна, возлюбленная, твоею миловидностью!
8 Этот стан твой похож на пальму, и груди твои на виноградные кисти.
9 Подумал я: влез бы я на пальму, ухватился бы за ветви ее; и груди твои были бы вместо кистей винограда, и запах от ноздрей твоих, как от яблоков;
10 уста твои – как отличное вино. Оно течет прямо к другу моему, услаждает уста утомленных.
11 Я принадлежу другу моему, и ко мне [обращено] желание его.
12 Приди, возлюбленный мой, выйдем в поле, побудем в селах;
13 поутру пойдем в виноградники, посмотрим, распустилась ли виноградная лоза, раскрылись ли почки, расцвели ли гранатовые яблоки; там я окажу ласки мои тебе.
14 Мандрагоры уже пустили благовоние, и у дверей наших всякие превосходные плоды, новые и старые: [это] сберегла я для тебя, мой возлюбленный!