1 En die HERE het aan Moses gesê: Kyk, Ek stel jou as 'n god vir Farao, en jou broer A„ron sal jou profeet wees.

2 Jy moet spreek alles wat Ek jou beveel, en jou broer A„ron moet met Farao spreek, sodat hy die kinders van Israel uit sy land laat uittrek.

3 En k sal Farao se hart verhard en my tekens en wonders in Egipteland vermenigvuldig.

4 Maar Farao sal na julle nie luister nie; en Ek sal my hand op Egipte lê en my leërskare, my volk, die kinders van Israel, deur groot strafgerigte uit Egipteland uitlei.

5 Dan sal die Egiptenaars weet dat Ek die HERE is, as Ek my hand oor Egipte uitstrek en die kinders van Israel tussen hulle uitlei.

6 Moses en A„ron het toe gedoen soos die HERE hulle beveel het; so het hulle gedoen.

7 En Moses was tagtig jaar en A„ron drie en tagtig jaar oud toe hulle met Farao gespreek het.

8 En die HERE het Moses en A„ron aangespreek met die woorde:

9 As Farao met julle spreek en sê: Doen tog 'n wonderteken vir julleself -- dan moet jy vir A„ron sê: Neem jou staf en gooi dit voor Farao neer; dan sal dit 'n slang word.

10 Toe het Moses en A„ron na Farao gegaan en gedoen net soos die HERE hulle beveel het: A„ron het sy staf voor Farao en voor sy dienaars neergegooi, en dit het 'n slang geword.

11 Daarop laat Farao ook die wyse manne en die towenaars roep; en hulle, die Egiptiese towenaars, het ook dieselfde gedoen met hulle towerkunste:

12 elkeen gooi sy staf neer, en hulle word slange! Maar A„ron se staf het hulle stawe verslind.

13 Maar Farao se hart was verhard, sodat hy na hulle nie geluister het nie soos die HERE gespreek het.

14 Toe sê die HERE vir Moses: Farao se hart is verhard; hy weier om die volk te laat trek.

15 Gaan môre vroeg na Farao toe -- kyk, hy sal uitgaan na die water; staan dan aan die kant van die Nyl om hom te ontmoet; en neem die staf wat in 'n slang verander het, in jou hand,

16 en sê vir hom: Die HERE, die God van die Hebreërs, het my na u gestuur met die boodskap: Laat my volk trek, dat hulle My kan dien in die woestyn. Maar kyk, u het tot nou toe nie geluister nie.

17 So spreek die HERE: Hieraan sal jy weet dat Ek die HERE is. Kyk, ek sal met die staf wat in my hand is, op die water slaan wat in die Nyl is, en dit sal in bloed verander word.

18 En die visse in die Nyl sal doodgaan, sodat die Nyl sal stink. En die Egiptenaars sal vergeefs trag om die water uit die Nyl te drink.

19 Verder het die HERE met Moses gespreek: Sê vir A„ron: Neem jou staf en steek jou hand uit oor die waters van die Egiptenaars, oor hulle strome, hulle kanale, hulle waterkuile en oor al hulle versamelplekke van water, sodat dit bloed word: daar sal bloed in die hele Egipteland wees, ook in hout-- en in klipbakke.

20 Moses en A„ron het toe so gedoen soos die HERE beveel het -- hy het die staf opgehef en die water wat in die Nyl was, geslaan voor die oë van Farao en voor die oë van sy dienaars; en al die water in die Nyl is in bloed verander.

21 En die visse wat in die Nyl was, het doodgegaan; en die Nyl het gestink, sodat die Egiptenaars die water uit die Nyl nie kon drink nie. En daar was bloed in die hele Egipteland.

22 Maar die Egiptiese towenaars het dieselfde gedoen met hulle towerkunste, sodat Farao se hart verhard is; en hy het na hulle nie geluister nie, soos die HERE gespreek het.

23 En Farao het omgedraai en huis toe gegaan en dit ook nie ter harte geneem nie.

24 Maar al die Egiptenaars het rondom die Nyl na water gegrawe om te drink, want hulle kon van die Nyl se water nie drink nie.

25 So het dan sewe dae verbygegaan nadat die HERE die Nyl geslaan het.

1 Но Господь сказал Моисею: смотри, Я поставил тебя Богом фараону, а Аарон, брат твой, будет твоим пророком:

2 ты будешь говорить все, что Я повелю тебе, а Аарон, брат твой, будет говорить фараону, чтобы он отпустил сынов Израилевых из земли своей;

3 но Я ожесточу сердце фараоново, и явлю множество знамений Моих и чудес Моих в земле Египетской;

4 фараон не послушает вас, и Я наложу руку Мою на Египет и выведу воинство Мое, народ Мой, сынов Израилевых, из земли Египетской – судами великими;

5 тогда узнают Египтяне, что Я Господь, когда простру руку Мою на Египет и выведу сынов Израилевых из среды их.

6 И сделали Моисей и Аарон, как повелел им Господь, так они и сделали.

7 Моисей [был] восьмидесяти, а Аарон восьмидесяти трех лет, когда стали говорить они к фараону.

8 И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

9 если фараон скажет вам: сделайте чудо, то ты скажи Аарону: возьми жезл твой и брось пред фараоном – он сделается змеем.

10 Моисей и Аарон пришли к фараону, и сделали так, как повелел Господь. И бросил Аарон жезл свой пред фараоном и пред рабами его, и он сделался змеем.

11 И призвал фараон мудрецов и чародеев; и эти волхвы Египетские сделали то же своими чарами:

12 каждый из них бросил свой жезл, и они сделались змеями, но жезл Ааронов поглотил их жезлы.

13 Сердце фараоново ожесточилось, и он не послушал их, как и говорил Господь.

14 И сказал Господь Моисею: упорно сердце фараоново: он не хочет отпустить народ.

15 Пойди к фараону завтра: вот, он выйдет к воде, ты стань на пути его, на берегу реки, и жезл, который превращался в змея, возьми в руку твою

16 и скажи ему: Господь, Бог Евреев, послал меня сказать тебе: отпусти народ Мой, чтобы он совершил Мне служение в пустыне; но вот, ты доселе не послушался.

17 Так говорит Господь: из сего узнаешь, что Я Господь: вот этим жезлом, который в руке моей, я ударю по воде, которая в реке, и она превратится в кровь,

18 и рыба в реке умрет, и река воссмердит, и Египтянам омерзительно будет пить воду из реки.

19 И сказал Господь Моисею: скажи Аарону: возьми жезл твой, и простри руку твою на воды Египтян: на реки их, на потоки их, на озера их и на всякое вместилище вод их, – и превратятся в кровь, и будет кровь по всей земле Египетской и в деревянных и в каменных сосудах.

20 И сделали Моисей и Аарон, как повелел Господь. И поднял [Аарон] жезл и ударил по воде речной пред глазами фараона и пред глазами рабов его, и вся вода в реке превратилась в кровь,

21 и рыба в реке вымерла, и река воссмердела, и Египтяне не могли пить воды из реки; и была кровь по всей земле Египетской.

22 И волхвы Египетские чарами своими сделали то же. И ожесточилось сердце фараона, и не послушал их, как и говорил Господь.

23 И оборотился фараон, и пошел в дом свой; и сердце его не тронулось и сим.

24 И стали копать все Египтяне около реки [чтобы найти] воду для питья, потому что не могли пить воды из реки.

25 И исполнилось семь дней после того, как Господь поразил реку.

26 И сказал Господь Моисею: пойди к фараону и скажи ему: так говорит Господь: отпусти народ Мой, чтобы он совершил Мне служение;

27 если же ты не согласишься отпустить, то вот, Я поражаю всю область твою жабами;

28 и воскишит река жабами, и они выйдут и войдут в дом твой, и в спальню твою, и на постель твою, и в домы рабов твоих и народа твоего, и в печи твои, и в квашни твои,

29 и на тебя, и на народ твой, и на всех рабов твоих взойдут жабы.